Le Petit Palais – Mały Pałac został zbudowany, podobnie jak jego sąsiedzi – Grand Palais i Most Aleksandra III, na Wystawę Światową z 1900 roku. Jednak to miejsce zawsze było przeznaczone do celów ekspozycyjnych, a nie jak większość innych muzeów w Paryżu, które znajdują się w starożytnych rezydencjach królewskich lub dworcach kolejowych.
Posąg przy wejściu do Petit Palais, Paryż
Niewielu turystów zdaje sobie sprawę, że wejście na stałe wystawy jest bezpłatne, a pałac jest otwarty także we wtorki (kiedy Luwr lub Musee d’Orsay są zamknięte). Może to być ciekawa alternatywa na deszczowy dzień, zwłaszcza, że nie ma kolejki do wejścia, czego nie mogę powiedzieć o innych muzeach w Paryżu.
Sufit w Petit Palais, Paryż
Le Petit Palais – Mały Pałac został zaprojektowany przez Charlesa Giraul i opiera się na kształcie trapezu z czterema skrzydłami wokół półkolistego ogrodu z uroczą kawiarnią. Stało się muzeum już w 1902 roku, zaledwie dwa lata po jego budowie.
Petit Palais na zewnątrz z widokiem na ogród
„Petit Palais mieści znaczącą kolekcję dekoracyjnych malowideł ściennych i rzeźb powstałych w latach 1903-1925. Architekt Charles Girault chciał nadać budynkowi wielkość i godność oficjalnego pałacu i stworzył program prac mający na celu wysławiać Paryż, aby uczcić korzyści płynące ze sztuki. „
W muzeum Petit Palais można znaleźć bogatą kolekcję sztuki antycznej i współczesnej, a także francuskie obrazy z XIX i XX wieku oraz zabytki sztuki antycznej. Wejście na stałą ekspozycję jest bezpłatne.
Posąg w Petit Palais, Paryż
Wystawa czasowa kosztuje 13 € i zmienia się co kilka miesięcy. Zawsze warto sprawdzić obecny temat. Miałam przyjemność odwiedzić wystawę Holendrzy w Paryżu ( Les Hollandais à Paris 1789-1914) Van Gogha, Van Dongena, Mondriana i Gauguina.
Wewnątrz Le Petit Palais można zobaczyć niesamowite schody, tuż obok wejścia do wystawy tymczasowej.
Niesamowie schody w Petit Palais, Paris
Po 2 godzinach chodzenia po Małym Pałacu polecam iść do kawiarni, którą można znaleźć w prawym skrzydle, ale żeby się tam dostać, trzeba przejść przez balkon. To jedna z najbardziej uroczych kawiarni, jakie znalazłam w Paryżu!
Kawiarnia w Petit Palais, Paryż
Zwiedzanie le Petit Palais jest dobrą alternatywą na deszczowy dzień lub leniwą niedzielę. Wstęp jest darmowy, miejsce znajduje się tuż obok Pól Elizejskich i nie ma tam wielu ludzi ani kolejek do wejścia. Polecam!
Ceny:
Wystawy stałe – darmowy. Wystawy czasowe – 13€.
Godziny otwarcia:
Wtorek- niedziela 10.00 – 18.00
Jak się tam dostać:
metro linia 1 lub linia 13 przystanek Champs Elysée- Clemenceau
Bazylika Sacre-Coeur powinna bez wątpienia znaleźć się na waszej liście obowiązkowych miejsc do odwiedzenia w Paryżu. Jest to nie tylko przepiękny kościół katolicki, ale także miejsce wielu pielgrzymek. Oprócz tego położona jest na wzgórzu, w najwyższym miejscu Paryża, skąd rozciąga się niesamowity widok na stolicę Francji.
Plac du Tertre obok Bazyliki Sacre Coeur
Bazylika Najświętszego Serca, zwykle nazywana po prostu Sacre-Coeur (fr. sacre- święte, coeur – serce), to nie tylko symboliczne miejce religijne, ale także polityczne.
Bazylika Sacre-Coeur nocą
Inspiracja do projektu Sacré Cœur powstała w dniu 4 września 1870 r., kiedy proklamowano Trzecią Republikę Francuską. Wraz z przemówieniem biskupa Fourniera, który przypisał klęskę francuskich żołnierzy podczas wojny francusko-pruskiej boskiej karze po podziale społeczeństwa po rewolucji francuskiej. Bazylika powstała w celu upamiętnienia poświęcenia 58 000 osób, którzy stracili życie podczas wojny.
Bazylika Sacre Coeur
Bazylika została zaprojektowana przez Paula Abadiego, który pokonał 77 innych architektów chętnych do podjęcia tego wyzwania. Budowa rozpoczęła się w 1875 roku. Ukończono ją w 1914 roku, jednak wybuch pierwszej wojny światowej uniemożliwił konsekrację, która odbyła się po zakończeniu wojny, w 1919 roku.
Ołtarz w Bazylice Sacre Coeur
Ogólny styl struktury pokazuje swobodną interpretację cech romańsko-bizantyjskich. Do budowy zastosowano biały granit, dlatego też często nazywa się ten zabytek „białą bazyliką„.
„Biała bazylika”
„Wiele elementów bazyliki symbolizuje wątki nacjonalistyczne: portyk z trzema łukami ozdobiony jest dwoma rzeźbami konnymi francuskich świętych narodowych Joanny d’Arc (1927) i królem Ludwikiem IX, wykonanymi w brązie przez Hippolyte Lefebvre; a dziewiętnastotonowy dzwon Savoyarde (jeden z najcięższych na świecie), oddany w 1895 roku w Annecy, nawiązuje do aneksji Sabaudii w 1860 roku.”
Makieta bazyliki Sacre-Coeur
Organy piszczałkowe w Bazylice Sacre-Coeur
Wielkie organy piszczałkowe znajdujące się w Bazylice Sacré-Cœur są uznawane za jedne z najbardziej znaczących w Paryżu, Francji i Europie. Zbudowane w 1898 roku, są ostatnim świetnym instrumentem zbudowanym przez znakomitego Aristide Cavaillé-Coll.
Kopuły bazyliki mają wysokość 79 metrów, a wieża północna 83 metry. W tej to wieży znajduje się najcięższy dzwon w Paryżu (19 ton), nazywany „Savoyarde„, którego serce waży 500 kg.
Widok na Paryż ze wzgórza Montmartre
Bazylika Sacre-Coeur znajduje się w 18. dzielnicy Paryża, nieco dalej od centrum, niż inne słynne zabytki. Jednak jest bardzo blisko Moulin Rouge i Ściany Kocham Cię. Dzielnica, w której się znajduje – Montmartre, jest bardzo piękna i znana. Wszędzie można znaleźć artystów sprzedających swoje obrazy lub namawiających do narysowania waszej karykatury lub portretu.
Sacre-Coeur
Oprócz tego, jeśli planujecie kupić pamiątki z Paryża, zdecydowanie powinniście to zrobić w Montmartre. Różnorodność wyboru i ilość sklepów jest niezliczona, a ceny są najlepsze!
Różowy Dom w Montmartre
Widok ze wzgórza Sacre-Coeur jest naprawdę oszałamiający – można zobaczyć cały Paryż. Polecam wziąć ze sobą kanapkę lub kupić piwo od miejscowych panów, którzy się tam kręcą i usiąść na schodach pod bazyliką, aby zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na zapierający dech w piersiach widok, który tam znajdziecie.
Panoramiczne zdjęcie zrobione ze wzgórza Montmartre
Wszystko to można zobaczyć w Basilique du Sacré-Cœur i jej okolicach za darmo! Nie ma opłaty wstępu i proszę nie zniechęcać się kolejką, którą możecie tam zobaczyć – to tylko kontrola bezpieczeństwa, która idzie bardzo szybko.
Sacre-Coeur
Jak dojechać:
metro linia 2 – przystanek Anvers
metro linia 12 – przystanek Abbesses
Z metra można podjechać autobusem albo przejść się pieszo 🙂
Adres: 35, RUE DU CHEVALIER-DE-LA-BARRE 75018 PARIS
Le Figaro (francuska gazeta codzienna) porównał go do potwora z Loch Ness. Budynek, zaprojektowany w architekturze high-tech, znajduje się bardzo blisko Notre Dame i tuż obok jednego z najnowszych centrów handlowych w Paryżu – Les Halles.
Projekt Centrum George Pompidou został nazwany przez National Geographic „Miłością od drugiego wejrzenia”.
Centrum Pompidou – paryski potwór z Loch Ness
Wewnątrz budynku znajduje się Narodowe Muzeum Sztuki Współczesnej, które jest największym muzeum sztuki współczesnej w Europie! Na drugim piętrze znajduje się również biblioteka publiczna, w której uczniowie z całego Paryża i okolic spotykają się, aby wspólnie się uczyć.
Nazwa muzeum pochodzi od George Pompidou, prezydenta Francji z lat 70., który zainicjował budowę budynku. Muzeum zostało oficjalnie otwarte w 1977 roku przez prezydenta Valéry Giscard d’Estaing. Centrum Pompidou odwiedza miliony turystów każdego roku i mogę potwierdzić, że za każdym razem, gdy przechodzę obok, zawsze widzę długą kolejkę do wejścia.
Widok z Centrum Pompidou na Bazylikę Sacre Coeur
Centrum Pompidou znane jest na całym świecie, więc pomimo moich rozterek związanych z odwiedzeniem go (czasami mam wrażenie, że tak naprawdę nie rozumiem sztuki współczesnej), zdecydowałam się wejść do środka w 2017 roku. I była to jak najbardziej dobra decyzja! Nawet jeśli nie lubicie sztuki nowoczesnej, z piątego piętra muzeum rozciąga się niesamowity widok na Paryż. Z jednej strony widać Bazylikę Sacre Coeur, a z drugiej – Wieżę Eiffla.
Wejście do Centrum Pompidou
Muzeum ma 5 pięter, na pierwsze dwa piętra można wejść od wewnątrz budynku, ale na pozostałe trzeba użyć schodów znajdujących się na zewnątrz (nie martwcie się – są to schody elektryczne).
Widok z Centrum Pompidou na Bazylikę Sacre Coeur
Centrum Pompidou – paryski potwór.
Odwiedziłam wystawę rosyjskiej sztuki współczesnej, poniżej można zobaczyć zdjęcia niektórych obrazów i instalacji.
Szczerze mówiąc, trudno było zrozumieć znaczenie niektórych instalacji, takich jak prysznic przymocowany do ściany. Jednak, jak zawsze miło było odwiedzić nowe miejsce, a zwłaszcza zobaczyć widok z dachu budynku.
Widok na Wieżę Eiffela z Centrum Pompidou
Dodałam dużo zdjęć z tego muzeum, ale uważam, że jest to najlepszy sposób pokazania, jak wygląda Centrum Pompidou, abyście sami mogli zdecydować czy checie go zwiedzić.
Jak się tam dostać:
metro linia 1 lub 11 przystanek Hotel de Ville
metro linie 1, 4, 7, 11, 14 przystanek Chatelet
Rer A, B, D przystanek Châtelet-Les Halles
Ceny:
Bilet normalny kosztuje 14€
Godziny otwarcia:
Poniedziałek do soboty 9.00 do 19.00.
Więcej możecie dowiedzieć się na stronie oficjalnej.
Most Aleksandra III to nie tylko przejście łączące dwa brzegi Sekwany, ale także elegancki, pozłacany most z niesamowitym widokiem na każdą dzielnicę miasta i tętniącym życiem pod nim.
Jest to miejsce wielu zdjęć ślubnych, scen z filmów (na przykład filmy o Jamesie Bondzie czy ostatniej scenie Północ w Paryżu) lub teledysków takich jak Say Somethin z Mariah Carey & Snoop Dogg czy Someone Like YouAdele.
Paryż
Istnieje wiele sposobów, aby dostać się na most, powiedziałabym, że wszystkie drogi prowadzą do mostu Aleksandra III. Lokalizacja między Les Invalides (stary szpital ze złotymi kopułami, obecnie wojskowe muzeum broni), 20 minut spacerem od Wieży Eiffla (z niesamowitym widokiem na nią) oraz Dużym i Małym Pałacem tuż obok (skąd już bliziutko na Pola Elizejskie z jednej strony i Place de la Concorde z drugiej) tworzy miejsce, którego nie możesz przegapić podczas zwiedzania Paryża.
Le Pont Alexandre III in Paris
Most nazwany został na cześć cara Aleksandra III, który zawarł sojusz franko-rosyjski w 1892 r., A jego syn, Mikołaj II, położył kamień węgielny w październiku 1896 r. Z tego powodu mieści on herby Francji i imperium rosyjskiego.
„W ten sposób powstał bardzo niski 40-metrowy most o długości 107,5 metra i wysokości zaledwie 6 metrów.”
Le Pont Alexandre IIIzostał zaprojektowany przez architektów Josepha Cassien-Bernarda i Gastona Cousina na Wystawę Światową organizowaną w 1900 roku.
Most Aleksandra III, widok z drogi pod mostem, która jest częstym miejscem spotkań Paryżan
Przejście przez most raz nie wystarczy. Należy go dobrze obejrzeć z każdej strony, każdego rogu i każdego kierunku. Jest pełen niesamowitych posągów nimf, lwów, cherubinów, syren i przechodząc za każdym razem można zauważyć coś nowego.
Pomiędzy cherubinami na moście
„Na każdym końcu Mostu Aleksandra III znajdują się duże pozłacane posągi na 17-metrowych filarach, a każdy z nich został stworzony przez innego artystę”.
Most Aleksandra III widziany z Mostu Invalides
To wspaniałe miejsce kryje więcej tajemnic, niż można się spodziewać. Przejście pod mostem to tętniące życiem, zatłoczone miejsce spotkań wielu paryżan, którzy przyjeżdżają tam, by spędzić czas z przyjaciółmi i rodziną. Można przynieść napoje i przekąski lub zjeść posiłek w restauracji na świeżym powietrzu. Bary na łodziach, dobra muzyka i niesamowity widok na most to idealne miejsce na spędzenie niedzielnego popołudnia.
Na przejściu pod mostem
To także miejsce wielu wydarzeń. W zeszłym roku miałam przyjemność uczestniczyć w obchodach 14 lipca, narodowego dnia Francji, i zobaczyć paradę wojskową, która przeszła z Pól Elizejskich przez most Aleksandra III. Przede mną przeszło wielu policjantów i żołnierzy w kolorowych ubraniach i z różnymi rodzajami broni. Byłam w stanie zobaczyć ich z bliska i zrobić ładne zdjęcia i filmy. Nie mogę się doczekać, aby to powtórzyć w tym roku!
Parada wojskowa na Dzień Niepodległości Francji na Moście Aleksandra III
Le Pont Alexandre III to jeden z najpiękniejszych mostów na świecie. Jest często wybierany przez znanych artystów do filmów, teledysków i zdjęć, więc upewnijcie się, aby zobaczyć go na własne oczy!
Jak się tam dostać:
metro linia 13 – przystanek Invalides
metro linia 12 – przystanek Assemblée Nationale
20 min spacerem od Wieży Eiffla
Most jest otwarty cały czas, a wstęp oczywiście darmowy.
Poniżej teledysk Adele „Someone like you” nakręcony na Moście Aleksandra III:
Le Panthéon to wspaniałe arcydzieło architektoniczne położone tuż obok Uniwersytetu Sorbony, naprzeciwko słynnego Ogrodu Luksemburskiego i niedaleko Notre Dame.
Jednak lokalizacja jest zarówno dobra, jak i zła dla tego mauzoleum. Z pewnością większość turystów widziała je z zewnątrz, gdyż będąc w centrum wielu innych turystycznych miejsc, nie można go przegapić. Niestety często ludzie decydują się nie wchodzić do tego dawnego kościoła i zamiast tego odwiedzić inne, bardziej znane miejsca.
Panteon – grób Marii Skłodowskiej
Przez wiele miesięcy wahałam się czy wejść do środka Panteonu, nie byłam pewna czy jest wart 9 €. Kiedy wreszcie zdecydowałam się, zaskoczyła mnie architektura i sztuka, która znajduję się wewnątrz.
Panteon – grób Marii Skłodowskiej
W 1774 r. król Ludwik XV, w obliczu śmiertelnej choroby, o odzyskanie sił poprosił Świętą Genowefę, główną patronkę Paryża. Kiedy wyzdrowiał, postanowił zbudować świątynię poświęconą tej świętej. Budynek służył jako kościół przez wiele lat, ale w 1885 roku świątynia została zdesakralizowana, a wszystkie chrześcijańskie symbole usunięte. Od tego czasu miejsce to stało się mauzoleum słynnych francuzów.
„Panteon zbudowany jest jak krzyż grecki: nawa główna, prezbiterium i dwa transepty są mniej więcej równe, jest to wczesny przykład neoklasycyzmu z fasadą wzorowaną na Panteonie w Rzymie”.
Zabytek ma jedno piętro z posągami oraz piwnicę, w której znajdują się krypty. Główna rzeźba Panteonu, La Convention Nationale, stoi w miejscu, które kiedyś było ołtarzem. Pośrodku stoi Marianna, symbol Francji, po jej prawej stronie żołnierze, a po lewej członkowie Konwentu Narodowego. To Narodowa Konwencja zarządziła egzekucje Ludwika XVI i jego żony Marii Antoniny w 1793 roku.
Panteon
W każdym rogu Panteonu znajdziecie wiele rzeźb, poniżej hołd dla oratorów i polityków zwanych mężami stanu i generałami. Pomnik jest imponujący, zwłaszcza, że zdopracowano każdy najmniejszy szczegół.
Rzeżby w Panteonie
Jednak w Panteonie największą uwagę przyciąga wahadło Foucaulta, proste urządzenie nazwane od nazwiska francuskiego fizyka Léona Foucaula, które było eksperymentem demonstrującym obrót Ziemi.
Foucault Pendulum w Panteonie
„Zarówno na biegunie północnym jak i południowym, płaszczyzna oscylacji wahadła pozostaje stała względem odległych mas wszechświata, podczas gdy Ziemia obraca się pod nim, wykonując jeden sizerealny dzień, aby zakończyć rotację. Tak więc, w stosunku do Ziemi, płaszczyzna oscylacja wahadła na biegunie północnym podlega pełnemu obrotowi w prawo w ciągu jednego dnia, wahadło na biegunie południowym obraca się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.”
Na szerokości geograficznej Paryża pełny cykl precesji trwa nieco poniżej 32 godzin, więc po jednym dniu gwiazdowym samolot oscylacyjny obrócił się o nieco ponad 270 stopni.
Wewnątrz można także zobaczyć model Panteonu, który wygląda dokładnie jak oryginał, tylko jest jego mniejszą wersją.
Makieta Panteonu w Paryżu
W kryptach Panteonu w Paryżu pochowani są znani Francuzi. Wśród 76 mężczyzn znajdują się: Voltaire, Rousseau, Victor Hugo, Émil Zola, Aleksander Dumas. Przez wiele lat w Panteonie była tylko jedna kobieta, podwójna laureatka nagrody Nobla i nasza rodaczka Maria Skłodowska-Curie. Od niedawna to sie zmieniło i dołączyły do jej grona kolejne 4 kobiety.
Jeśli także wahacie się czy odwiedzić to mauzoleum, pamiętajcie, że jest to wyjątkowe miejsce ze wspaniałą architekturą, wahadłemFoucaulta pokazującym, że Ziemia krąży wokół własnej osi i kryptami wpływowych ludzi.
Informacje:
Bilety: 9€
Godziny otwarcia: codziennie od 9.00 rano to 18.00
Jak się tam dostać:
metro linia 1 przystanek station – Cardinal Lemoine
Co warto wiedzieć rozważając osiedlenie się w stolicy Francji? Przeprowadzka do Paryża.
Moja historia
Pierwszy raz przyjechałam do Paryża w 2015 roku na 3 dni i od razu zakochałam się w tym mieście! Zwiedzanie stolicy Francji było jak spełnienie marzeń. Kiedy byłam nastolatką, każdy chciał pojechać do Paryża, zrobić zdjęcie pod Wieżą Eiffla, zwiedzić Luwr, zobaczyć obrazy Picassa na żywo, poczuć się jak dziecko będąc w Disneylandzie.
Bazylika Sacre Coeur
Wtedy nawet o tym nie śniłam! Pochodzę z małego miasteczka, z naszymi zarobkami i słabą walutą, wyjazd do Francji był kosztownym wydatkiem, szczególnie na tamte możliwości. Na szczęście z biegiem czasu sytuacja w Polsce się zmieniła i mimo, że wciąż pozostajemy w tyle za wieloma krajami europejskimi i nie zarabiamy w euro, możemy wyjechać za granicę i odwiedzić nawet nie tanie miasta, takie jak Paryż. Jednak nawet kiedy przyjechałam tu we wrześniu 2015 roku, nie wyobrażałam sobie, że już półtora roku później będę mieszkać w tym niesamowitym mieście!
Przeprowadziłam się do Paryża 1 stycznia 2017 r. z najbardziej romantycznego powodu jaki może istnieć – znalazłam tu miłość mojego życia. Po roku wspólnego odwiedzania się, zdecydowaliśmy, że czas zamieszkać razem, w Polsce lub we Francji. Stanęło na Paryżu, ze względu na większe możliwości kariery i rozwoju.
Znajomość języka francuskiego
Jednak przeceniałam swoje szanse na znalezienie tutaj pracy bez znajomości francuskiego – nawet znajomość angielskiego, polskiego i hiszpańskiego nie była wystarczająco dobra. Francuzi nie lubią używać innych języków niż ich własny i często nie potrafią. Zwykle słyszę, jak mówią „Nous sommes nul en anglais” (Nasz angielski to zero) i niestety taka jest prawda. Nie miałam innego wyjścia, jak szybko nauczyć się francuskiego, aby stać się niezależną i móc cokolwiek załatwić w urzędach czy w życiu codziennym. Uwierzcie mi, we Francji panuje mega biurokracjia, mimo że nie sądziłam, że może być gorzej niż w Polsce. Jeśli chce się tutaj zostać, trzeba załatwiać dużo administracyjnych spraw, a do tego wszędzie potrzebny jest francuski.
Widok na Paryż z balona
Przeprowadzka do Paryża
Osiedlenie się w nowym miejscu irozpoczęcie nowego życia nigdy nie jest łatwą decyzją, nawet jeśli masz wiele powodów, by się przeprowadzić. Całkowicie zmieniając życie, pozostawiając wszystko za sobą – pracę, przyjaciół, rodzinę i zaczęcie od samego początku, to wyzwanie, którego nie każdy chce się podjąć. I dla mnie nie było to łatwe. Oczywiście miałam mojego ukochanego, który mnie wspierał, ale ciągle pracował i czułam się samotna przez większość czasu.
Mieszkanie w Paryżu
Poza tym mieszkanie w samym Paryżu jest nie tylko męczące ze względu na ciągłe korki i tłumy turystów, ale także drogie. Dlatego postanowiliśmy poszukać mieszkanka w okolicach Paryża zamiast płacić wysoki czynsz za niewielką klitkę w centrum. Za cenę kawalerki w Paryżu mamy 4-pokojowe mieszkanie w spokojnej okolicy, dość blisko metra i z widokiem na Wieżę Eiffla! Wieża jest trochę daleko, ale wyraźnie widoczna. Zawsze cieszę się, gdy spoglądam przez okno i ją widzę, zwłaszcza gdy błyszczy o pełnych godzinach! Mieszkamy na przedmieściach Paryża, 20 minut metrem od centrum. Tak, nie mieszkam w samym mieście, ale uwierzcie mi, nie mogłabym. Przede wszystkim, stolica Francji jest bardzo turystycznym miejscem, zawsze zatłoczonym i pełnym turystów z całego świata szukających właściwej drogi lub linii metra. Mając możliwość dojazdu kiedy tylko zapragnę, a tym samym mieszkając w spokojnej okolicy, czuje się bardziej komfortowo. Przygotowałam wpis o formalnościach przy wynajęciu mieszkania we Francji.
Syndrom dużego miasta
Uwielbiam jeździć do Paryża, co robię praktycznie codziennie. Jednak na początku mojego pobytu trochę bałam się jeździć tam sama, żeby nie zgubić się w jednej z linii metra czy w małych uliczkach miasta. Jednak gdy tylko zdobyłam się na odwagę, aby udać się na zwiedzanie Paryża sama, od razu poczułam się pewnie i zobaczyłam jak łatwe może być poruszanie się po tym wielkim mieście! Od tego czasu większość swoich dni spędzałam odwiedzając muzea, spacerując w parkach i próbując nowych potraw w miejscowych knajpkach. Chętnie dzielę się na blog informacjami co warto zobaczyć i wskazówkami jak najlepiej zwiedzać stolicę Francji.
Łuk Triumfalny na Polach Elizejskich w Paryżu
W ciągu pierwszego roku mojego pobytu we Francji, jako aktywna turystka, objechałam większość muzeów i parków paryskich, co nazywam dużym sukcesem (wierzcie mi, tutaj naprawdę jest co zobaczyć!). Na kursach francuskiego spotkałam wiele osób, które pomimo lat spędzonych w stolicy Francji, nigdy nie odwiedzili nawet Katedry Notre Dame, nie wspominając o żadnych muzeach. Jeden z moich przyjaciół, który mieszkał tu przez 8 lat i niedługo się wyprowadza, dopiero niedawno po raz pierwszy pojechał do Luwru i paru innych „oczywistych” miejsc. Oczywiście, kiedy gdzieś mieszkamy, zwykle nie zachowujemy się jak turyści i nie wybieramy się na wielkie zwiedzanie, ale ja właśnie to robiłam przez cały zeszły rok!
Dlatego mogę powiedzieć, że znam Paryż bardzo dobrze i chciałabym podzielić się z nami tą wiedzą 🙂
Zapraszam do Miasta Miłości, nie pożałujecie!
Zwiedzaj Francje i podróżuj ze mną
Zarządzaj zgodami plików cookie
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.