Widzieliście kiedyś tygrysa czy słonia z odległości kilku centymetrów? Pewnie niektóry szczęściarze mieli taką możliwość w Afryce czy na safari (nawet we Francji znajduje się safari z dzikimi zwierzętami biegającymi wkoło waszego samochodu). Zobaczyć wszystkie okazy dzikich zwierząt, podejść blisko i przypatrzeć się szczegółom bez jakiegokolwiek ryzyka jest możliwe w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w stolicy Francji.
Wielka Galeria Ewolucji w Ogrodzie Botanicznym
Odwiedzając Paryż idziemy raczej do turystycznych miejsc, które „trzeba” zobaczyć, a resztę czasu spędzamy korzystając z uroków miasta. Jednak jeśli jesteście fanami zwierząt, muzeów czy po prostu chcecie udać się w trochę mniej turystyczne miejsce, gdzie nie trzeba stać w gigantycznej kolejce do wejścia, polecam udać się do Muzeum Historii Naturalnej.
Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej
Jedna z najbardziej przyjaznych dzieciom atrakcji w mieście, ale ciesząca się także dużym zainteresowaniem wśród dorosłych. Położona w Ogrodzie Botanicznym, 15 minut pieszo od Katedry Notre Dame, XIX-wieczna, żelazna konstrukcja z przeszklonym dachem została zmodernizowana i wypełniona naturalnymi modelami wypchanych zwierząt.
Rekin w Wielkiej Galerii Ewolucji
Muzeum zainaugurowano w 1889 roku jako Galerię Zoologii, ale popadło ono w ruinę w połowie 1900 roku i dopiero pod koniec XX wieku dokonano ogromnego remontu, a muzeum ponownie otwarto w 1994 r. jako Wielką Galerię Ewolucji.
Wodny Świat w Wielkiej Galerii Ewolucji
W budynku znajdują się 4 piętra z różnymi rodzajami wystaw. W piwnicy można zobaczyć wystawy czasowe, podczas mojej wizyty miałam okazję dowiedzieć się o gatunkach niedźwiedzi. Na parterze króluje środowisko morskie ze szkieletami wieloryba, kaszalota czy pingwinów. Jest tak także centrum zdjęć zrobionych w różnych wodnych środowiskach – oceanach, na rafach koralowych czy morzach.
Panda w Galerii Ewolucji w Paryżu
Pierwsze piętro ukazuje różnorodność świata. Drugie i trzecie piętro to proces ewolucji przedstawiony przez modele dzikich zwierząt, wymarłych czy zagrożonych gatunków. Czwarta kondygnacja skupia się na ewolucji i wpływie człowieka na naturę (np. skóra krokodyla wykorzystywana jest do zrobienia torebek czy butów).
Lwy i tygrysy, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu
Historia francuska splata się z okazami w muzeum. Jest nosorożec z Wersalu Ludwika XV i słoń, który żył w Parku Zoologicznym Paryżu od 1964 do 1997. Są tam trofea myśliwskie francuskich naukowców, odkrywców i poszukiwaczy przygód, w tym księcia Orleanu.
Gepard, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu
Centralnym punktem jest parada afrykańskiej przyrody niczym wyjęta z Arki Noego.
Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej
Grande Galerie de l’Evolutionjest położona w ogrodzie botanicznym, gdzie Narodowe Muzeum Historii Naturalnej ma dwie inne placówki: Galerię Mineralogii i Geologi oraz Galerię Paleontologii i Anatomii ze szkieletami dinozaurów. Kolejną częścią jest także Muzeum Człowieka znajdujące się na Trocadero, koło Wieży Eiffla.
Zwierzęta w Muzeum Historii Naturalnej
Wielka Galeria Ewolucji to edukacyjne miejsce dla dzieci i interesujący punkt zwiedzania dla dorosłych, znajdujący się w samym środku przepięknego paryskiego Ogrodu Botanicznego.
Przydatne informacje:
W muzeum znajduje się także gabinet wirtualnej rzeczywistości, ale bilety trzeba wcześniej kupić przez internet na konkretną godzinę.
Dojazd:
metro linia 7 lub 10 przystanek Jussieu
metro linia 7 przystanek Place Monge
metro linia 5, 10 przystanek Gare d’Austerlitz
pociąg podmiejski Rer C przystanek Gare d’Austerlitz
Parc de Sceaux rozciąga się na terenie miast Sceaux i Antony, można tam z łatwością dojechać z Paryża pociągiem podmiejskim RER B, jedyne 20 min od Saint Michel.
Zamek
Ten park jest jednym z moich ulubionych miejsc w okolicy mojego zamieszkania i jeszcze do niedawna biegałam tam prawie codziennie. Tuż za moim domem znajduje się coulée verte, długa, zielona aleja przeznaczona wyłącznie dla pieszych i rowerów. Ta aleja prowadzi aż do Parc de Sceaux, który znajduje się w odległości nieco ponad 3,5 km z od mojego domu. Czasami jeździłam samochodem do parku i dopiero tam zaczynałam biegać. Jest tam dużo miejsca na spacery, jazdę na rowerze, jogging lub po prostu odpoczynek z przyjaciółmi lub samotnie.
Miejsce idealne na sesje zdjęciowe
Powierzchnia parku wynosi 181 hektarów: 121 w gminie Sceaux, 60 w Antony.
Tereny z fontannami
Park zaprojektowano pod koniec XVII wieku na prośbę Colberta i jego syna Markiza de Seignelay. Został stworzony przez słynnego ogrodnika, André Le Nôtre, który zaprojektował wiele innych ogrodów: Vaux – Vicomte, Saint-Germain-en-Laye, Fontainebleau, Wersal, Marly, Saint Cloud, Chantilly i Meudon.
Zbiorniki wodne w Parc de Sceaux
Park składa się z symetrycznych francuskich ogrodów z przepięknymi kanałami, wodospadami i fontannami.
Przepiękne miejsce
Podczas rewolucji majątek został splądrowany, odsprzedany farmerowi, a zamek zniszczony. Nowy zamek wzniesiony został w 1856 r. przez córkę farmera, żonę księcia Treviso. Podczas pierwszej wojny światowej majątek został zniszczony, a jego odbudowa rozpoczęła się w 1928 roku i trwała przez wiele lat.
Z zamkiem w tle
Od 1937 r. zamek w Parc de Sceaux jest domem zbiorów Muzeum w Ile de France i został przemianowany na Musée départementale de Sceaux w 2013 r.
Park zimą
Park jest czynny codziennie od świtu do póżnego wieczora. Jesto to idealne miejsca na piknik w niedzielne przedpołudnie lub sportową sobotę.
Wejście do parku jest darmowe.
Jak się tam dostać:
pociągiem Rer B przystanek Parc-de-Sceaux, La-Croix-de-Berny, Sceaux.
Każda z tych stacji znajduje się z innej strony parku.
Wejścia do parku: avenue du Général-de-Gaulle, avenue le Brun, avenue Le Nôtre.
Ogród Luksemburski to idealne miejsce do odpoczynku podczas zwiedzania Paryża. Bliskość katedry Notre Dame i dzielnicy Saint Michel, Panteonu oraz Sorbony, czyni je oazą spokoju w samym środku zatłoczonego Paryża. Ale nie oczekuj, że będzie tam pusto – jest to jedno z najpopularniejszych miejsc zarówno wśród Paryżan i jak wśród turystów.
Ogrody Luksemburskie w Paryżu
„Zainspirowany Ogrodami Boboli we Florencji, powstał z inicjatywy królowej Marii Medyceuszy w 1612 roku. Ogród, który obejmuje 25 hektarów, jest podzielony na ogrody francuskie i angielskie.”
Ogrody Luksemburskie, widok z budynku Senatu
Dlaczego jest to ogród, a nie park?
Pierwotnie był on wykonany jako ogród Pałacu Luksemburskiego. Oznaczało to, że miał służyć uprawie kwiatów i drzew (po prostu jak ogródek w naszych czasach), a także zapewnić ludziom miejsce do spędzania wolnego czasu w otoczeniu bujnej zieleni. Większość elementów budowlanych, gleby i roślin zostało sprowadzonych z innego miejsca. Park jest bardziej naturalnym lub pół-naturalnym obszarem o mniejszym wpływie człowieka.
Ogrody Luksemburskie, oaza spokoju
Do kogo należy Ogród Luksemburski?
Kto jest właścicielem Pałacu Luksemburskiego, ten jest właścicielem ogrodu. Dziś pałac jest siedzibą francuskiego Senatu, ale ogród jest otwarty dla publiczności. (Udało mi się odwiedzić budynek Senatu i wkrótce o tym napiszę.)
Ogród Luksemburski, darmowe miejsce w centrum Paryża
Jak zwiedzać ogród?
Najlepiej jest wejść głównym wejściem, obok wyjścia z pociągu Rer B, tuż przed Panteonem. Radzę iść prosto – po lewej stronie znajdziecie wiele klombów tulipanów, a na końcu drogi – ogromny obszar pokazujący piękno ogrodu. Zanim jednak zejdzie się po schodach, najlepiej pójść w prawo, minąć restaurację i dotrzeć do Fontanny Medyceuszów, aby zrobić zdjęcie z Panteonem w tle. Później można wrócić do miejsca, z którego przyszliście i pójść prosto do Fontaine de l’Observatoire lub po prostu zobaczyć jednen z 106 posągów w ogrodzie.
Ogród Luksemburski, Fontanna Medici
Dlaczego Paryżanie uwielbiają Ogród Luksemburski?
A kto nie kocha pięknych miejsc ?! Paryżanie są bardzo wybredni jeśli chodzi o miejsca, w których spędzają wolny czas, mieszkają w ogromnym mieście i mają duży wybór. Jednak urokJardin de Luxembourg jest tak przyciągający, że nawet mieszkańcy stolicy Francji nie mogą się mu oprzeć.
Centralna lokalizacja z dobrą komunikacją miejską. Ogród ma doskonałą lokalizację i można się do niego łatwo dostać z każdej dzielnicy Paryża. Jest także blisko Sorbony, dlatego tak wielu studentów odpoczywa tam podczas przerw między zajęciami.
Różnorodność aktywności, które można wykonać w ogrodzie. Zaczynając od zjedzenia posiłku lub wypicia kawy w restauracji na świeżym powietrzu lub urządzając piknik z własnym winem i bagietką, grając w szachy, wynajmując żaglówkę do zabawy aż po możliwość jazdy na kucyku lub gry w tenisa. Wybór jest ogromny!
Niesamowity widok na Panteon, Wieżę Eiffla i budynek Montparnasse. Tego nie można pobić!
Muzeum na miejscu czyli Muzeum Luksemburskie, znajdujące się w części Pałacu Luksemburskiego gdzie znajdują się wystawy czasowe. Sprawdźcie aktualny temat wystawy, zanim zapłacicie 10 € za wejście.
Można tam iść o każdej porze roku i nadal będzie się Wam podobać! O każdej porze roku ogród wygląda inaczej i może Was naprawdę zaskoczyć.
Nie można się nudzić w tym miejscu. Nawet samotne spędzenie tam czasu jest ciekawe. Weźcie książkę, usiądźcie na jednym z dostępnych tam krzeseł i korzystajcie z pogody! Możecie też wybrać się na spacer po ogrodzie i odkryć jeden z 106 posągów rozsianych po całym ogrodzie.
Ogród Luksemburski, widok z Panteonem w tle
Dlaczego powinno się odwiedzić Ogród Luksemburski?
Ze wszystkich wymienionych wyżej powodów! Prawdopodobnie jest Wam do niego po drodze (lub prawie). Z okolic Notre Dame czy rejsu po Sekwanie to zaledwie 15 minut spacerem. Można przyjść na lody i odpocząć przed wybraniem kolejnego miejsca na zwiedzanie!
Tulipany w Ogrodzie Luksemburskim
Ceny: wejście jest całkowicie darmowe
Godziny otwarcia: codziennie od 7.30 do 19/21.00 (w zależności od pory roku)
Kocham Paryż całym sercem, ale jak to bywa z taką miłością, czasem go nienawidzę. Dlaczego można mieć tak negatywne uczucia do tego przepięknego miasta? 5 rzeczy, których nienawidzę w Paryżu.
Tłumy
Paryż liczy nieco ponad 2 miliony mieszkańców. Jednak z okolicznymi miejscowościami liczba ta rośnie do ponad 12 milionów. Większość tych osób używa codziennie transportu publicznego i właśnie tam można najbardziej odczuć tłumy tego miasta. Dodaj jeszcze do tego 30 milionów turystów rocznie i wszystko stanie się jasne.
5 rzeczy, których nienawidzę w Paryżu
Śmierdzące metro
Jazda paryskim metrem do najprzyjemniejszych nie należy. Pociągi są stare i zaniedbane, z wyjątkiem kilku linii. Na stacjach zazwyczaj śmierdzi moczem ( bo toalet w metrze raczej nie ma), a bezdomni często śpią w pociągach lub na stacjach. Jazda w godzinach szczytu czyli rano około 9 kiedy wszyscy jadą do pracy i o 18 jak ludzie wracają, potrafi być istną walką o wejście do pociągu, a później o miejsce siedzące. Jest to także miejsce działanie szajek kieszonkowców, na których trzeba uważać na każdym kroku. A zwłaszcza na nastoletnie dziewczyny, których nikt nie podejrzewa!
Zanieczyszczenie powietrza
Prezydentka Paryża stara się ograniczyć wjazd samochodów do miasta podwyższając ceny parkingów oraz redukując miejsca parkingowe. Dodatkowo każdy samochód musi mieć naklejkę z oznaczeniem poziomu emisji spalin i w niektóre dni tylko te samochody z najniższym oznaczeniem mogą jeździć po mieście, ale mimo wszystko nie zmienia to za bardzo zanieczyszczenia powietrza. Samochodów jest bardzo dużo i wszędzie tworzą się jeszcze większe korki…
Paryż zwiedzanie
Szczury
Myśląc o takim romantycznym mieście jak Paryż, nie mówi się o ilości szczurów. A ona ponoć przewyższa dwukrotnie ilość mieszkańców stolicy Francji. Szczególnie widać je w okolicach Wieży Eiffla oraz katedry Notre Dame.
Paryż- drogie miasto
Drożyzna
Paryż to najdroższe miasto w strefie euro. Ceny w restauracjach często są kilkukrotnie wyższe niż w innych francuskich miastach. Rozrywka oraz usługi mają często przesadzone ceny, a kupno mieszkania w Paryżu za mniej niż pół milina euro graniczy z cudem.
5 rzeczy, których nienawidzę w Paryżu
Uwielbiam zwiedzać Paryż, ale wolę mieszkać w jego obrębach niż w centrum. Pozwala mi to mieć miłą dawkę tego miejsca kiedy tego zapragnę i unikać rzeczy, których w nim nienawidzę.
Paryż potrafi wywołać wiele skrajnych uczuć, nawet u tej samej osoby i z tych samych powodów. Mówi się, że to miasto albo się kocha i zawsze się do niego wraca albo się go nienawidzi i już nigdy nie chce się przyjechać. Dlaczego to samo miasto może powodować tak odmienne emocje? Paryż – kochać czy nienawidzić.
Atrakcyjność Paryża
Stolica Francji to przepiękne miasto. Romantyczne uliczki, niesamowita architektura, klimatyczne restauracje oraz niezliczona ilość atrakcji i miejsc do zobaczenia. To wszystko potrafi przyciągnąć tłumy do Paryża. Z tych właśnie powodów do tego miasta przyjeżdża rocznie nawet do 30 milionów turystów!
Paryż – kochać czy nienawidzić
A co się z tym wiąże? Oczywiście ogromne kolejki do największych atrakcji, tłumy ludzi w muzeach i na ulicach. Przepełnione restauracje, metro itd… Ta atrakcyjność Paryża potrafi być także zmorą dla wielu, którzy cenią sobie spokój. Bo to w stolicy Francji mało gdzie można znaleźć…
Paryskie metro
Niesamowicie rozbudowany system komunikacji miejskiej, którego wiele miast Paryżowi zazdrości. 16 linii metra, pociągi miejskie, podmiejskie, regionalne, tramwaje, autobusy… jest z czego wybierać. Zazwyczaj transport szybko i bezproblemowo zawiezie nas z jednego końca miasta na drugi.
Paryskie metro
No właśnie… zazwyczaj. Bo ile to razy jadąc do pracy słyszałam zdanie: „Désolés pour la gêne occasionnée” czyli „Przepraszamy za niedogodności”, ale… linia 1 nie działa/ pies biega po torach/ pan wszedł z kozą do metra/ kobieta zasłabła w wagonie/ wypadek itd. ( tak w ogóle to same prawdziwe komunikaty przeze mnie usłyszane).
Poza tym metro jest bardzo stare i nie wygląda za luksusowo, nie mówiąc już o zapachu w nim panującym…
Moda i szyk paryski
Przepiękne kreacje znanych projektantów noszone są licznie przez Paryżan, jak i odwiedzających miasto. Jednak często te same ubrania wyglądają kiczowato i niechlujnie…
Moda i szyk paryski
Restauracje w Paryżu
Restauracje w Paryżu
Szeroki wybór przepysznego jedzenia z całego świata, francuskie przysmaki oraz wysoką jakość w wielu restauracjach łatwo możemy znaleźć w Paryżu. Ale niestety zazwyczaj wiąże się to z niewyobrażalnymi cenami, które przekraczają nasz budżet. Niby blisko, a tak daleko…
Jak widzisz można mieć mieszane uczucia co do Paryża. To miasto oferuje wiele, ale dla niektórych kosztuje to za dużo nerwów i pieniędzy.
W Polsce cały czas panuje przekonanie, że Paryż to niebezpieczne miejsce. Ze względu na ataki terrorystyczne, które miały miejsce pare lat temu, wiele osób nadal boi się przyjechać do stolicy Francji. Czy w Paryżu jest bezpiecznie?
Czy w Paryżu jest bezpiecznie?
Pamiętam jak pierwszy raz przyjechałam do Paryża w 2015 roku, niedługo przed jednym z największych ataków terrorystyczych tego stulecia. Już wtedy zszokował mnie widok uzbrojonych żołnierzy z karabinami maszynowymi przechadzających się po ulicach miasta, na lotnisku czy w centrach handlowych.
Oczywiście po seriach ataków, które miały miejsce 13 listopada 2015 roku i zginęło 137 osób, kontrola została wzmocniona. Zaczęto sprawdzać torebki przy wejściach do wszystkich sklepów, galerii czy banków. Wzmorzono kontrole na lotniskach i stacjach kolejowych, a wszędzie widoczni byli wojskowi z karabinami gotowi interweniować w razie potrzeby.
Kiedy na początku 2016 roku wybierałam się do Paryża, wiele osób z mojego bliskiego otoczenia było zdziwionych.
„Nie boisz się?” pytali.
Właśnie wtedy zaczełam zastanawiać się czy powinnam się bać i czego powinnam się bać jadąc w Paryżu, a później przeprowadzając się do Francji. Czy w Paryżu jest bezpiecznie?
Czy w Paryżu jest bezpiecznie?
Analizując to pytanie, doszłam do następujących wniosków.
Paryż jest ogromnym miastem. Nawet jeśli w danym momencie będzie atak terrorystyczny to szanse, że akurat będę w tym miejscu są bardzo niskie.
Najczęstszymi przyczynami śmierci są choroby, w tym choroby serca na pierwszym miejscu. A co jest zaraz po różnych chorobach? Wypadki samochodowe.
W poprzednim roku 40 milionów ludzi zmarło z powodów zdrowotnych, wiele zginęło w wypadkach samochodowych czy po komplikacjach poporodowych. Wiecie, że problem z odżywianem czy upał zabiły więcej osób niż terroryści na całym świecie? A w niektórych krajach afrykańskich czy arabskich takie ataki wydarzają się bardzo często. Pomimo tego, stanowią one mały odsetek zgonów.
Media nakręcają temat ataków i wałkują w kółko to samo, tym samym siejąc popłoch.
We Francji wcześniej wiele się o tym mówiło, ale w Polsce dużo więcej.
Odkąd sobie przemyślałam powyższe aspekty i sprawdziłam statystki, bardziej uważam na samochody.
Obecnie nie ma już alarmu podwyższonego ryzyka ataku terrorystycznego w Paryżu. I nie spodziewałam się, że w Polsce nadal ludzie zadają znajome mi pytanie „Nie boisz się jechać do Paryża?”. Jednak w poprzednim tygodniu była u mnie w odwiedzinach koleżanka, której przed przyjazdem wiele osób zadało to pytanie. Zdałam sobie sprawę, że niektórzy nadal boją się przyjechać do tego cudownego miasta.
Gdybyśmy zastanawiali się każdego ranka czy dzisiaj nie potrąci nas samochód albo pijany kierowca nie strąci nas z drogi, to byśmy zwariowali. Podobnie jeśli chodzi o ataki terrorystyczne w Paryżu. Nie wstajemy rano z myślą czy dzisiaj będzie atak i czy akurat odbędzie się na mojej drodze do pracy. Ludzie, nie zwariujmy.
Stolica Francji, znana z ogromnej ilości muzeów, zabytków i swojej Żelaznej Królowej proponuje wiele miejsc do zobaczenia. Jak zaplanować swój czas mając tylko jeden dzień? Paryż w jeden dzień. Najlepsza trasa dla turystów!
Paryż w jeden dzień
Potrzebujesz biletów na paryskie atrakcje? Z pewnością znajdziesz je tutaj:
Polecam także mój autorski przewodnik po Paryżu, którego cena zwróci Ci się już przy pierwszej wizycie w restauracji! Jak to możliwe? Otóż podaje w nim wiele wskazówek, które pozwolą zarezerwować restauracje dużo taniej!
Największe muzeum na świecie to oczywiście obowiązkowy punkt do zobaczenia. Jeśli jesteś wielkim wielbicielem sztuki, to polecam zajrzeć do środka. Wizyta zajmie Ci conajmniej 3 godziny, więc dobrze to przemyśl. Polecam zarezerwować wcześniej bilet na konkretną godzinę, dzięki któremu wejdziesz do Luwru szybszą kolejką.
Jeśli nie zdecydujesz się wejść do największego muzeum na świecie, to zrób zdjęcie przy słynnej piramidzie Luwru i udaj się do Ogrodów Tuileries, które znajdują się tuż obok.
Luwr w Paryżu
2. Plac Concorde
Kontynuując dalej od ogrodów, podejdź na plac Concorde, na którym ścięto Marię Antoninę i króla Ludwika XVI. Obowiąkowo zobacz egipski obelisk oraz dwie niezwykłe fontanny – Fontanna Mórz i Fontanna Rzek.
Plac Concorde w Paryżu
3. Pola Elizejskie i Łuk Triumfalny
Przejdź najsłynniejszą aleją ze sklepami Champs-Élysées aż do Łuku Triumfalnego stojącego na jednym z najbardziej niebezpiecznych rond świata. Udaj się pod łuk zobaczyć grób nieznanego żołnierza oraz obejrzeć go z bliska.
Następnie pod łukiem wsiądź w metro linię 2 aż do stacji Anvers. Jeśli nigdy nie podróżowałeś paryskim metrem, to przeczytaj mój artykuł jak się nim poruszać.
Wysiadając na stacji Anvers udaj się za tłumem pod górkę aż do słynnej Bazyliki Sacre Coeur. Jeśli jesteś zmęczony wcześniejszym chodzeniem, możesz wjechać na górę kolejką, która znajduje się po lewej stronie schodów używając tego samego biletu co na metro.
Bazylika Sacre Coeur
Warto wejść do środka bazyliki( za darmo), aby zobaczyć jej niesamowite wnętrze. A potem po prostu podziwiaj widok na cały Paryż!
Widok na Paryż
Następnie udaj się z powrotem do metra Anvers i wsiądź z linię 2.
Tym razem musisz przesiąść się z linii metra 2 w linię 6 na Placu Charles de Gaulle – Étoile (czyli pod Łukiem Triumpalnym). Dalej podjedź 3 przystanki na Trocadero, słynny taras z widokiem na Wieżę Eiffla. Powinieneś zdąrzyć akurat na zachód słońca i zobaczyć wieżę zarówno w dzień, jak i oświetloną wieczorem. Kiedy już zrobisz zdjęcie na Trocadero, możesz zejść schodami w dół przez plac Warszawy, przejść przez most aż obejdziesz wieżę z drugiej strony i dojdziesz na Pola Marsowe.
Jeśli masz jeszcze czas i siłę to możesz oczywiście wjechać bądź wejść na szczyt Wieży Eiffla, ale najlepiej kupić wcześniej bilet.
Teraz możesz spokojnie usiąść, kupić piwko lub winką od lokalnych panów tam krążących i cieszyć się tym przepięknym widokiem.
Les Journées européennes du patrimoine czyli Dni Dziedzictwa Narodowego to doroczne imprezy krajowe, organizowane obecnie przez ponad 50 krajów, na wzór „Dni otwartych drzwi zabytków”, utworzonych w 1984 r. przez francuskie Ministerstwo Kultury. Od 1991 roku Rada Europy organizuje także Europejskie Dni Dziedzictwa.
Sala obrad Senatu francuskiego
Dni Dziedzictwa odbywają się zawsze w trzeci weekend września, który przypada w najbliższą sobotę 15 i niedzielę 16 września 2018 roku. W ten weekend większość zabytków i atrakcji kulturalnych jest bezpłatna oraz oferuje bezpłatne wycieczki, warsztaty i inne spotkania. Otwarte są nie tylko muzea, ale także miejsca specjalne, które normalnie są zamknięte dla publiczności. Jest to jedyny weekend w roku kiedy można zwiedzić np. Palais de l’Élyséeczyli siedzibę prezydenta Francja, budynek Senatu czy ratusz paryski. Do tych miejsc w ciągu roku można się dostać jedynie na zaproszenie ważnej osobistości politycznej.
Biblioteka w budynku Senatu
W tamtym roku udało mi się odwiedzieć 5 miejsc w ciągu 2 Dni Dziedzictwa Narodowego. Pierwszego dnia udałam się do Conciergerie czyli więzienia, gdzie przetrzymywana była Maria Antonina przed straceniem, Pałacu Luksemburskiego czyli budynki obecnego Senatu oraz do Panteonu gdzie pochowanych jest wiele wpływowych ludzi, jak nasza Maria Skłodowska. Drugiego dnia udało mi się odwiedzić budynek Banku Narodowego i zobaczyć jak produkowane są pieniądze oraz Hotel de Ville czyli ratusz miejski, w którym urzęduje prezydent oraz rada miejska Paryża.
Hotel de Ville w Paryżu
Jeśli lubicie odkrywać piękno dziedzictwa kulturowego Paryża i jego okolic, nie może Was zabraknąć na najbliższych journées du patrimoine. Dobrze zaplanujcie swój weekend, bo atrakcji jest wiele, a macie na to jedynie 2 dni! Już teraz można sprawdzić listę darmowych miejsc i zdecydować się, gdzie warto się udać. A naprawdę jest w czym wybierać! Można nie tylko wejść budynku Sejmu, do ministerstwa ekonomii, rolnictwa czy spraw wewnętrznych, ale także zobaczyć od środka France television, Disneyland czy niedostępne dla pasażerów strefy paryskich lotnisk!
Narodowy Bank Francji
Wiele osób aktywanie korzysta z możliwości, które daje to wydarzenie i odwiedzających jest naprawdę dużo, dlatego w niektórych miejscach trzeba przygotować się na kolejki. Na wejście do Senatu czekałam około godziny, ale tylko ci najbardziej cierpliwi mogą wejść do Palais de l’Élysée, gdzie czeka się nawet 6 godzin! Jednakże w większości miejsc nie stoi się więcej niż 20 minut, więc nie przerażajcie się kolejkami.
Panteon w Paryżu
Spacery, wycieczki z przewodnikiem i warsztaty są świetną okazją, aby na nowo odkryć Ile de France i Paryż także skorzystajcie z możliwości, które dają Dni Dziedzictwa Narodowego!
Dokładne informacje i szczegółowy plan znajdziecie na stronie sortiraparis.
Zastanawialiście się kiedyś co znajduje się w budynkach na Trocadero skąd rozpościera się przepiękny widok na Wieżę Eiffla? Mnie bardzo to intrygowało i zaraz po przeprowadzce do Paryża musiałam to sprawdzić! Okazało się, że jest to Muzeum Człowieka, w którym można dowiedzieć się wiele ciekawych informacji na temat homo sapiens.
Trocadero
Musée de l’Homme mieszczące się w prawym budynku Palais de Chaillot, zostało założone w 1937 roku przez Paula Riveta z okazji Międzynarodowej Wystawy Paryskiej „Sztuka i technika w nowoczesnym życiu”. W budynku po lewej stronie znajduje się Muzeum Morskie, które wraz z Muzeum Człowieka stanowią część paryskiego Muzeum Historii Naturalnej. Pisałam już wcześnej o Wielkiej Galerii Ewolucji, która także należy do tej rodziny.
Budynek Muzeum Człowieka na Trocadero
Muzeum liczące 700 tys. zabytków prehistorii i 30 tys. obiektów antropologicznych stara się odpowiedzieć na 3 ważne pytania –„Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?”. Wśród eksponatów znajdziemy m.in. mumię inkaską, czaszkę człowieka kromaniońskiego oraz wykonaną z kości słoniowej mamuta słynną paleolityczną rzeźbę bogini, tzw. Wenus z Lespugue. Obiekty reprezentują różne kultury, a wiele eksponatów związanych jest z najnowszymi badaniami z dziedziny genetyki.
Część ekspozycji Muzeum Człowieka
Część ekspozycji Muzeum Człowieka
Część ekspozycji Muzeum Człowieka
Muzeum jest podzielone na 3 części – antropologii biologicznej, antropologii kulturowej oraz prehistorii.
Część ekspozycji Muzeum Człowieka w Paryżu
Część ekspozycji Muzeum Człowieka
W 2003 roku dużą część kolekcji, (200 tys. obiektów z zakresu antropologii kulturowej Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk) przejęło Musée du Quai Branly. Tam mieści się obecnie główny zbiór sztuki pierwotnej ludów pozaeuropejskich od 2006 roku.
Espozycja dotycząca mniej znanych języków, którymi posługuje się dużo ludzi na świecie
W muzeum można znaleźć także obiekty polskie przekazane przez darczyńców oraz przez polskie muzea (m.in. reprezentacja ceramiki, stroju ludowego, wycinanek, pisanek).
W muzeum znajduje się kawiarnia z widokiem na Wieżę Eiffla, w której często prezydent Emmanuel Macron udziela wywiadów.
Widok na Wieżę Eiffla z kawiarni w Muzeum Człowieka
Widok na Wieżę Eiffla z Muzeum Człowieka
Przydatne informacje:
Bilety:
bilet normlany 10 €
bilet ulgowy 7€
darmowy wstęp dla osób poniżej 26 roku życia
Godziny otwarcia:
Codziennie oprócz wtorku od 10.00 do 18.00.
Adres:
17 place du Trocadéro et 11 Novembre
751116 Paryz
Poznaj cuda Luwru dzięki biletowi wstępu o określonej godzinie. Odkryj główne dzieła sztuki tej ikony Paryża z pomocą cyfrowego audioprzewodnika, koncentrując się na zapierającej dech w piersiach Mona Lisie.
Odwiedź Luwr z biletem wstępu o określonej godzinie, aby zapewnić sobie dostęp do jednego z największych muzeów na świecie. Zakończ swoje doświadczenie odkrywania Paryża przyjemnym rejsem po Sekwanie.
Nie znam osoby, która by nie słyszała o Luwrze. Luwr – największe muzeum na świecie słynie nie tylko ze swoich zbiorów, ale także z pięknej Piramidy i znajdujących się obok Jardin du Tuileries. To miejsce jest obowiązkowe na liście każdego turysty odwiedzającego stolicę Francji. Słynne z Mona Lisy i innych obrazów Da Vinci, jak również ze starożytnych kolekcji Grecji i Egiptu, to muzeum ma 380 000 obiektów i jest odwiedzane przez około 10 milionów ludzi każdego roku. Bilety do Luwru, które zapewnią się szybkie wejście bez kolejki kupisz tutaj.
Luwr, Pawilon Richelieu
Szybkie fakty
Kolekcja: ok. 615 tys. obiektów; na stałe prezentowanych ~35 tys. dzieł. Pow. ekspozycji ponad 70 tys. m².
Godziny: codziennie 9:00–18:00, z nocnym zwiedzaniem do 21:00 w środy i piątki; wtorek – nieczynne. Ostatnie wejście 1 h przed zamknięciem.
Bilet: 22 € (wstęp do stałych i czasowych wystaw w Luwrze + Musée Delacroix tego samego i następnego dnia). Zalecana rezerwacja godziny wejścia.
Wejścia: Piramida, Carrousel (99 rue de Rivoli), Richelieu (dla grup/przewodników), Porte des Lions (nad Sekwaną – bywa okresowo zamykane).
Luwr jest tak wielki, że trudno go zwiedzić w całości. Jeśli chciałbyś spędzić 30 sekund przy każdym obiekcie, potrzebowałbyś 100 dni na obejrzenie wszystkich dzieł sztuki! Mimo że podzielono go na 3 części, nadal każda część jest znacznie większa niż większość muzeów. Na 73 000 metrów kwadratowych można znaleźć obiekty od prehistorii do XXI wieku.
Luwr
Masz mało czasu na zwiedzanie Paryża? Weź bilet na konkretną godzinę!
Muzeum w Luwrze zostało zbudowane w 1190 roku, aby służyć jako twierdza obronna. Po dwóch wiekach przekształcono je w rezydencję królewską dla 20 kolejnych władców Francji. W XVII wieku dwór królewski został przeniesiony do Wersalu i zdecydowano, że Luwr zostanie przekazany artystom. Wreszcie, w 1793 roku, muzeum zostało otwarte. Początkowe kolekcje to obiekty królewskie i skonfiskowana własność kościelna.
Piramida w Luwrze od drugiej strony
„Kolekcja została powiększona za czasów Napoleona, a muzeum zostało przemianowane na Musée Napoléon, ale po abdykacji Napoleona wiele dzieł skonfiskowanych przez jego armie powróciło do swoich pierwotnych właścicieli, a kolekcja została jeszcze zwiększona za panowania Ludwika XVIII i Karola X. Podczas Drugiego Cesarstwa Francuskiego, muzeum zyskało 20 000 sztuk, a od III Rzeczypospolitej stale rośnie dzięki datkom i darowiznom.”
Apartamenty Napoleona III’ego w Luwrze
W 1983 r. francuski prezydent François Mitterrand zaproponował plan odnowienia muzeum. W ramach tego przedsięwzięcia architekt I. M. Pei zaprojektował szklaną piramidę na dziedzińcu głównym, Cour Napoléon. Prace budowlane rozpoczęły się w 1985 r., natomiast uroczyste otwarcie Piramidy nastąpiło w 1989 r. Kolejnym etapem tzw. Wielkiego Luwru była Odwrócona Piramida, ukończona w 1993 r., dzięki czemu zespół wejściowy zyskał spójną, nowoczesną oprawę.
Zawsze jest duża kolejka, aby wejść do muzeum, więc przygotuj się na co najmniej 40 minut czekania przed wejściem do holu, gdzie można kupić bilety. Można również dostać bilety online za 2 € więcej niż normalny bilet i pozwoli to zaoszczędzić dużo czasu -kolejka dla osób, którzy już mają bilety jest znacznie krótsza. Po wejściu do środka pod szklaną piramidą znajdziesz informacje, kasy biletowe, kawiarnie, butiki z pamiątkami i wejścia do trzech pawilonów.
Porada Magdy: kupuj bilet z wyprzedzeniem na konkretną godzinę i przyjdź 15–20 min wcześniej. W dni o mniejszym ruchu sprzedaż na miejscu bywa uruchamiana, ale bez gwarancji.
Północne skrzydło pałacu, położone wzdłuż Rue de Rivoli i poświęcone Armandowi Jeanowi du Plessis, kardynałowi de Richelieu (1585–1642). Na parterze znajdziesz przede wszystkim ekspozycję rzeźby francuskiej — w tym słynne dziedzińce Cour Marly i Cour Puget — która stanowi znakomite wprowadzenie do dalszego zwiedzania. Następnie, we wschodnich częściach skrzydła rozciąga się Departament Sztuki Starożytnego Bliskiego Wschodu, obejmujący m.in. Mezopotamię i Lewant. Z kolei pierwsze piętro wypełniają zbiory francuskie i europejskie od średniowiecza po XIX wiek. Tutaj szczególny akcent jest na sztukę zdobniczą oraz apartamenty Napoleona III. Wreszcie, na drugim piętrze mieści się dział malarstwa z dziełami szkół północnoeuropejskich: francuskiej i niemieckiej z XIV–XVI wieku, niderlandzkiej z XV–XVI wieku, a także flamandzkiej i holenderskiej z XVII stulecia; uzupełniają je wybrane obrazy innych szkół europejskich z XIX wieku.
Nie musisz sama szukać wszystkich atrakcji i lokalizacji – w moim e-booku o Paryżu znajdziesz gotowy plan zwiedzania, linki, sprawdzone miejsca na jedzenie i zakupy.
Południowe skrzydło Luwru, położone wzdłuż Sekwany. Swoją nazwę zawdzięcza Dominique’owi Vivantowi Denonowi (1747–1825), pierwszemu dyrektorowi muzeum. To tutaj — przede wszystkim na poziomie 1 — znajdziesz najważniejsze galerie malarstwa włoskiego, hiszpańskiego i francuskiego, w tym Salę Stanów z Moną Lisą, a także monumentalne schody Daru z Nike z Samotraki, które prowadzą w głąb części poświęconej sztuce starożytnej Grecji. Co więcej, na tym samym poziomie mieści się również słynna Galeria Apollina, gdzie prezentowane są m.in. klejnoty koronacyjne Francji. Na parterze (poziom 0) przejdziesz z kolei przez sale rzeźby — przede wszystkim włoskiej renesansowej — oraz wybrane ekspozycje antyku (greckiego, etruskiego i rzymskiego). W zachodniej części skrzydła znajduje się też Pavillon des Sessions, czyli przestrzeń poświęcona sztuce Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk. Na poziomie 2 kontynuowane są galerie malarstwa — zwłaszcza francuskiego XIX wieku — dlatego wbrew obiegowym opiniom ten poziom nie jest „pusty”, lecz pełen stałych ekspozycji.
Sully to skrzydło obejmujące najstarsze zachowane budynki pałacu, skupione wokół dziedzińca Cour Carrée. Swoją nazwę zawdzięcza Maximilienowi de Béthune, księciu de Sully (1560–1641). To właśnie tutaj — najpierw na poziomie −1 — zobaczysz wystawę o historii Luwru wraz z pozostałościami średniowiecznego zamku Karola V, które stanowią znakomite wprowadzenie do dalszego zwiedzania. Następnie, na parterze (poziom 0), rozpoczyna się trasa przez Zbiory Sztuki Egipskiej, a w sąsiednich salach prezentowana jest również sztuka starożytnego Bliskiego Wschodu (m.in. Iranu i Lewantu) oraz wybrane kolekcje sztuki greckiej, etruskiej i rzymskiej. Co więcej, na pierwszym piętrze kontynuowane są zarówno galerie egipskie, jak i greckie, dzięki czemu opowieść o starożytności rozwija się spójnie na kilku kondygnacjach. Wreszcie, na drugim piętrze znajdziesz część Wydziału Malarstwa — przede wszystkim kolekcję malarstwa francuskiego z XVII–XIX wieku — która domyka wizytę w skrzydle Sully perspektywą nowożytną.
Selfie z Mona Lisą
Kolekcja jest podzielona na osiem działów kuratorskich:
Starożytności egipskie
Dział obejmujący ponad 50 000 dzieł, zawiera artefakty z cywilizacji Nilu od 4.000 r. pne do IV wieku naszej ery. Gospodarstwa obejmują sztukę, mumie, narzędzia, odzież, biżuterię, zwoje papirusu, gry, instrumenty muzyczne i broń. Wśród kolekcji można znaleźć Kamień z Rosetty, Wielkiego Sfinksa, Siedzącego Skrybę i Szefa Króla Dżedefre.
Siedzący Skryba w Luwrze
Antyki Bliskiego Wschodu
Przedstawia przegląd wczesnej cywilizacji Bliskiego Wschodu i pierwszych osad, przed nadejściem islamu. Departament dzieli się na trzy obszary geograficzne: Lewant, Mezopotamię (Irak) i Persję (Iran). W zbiorach znajdują się takie zabytki jak Stella księcia Lashasha, 2,25-metrowy Kodeks Hammurabiego (wyświetla zasady babilońskie w widocznym miejscu, aby żaden człowiek nie mógł powoływać się na swoją niewiedzę), XVIII-wieczny mural pisma z Investiture z Zimrilim, Głowa pogrzebowa i perski Łucznicy Dariusza.
Sphinx w Luwrze
Starożytności grecka, etruska i rzymska
Dział ten przedstawia fragmenty basenu Morza Śródziemnego od neolitu do VI wieku. Tam znajdziecie Wenus z Milo, Apollo Belvedere, Damę z Auxerre, Herę z Samos.
Eksponaty, w tym ceramika, szkło, wyroby metalowe, drewno, kość słoniowa, dywan, tkaniny i miniatury, obejmują ponad 5000 prac i 1 000 odłamów.
Venus z Milo w Luwrze
Wskazówka: Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Luwrze i innych atrakcjach Paryża, zapraszam do mojego e-booka o Paryżu, który zawiera szczegółowy przewodnik po najpiękniejszych miejscach w mieście.
Rzeźba
Rzeźby do końca XIX wieku, takie jak Umierający Niewolnik Michała Anioła i Zbuntowany Niewolnik, Daniel w Zagłębiu Lwów, Dziewica z Owernii, Zmartwychwstanie Chrystusa, Psyche odrodzona przez Pocałunek Kupidyna.
Psyche odrodzona przez Pocałunek Kupidyna
Sprawdźcie także kolekcję moich pozostałych zdjęć z działu rzeźby:
Obiekty od średniowiecza do połowy XIX wieku. Początkowa kolekcja opierała się na własności królewskiej i pracach przeniesionych z bazyliki Saint-Denis. Znajdują się tu słynne apartamenty Napoleona III, a także Nessus i Deianira oraz gobelin Maximillian’s Hunt, wazon Madame de Pompadour’s Sèvres.
Apartamenty Napoleona III’go w Luwrze
Potrzebujesz biletów na paryskie atrakcje? Z pewnością znajdziesz je tutaj:
Ta kolekcja ma ponad 7500 dzieł od XIII do 1848 roku, prawie dwie trzecie pochodzi od francuskich artystów, a ponad 1200 to Północnoeuropejskie dzieła.
Kolekcja renesansowa
Kolekcja renesansowa obejmuje arcydzieła Leonarda da Vinci, w tym Mona Lisę, Świętą Annę Samotrzeć (Dziewicę i Dzieciątko z św. Anną), Świętego Jana Chrzciciela oraz Madonnę w grocie; Caravaggia reprezentują Wróżka i Śmierć Dziewicy; z kolei malarstwo XVI‑wiecznej Wenecji ilustrują obrazy Tycjana, m.in. Koncert wiejski (Concert champêtre), Złożenie do grobu oraz Ukoronowanie cierniem.
Obejmuje prace na papierze. Początkiem kolekcji było 8 600 prac w Kolekcji Królewskiej. Zbiory są wyświetlane w Pavillon de Flore; ze względu na kruchość nośnika papieru, tylko część jest udostępniania dla publiczności w tym samym czasie.
Królewska biżuteria w Luwrze
Jest powód, dla którego Luwr jest najsławniejszym muzeum na świecie – jest pełen niesamowitych dzieł sztuki, w których każdy może znaleźć coś dla siebie. Jeśli jednak nie masz wystarczająco dużo czasu, aby go odwiedzić, po prostu obejrzyj Luwr z zewnątrz i zróbcie zdjęcia jego wspaniałym budynkom i Piramidzie, samo to jest niesamowitym przeżyciem.
Informacje praktyczne
Którędy wejść?
Najbardziej intuicyjnie: pod Piramidą (Cour Napoléon).
Najwygodniej przy deszczu i dla wózków: od strony Carrousel du Louvre (wejście podziemne, 99 rue de Rivoli).
Grupy i przewodnicy: Richelieu.
Szybkie przejście w okolicy Sekwany: Porte des Lions – sprawdź w danym dniu, bywa nieczynne.
Co zobaczyć w Luwrze (mój skrót):
Mona Lisa (Sala Denon, Salle des États), Wenus z Milo, Nike z Samotraki, Apartamenty Napoleona III, Kodeks Hammurabiego, Siedzący Skryba, Wielki Sfinks z Tanis – to „pewniaki” na pierwszą wizytę.
Plan zwiedzania i czas:
Minimum: 2–3 godziny na „greatest hits” (Denon + Sully).
Dzień „na spokojnie”: 5–6 godzin z przerwą kawową.
Najluźniej bywa w środy i piątki po 17:00 (nocne zwiedzanie do 21:00). Unikaj wtorków (muzeum zamknięte) i weekendowych poranków szczytowych.
Jak się tam dostać:
metro linia 1 przystanek Palais Royal – Musée du Louvre
metro linia 1 przystanek Louvre Rivoli
Adres:
Rue de Rivoli, 75001 Paris
Ceny:
bilet normalny 22€
bezpłatny wstęp dla wszystkich osób poniżej 18 lat i do 25 roku życia dla mieszkańców Europejskiego Obszaru Gospodarczego
Używamy plików cookies w celu optymalizacji naszej witryny i naszych serwisów.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
