Archiwa tagu: niesamowite miejsca w Paryżu

Wielka Galeria Ewolucji – 3000 gatunków zwierząt

Widzieliście kiedyś tygrysa czy słonia z odległości kilku centymetrów? Pewnie niektóry szczęściarze mieli taką możliwość w Afryce czy na safari (nawet we Francji znajduje się safari z dzikimi zwierzętami biegającymi wkoło waszego samochodu). Zobaczyć wszystkie okazy dzikich zwierząt, podejść blisko i przypatrzeć się szczegółom bez jakiegokolwiek ryzyka jest możliwe w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w stolicy Francji.

Wielka Galeria Ewolucji w Ogrodzie Botanicznym

Odwiedzając Paryż idziemy raczej do turystycznych miejsc, które „trzeba” zobaczyć, a resztę czasu spędzamy korzystając z uroków miasta. Jednak jeśli jesteście fanami zwierząt, muzeów czy po prostu chcecie udać się w trochę mniej turystyczne miejsce, gdzie nie trzeba stać w gigantycznej kolejce do wejścia, polecam udać się do Muzeum Historii Naturalnej.

Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej

Jedna z najbardziej przyjaznych dzieciom atrakcji w mieście, ale ciesząca się także dużym zainteresowaniem wśród dorosłych. Położona w Ogrodzie Botanicznym, 15 minut pieszo od Katedry Notre Dame, XIX-wieczna, żelazna konstrukcja z przeszklonym dachem została zmodernizowana i wypełniona naturalnymi modelami wypchanych zwierząt.

Rekin w Wielkiej Galerii Ewolucji

Muzeum zainaugurowano w 1889 roku jako Galerię Zoologii, ale popadło ono w ruinę w połowie 1900 roku i dopiero pod koniec XX wieku dokonano ogromnego remontu, a muzeum ponownie otwarto w 1994 r. jako Wielką Galerię Ewolucji.

Wodny Świat w Wielkiej Galerii Ewolucji

W budynku znajdują się 4 piętra z różnymi rodzajami wystaw. W piwnicy można zobaczyć wystawy czasowe, podczas mojej wizyty miałam okazję dowiedzieć się o gatunkach niedźwiedzi. Na parterze króluje środowisko morskie ze szkieletami wieloryba, kaszalota czy pingwinów. Jest tak także centrum zdjęć zrobionych w różnych wodnych środowiskach – oceanach, na rafach koralowych czy morzach.

Panda w Galerii Ewolucji w Paryżu

Pierwsze piętro ukazuje różnorodność świata. Drugie i trzecie piętro to proces ewolucji przedstawiony przez modele dzikich zwierząt, wymarłych czy zagrożonych gatunków. Czwarta kondygnacja skupia się na ewolucji i wpływie człowieka na naturę  (np. skóra krokodyla wykorzystywana jest do zrobienia torebek czy butów).

Lwy i tygrysy, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu

Historia francuska splata się z okazami w muzeum. Jest nosorożec z Wersalu Ludwika XV i słoń, który żył w Parku Zoologicznym Paryżu od 1964 do 1997. Są tam trofea myśliwskie francuskich naukowców, odkrywców i poszukiwaczy przygód, w tym księcia Orleanu. 

Gepard, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu

Centralnym punktem jest parada afrykańskiej przyrody niczym wyjęta z Arki Noego.

Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej

Grande Galerie de l’Evolution jest położona w ogrodzie botanicznym, gdzie Narodowe Muzeum Historii Naturalnej ma dwie inne placówki: Galerię Mineralogii i Geologi oraz Galerię Paleontologii i Anatomii ze szkieletami dinozaurów. Kolejną częścią jest także Muzeum Człowieka znajdujące się na Trocadero, koło Wieży Eiffla.

Zwierzęta w Muzeum Historii Naturalnej

Wielka Galeria Ewolucji to edukacyjne miejsce dla dzieci i interesujący punkt zwiedzania dla dorosłych, znajdujący się w samym środku przepięknego paryskiego Ogrodu Botanicznego.

Przydatne informacje:

W muzeum znajduje się także gabinet wirtualnej rzeczywistości, ale bilety trzeba wcześniej kupić przez internet na konkretną godzinę.

Dojazd:

  • metro linia 7 lub 10 przystanek Jussieu 
  • metro linia 7 przystanek Place Monge 
  • metro linia 5, 10 przystanek Gare d’Austerlitz
  • pociąg podmiejski Rer C przystanek Gare d’Austerlitz

Bilety:

  • normalny 10€
  • ulgowy 7€

Adres:

36 rue Geoffroy Saint-Hilaire
75005 Paris

Przeczytaj także: Bazylika Sacre-Coeur.

Parc de Sceaux – niesamowity park stworzony przez architekta Wersalu

Parc de Sceaux rozciąga się na terenie miast Sceaux i Antony, można tam z łatwością dojechać z Paryża pociągiem podmiejskim RER B, jedyne 20 min od Saint Michel.
Zamek 

Ten park jest jednym z moich ulubionych miejsc w okolicy mojego zamieszkania i jeszcze do niedawna biegałam tam prawie codziennie. Tuż za moim domem znajduje się coulée verte, długa, zielona aleja przeznaczona wyłącznie dla pieszych i rowerów. Ta aleja prowadzi aż do Parc de Sceaux, który znajduje się w odległości nieco ponad 3,5 km z od mojego domu. Czasami jeździłam samochodem do parku i dopiero tam zaczynałam biegać. Jest tam dużo miejsca na spacery, jazdę na rowerze, jogging lub po prostu odpoczynek z przyjaciółmi lub samotnie.

Miejsce idealne na sesje zdjęciowe

Powierzchnia parku wynosi 181 hektarów: 121 w gminie Sceaux, 60 w Antony.

Tereny z fontannami 

Park zaprojektowano pod koniec XVII wieku na prośbę Colberta i jego syna Markiza de Seignelay. Został stworzony przez słynnego ogrodnika, André Le Nôtre, który zaprojektował wiele innych ogrodów: Vaux – Vicomte, Saint-Germain-en-Laye, Fontainebleau, Wersal, Marly, Saint Cloud, Chantilly i Meudon.

Zbiorniki wodne w Parc de Sceaux

Park składa się z symetrycznych francuskich ogrodów z przepięknymi kanałami, wodospadami i fontannami.

Przepiękne miejsce

Podczas rewolucji majątek został splądrowany, odsprzedany farmerowi, a zamek zniszczony. Nowy zamek wzniesiony został w 1856 r. przez córkę farmera, żonę księcia Treviso. Podczas pierwszej wojny światowej majątek został zniszczony, a jego odbudowa rozpoczęła się w 1928 roku i trwała przez wiele lat.

Z zamkiem w tle

Od 1937 r. zamek w Parc de Sceaux jest domem zbiorów Muzeum w Ile de France i został przemianowany na Musée départementale de Sceaux w 2013 r.

Park zimą

Park jest czynny codziennie od świtu do póżnego wieczora. Jesto to idealne miejsca na piknik w niedzielne przedpołudnie lub sportową sobotę.

Wejście do parku jest darmowe.

Jak się tam dostać:

  • pociągiem Rer B przystanek Parc-de-Sceaux, La-Croix-de-Berny, Sceaux.

Każda z tych stacji znajduje się z innej strony parku.

Wejścia do parku: avenue du Général-de-Gaulle, avenue le Brun, avenue Le Nôtre.

Odwiedź oficjalną stronę parku.

Przeczytaj także: Skwer Saint Lambert.

Ogród Luksemburski – dlaczego jest tak uwielbiany przez Paryżan?

Ogród Luksemburski to idealne miejsce do odpoczynku podczas zwiedzania Paryża. Bliskość katedry Notre Dame i dzielnicy Saint Michel, Panteonu oraz Sorbony, czyni je oazą spokoju w samym środku zatłoczonego Paryża. Ale nie oczekuj, że będzie tam pusto – jest to jedno z najpopularniejszych miejsc zarówno wśród Paryżan i jak wśród turystów.

Ogrody Luksemburskie w Paryżu

„Zainspirowany Ogrodami Boboli we Florencji, powstał z inicjatywy królowej Marii Medyceuszy w 1612 roku. Ogród, który obejmuje 25 hektarów, jest podzielony na ogrody francuskie i angielskie.”

Ogrody Luksemburskie, widok z budynku Senatu

Dlaczego jest to ogród, a nie park?

Pierwotnie był on wykonany jako ogród Pałacu Luksemburskiego. Oznaczało to, że miał służyć uprawie kwiatów i drzew (po prostu jak ogródek w naszych czasach), a także zapewnić ludziom miejsce do spędzania wolnego czasu w otoczeniu bujnej zieleni. Większość elementów budowlanych, gleby i roślin zostało sprowadzonych z innego miejsca. Park jest bardziej naturalnym lub pół-naturalnym obszarem o mniejszym wpływie człowieka.

Ogrody Luksemburskie, oaza spokoju

Do kogo należy Ogród Luksemburski?

Kto jest właścicielem Pałacu Luksemburskiego, ten jest właścicielem ogrodu. Dziś pałac jest siedzibą francuskiego Senatu, ale ogród jest otwarty dla publiczności. (Udało mi się odwiedzić budynek Senatu i wkrótce o tym napiszę.)

Ogród Luksemburski, darmowe miejsce w centrum Paryża

Jak zwiedzać ogród?

Najlepiej jest wejść głównym wejściem, obok wyjścia z pociągu Rer B, tuż przed Panteonem. Radzę iść prosto – po lewej stronie znajdziecie wiele klombów tulipanów, a na końcu drogi – ogromny obszar pokazujący piękno ogrodu. Zanim jednak zejdzie się po schodach, najlepiej pójść w prawo, minąć restaurację i dotrzeć do Fontanny Medyceuszów, aby zrobić zdjęcie z Panteonem w tle. Później można wrócić do miejsca, z którego przyszliście i pójść prosto do Fontaine de l’Observatoire lub po prostu zobaczyć jednen z 106 posągów w ogrodzie.

Ogród Luksemburski, Fontanna Medici

Dlaczego Paryżanie uwielbiają Ogród Luksemburski?

  1. A kto nie kocha pięknych miejsc ?! Paryżanie są bardzo wybredni jeśli chodzi o miejsca, w których spędzają wolny czas, mieszkają w ogromnym mieście i mają duży wybór. Jednak urok Jardin de Luxembourg jest tak przyciągający, że nawet mieszkańcy stolicy Francji nie mogą się mu oprzeć.
  2. Centralna lokalizacja z dobrą komunikacją miejską. Ogród ma doskonałą lokalizację i można się do niego łatwo dostać z każdej dzielnicy Paryża. Jest także blisko Sorbony, dlatego tak wielu studentów odpoczywa tam podczas przerw między zajęciami.
  3. Różnorodność aktywności, które można wykonać w ogrodzie. Zaczynając od zjedzenia posiłku lub wypicia kawy w restauracji na świeżym powietrzu lub urządzając piknik z własnym winem i bagietką, grając w szachy, wynajmując żaglówkę do zabawy aż po możliwość jazdy na kucyku lub gry w tenisa. Wybór jest ogromny!
  4. Niesamowity widok na Panteon, Wieżę Eiffla i budynek Montparnasse. Tego nie można pobić!
  5. Muzeum na miejscu czyli Muzeum Luksemburskie, znajdujące się w części Pałacu Luksemburskiego gdzie znajdują się wystawy czasowe. Sprawdźcie aktualny temat wystawy, zanim zapłacicie 10 € za wejście.
  6. Można tam iść o każdej porze roku i nadal będzie się Wam podobać! O każdej porze roku ogród wygląda inaczej i może Was naprawdę zaskoczyć.
  7. Nie można się nudzić w tym miejscu. Nawet samotne spędzenie tam czasu jest ciekawe. Weźcie książkę, usiądźcie na jednym z dostępnych tam krzeseł i korzystajcie z pogody! Możecie też wybrać się na spacer po ogrodzie i odkryć jeden z 106 posągów rozsianych po całym ogrodzie.
Ogród Luksemburski, widok z Panteonem w tle

Dlaczego powinno się odwiedzić Ogród Luksemburski?

Ze wszystkich wymienionych wyżej powodów! Prawdopodobnie jest Wam do niego po drodze (lub prawie). Z okolic Notre Dame czy rejsu po Sekwanie to zaledwie 15 minut spacerem. Można przyjść na lody i odpocząć przed wybraniem kolejnego miejsca na zwiedzanie!

Tulipany w Ogrodzie Luksemburskim

Ceny: wejście jest całkowicie darmowe

Godziny otwarcia: codziennie od 7.30 do 19/21.00 (w zależności od pory roku)

Zobacz także inne Najpiękniejsze parki w Paryżu.

Jak się tam dostać:

  • pieszo – 15 min od Katedry Notre Dame
  • metro linia 4 przystanek – Odeon
  • Rer B przystanek – Luxembourg

Adres:

Rue de Médicis – Rue de Vaugirard
75006 Paris

Lot balonem w Paryżu

Szukasz niesamowitych przeżyć w stolicy Francji? Polecam lot balonem w paryskim parku André-Citroën. Zobaczysz Paryż z zupełnie innej perspektywy!

Podczas jednej z moich pierwszych wizyt w Paryżu, wypatrzyłam balon Generali w południowych rejonach miasta. Pomyślałam jak niesamowicie byłoby przelecieć się balonem po stolicy Francji. Później dowiedziałam się, że balon nie leci nad miastem, a wznosi się w jednym miejscu, a dokładniej w Parku André-Citroën.

Paryski Balon

Informacje o Balonie

Największy balon na świecie czyli le Ballon Air de Paris może pomieścić do 30 osób dorosłych lub 60 dzieci. Jest dostępny dla publiczności od 20 lat! Lot jest bezpieczny, gdyż balon podłączony jest do ziemi kablem o długości 150 metrów i działa jak cicha, otwarta winda, napędzana lekkością helu.

Balon Generali w parku André-Citroën

Bilety na lot balonem

Po przeprowadzce do Paryża postanowiłam spełnić swoje marzenie i polecieć balonem. Udało mi się kupić bilety na Grouponie za troszkę taniej niż w kasie (8 € zamiast 12 €) i w jeden z weekendów pojechałam do Parku Andre Citroen na lot. Jednak tego dnia okazało się, że jest za wietrznie i balon nie kursuje… Kolejnym razem nie popełniłam tego samego błędu i najpierw zadzwoniłam i upewniłam się, że danego dnia balon operuje. I tego grudniowego popołudnia pojechałam na moją przygodę z balonem.

Park André-Citroën

Lot balonem w Paryżu

Balon wznosi się co kilkanaście minut, więc nawet jeśli danego dnia jest dużo chętnych, nie będziesz długo czekać. Kiedy dotarłam do parku, balon był w górze i widząc go tak wysoko, napędziło mi to troszkę strachu. Jednak kiedy balon wylądował na ziemi, zobaczyłam wiele dzieci z rodzicami i dodało mi to otuchy. Przecież dzieci się nie boją, więc dlaczego ja mam się bać!

Kiedy poprzednia grupa wyszła z balona, my weszliśmy do środka kosza. Po prawidłowym zainstalowaniu się ludzi, balon bardzo szybko unosi się w niebo. Trasę 150 metrów pokonuje zaledwie w kilka sekund i można poczuć jego prędkość. Muszę przyznać, że poruszał się praktycznie bez dźwięku, ale trochę bujało. Osiągając maksymalną wysokość, ukazuje nam się niesamowity widok na Paryż i jego zabytki, w szczególności na Wieżę Eiffla. To okazja, aby odkryć stolicę w nowym świetle i zupełnie innej perspektywie. Oczywiście widok z samej Eiffel Tower jest przepiękny i nie można go do niczego porównać, ale z balona widzimy sama Wieżę!

Widok z balona na Wieżę Eiffla

Unosiliśmy się w górze przez kilka minut, a później balon wylądował z równie szybką prędkością, jak się unosił. Następna grupka ludzi udała się na lot.

Po takich przeżyciach, pozostałam nadal w parku zbudowanym na terenie starych fabryk Citroëna. Więcej o parku napiszę następnym razem.

Balon wskaźnikiem powietrza

Ballon de Paris to nie tylko zapierający dech w piersiach widok na Paryż, ale także wskaźnik jakości powietrza w Paryżu. We współpracy z Airparif (organem do monitorowania jakości powietrza we Francji) zmienia kolory zgodnie z danymi o zanieczyszczeniu powietrza. Czyli po prostu – zielony – bardzo dobry, czerwony – bardzo zły, pomarańczowy – mierny.

Lot balonem w Paryżu – czy warto?

Lot balonem to ciekawe przeżycie i swojego rodzaju przygoda, nad którą warto się zastanowić. Mnie się bardo podobało wzniesienie na taką wysokość i podziwianie zabytków Paryża z 150 metrów. Jednak muszę przyznać, że lot był dość krótki, a bilety wcale nie takie tanie porównując proporcjonalnie do czasu lotu. Jak dla mnie warto zrobić sobie taką przyjemność raz i wnieść się balonem nad Paryżem, w końcu ile osób znacie, które leciał balonem w stolicy Francji?

Loty balonem są możliwe: od 24 marca do 31 grudnia.

Adres
Parc André Citroën
Rue de la Montagne de la Fage
75015 Paris 15

Ceny
Dzieci do lat 12: 6 €
Dorośli: 12 €

À la rentrée czyli dlaczego Francuzi zaczynają nowy rok we wrześniu

Przez ostatnie dni często słyszę wszędzie w telewizji słowo rentrée, które oznacza powrót. Wiem, że ludzie wracają z urlopów, ale czy trzeba tyle o tym gadać? Okazało się, że wyrażenie à la rentrée ma dużo głębsze znaczenie we Francji i jest nawet ważniejsze niż nowy rok.

Sierpień we Francji to czas urlopów. Nikogo nie dziwią pozamykane sklepy czy ulubione restauracje z wywieszonymi karteczkami – nieczynne cały miesiąc. Większość fabryk czy biur świeci pustkami, a w Paryżu ciężko spotkać paryżanina. Jest to dobry czas na odwiedzenie nieturystycznych miejsc, które normalnie są wypełnione mieszkańcami stolicy, a tylko w sierpniu można się do nich dostać bez kolejek. Tydzień temu udało mi się wejść na największy w Paryżu rooftop (bar na dachu) z widokiem na Wieżę Eiffla, a było to moje 3cie podejście. Normalny czas oczekiwania to 2-3 godziny, dlatego zawsze zniechęcona rezygnowałam z czekania i szłam w inne miejsce. Ale w sierpniu było to w końcu możliwe.

Jardin Suspendu to największy w Paryżu rooftop

Wielkim plusem tego miesiąca są także pustki na drogach podparyskich oraz dużo miejsc parkingowych w samym Paryżu. Wszędzie można się szybko dostać i nawet metro przyjemniej wygląda bez tłumów napierających w każdej strony.

Pusty Paryż w sierpniu

Jako miesiąc urlopów jest to także czas, kiedy wszyscy Paryżanie udają się na południe Francji, aby spędzić swój urlop w Saint Tropez, Cannes czy Nicei. Można to zauważyć nie tylko po ilościach ludzi nad Lazurowym Wybrzeżem, ale także po zapełnionych drogach prowadzących do nadmorskich miejscowości. Dużo Francuzów udaje się także do Hiszpanii, która jest relatywnie blisko oraz do Maroka, które jest nie tylko dużo tańsze, ale przede wszystkim można się tam porozumieć po francusku. 

Maroko to drugi po Hiszpanii najczęściej odwiedzany kraj przez Francuzów

Od połowy sierpnia słyszy się także dyskusje o powrotach z urlopów czyli rentrée. Po powrocie z wakacji rozpocznie się także nowy rok, nie tylko rok szkolny, ale we Francji jest to po prostu nowy rok na wszystko. Chcesz kupić nowy samochód – na pewno zrobisz to po rentrée. Masz zamiar zmienić pracę? Najwięcej ofert pracy jest we wrześniu. To także czas rozpoczęcia nowych hobby czy zapisania się na lekcji tańca czy kursu językowego. We Francji w większości miejsc nie można zacząć żadnych nowych kursów od stycznia czy lutego, zapisy są od września! W polityce ciągle mówi się o rentrée polityków do pracy, o nowych projektach i planach na najbliższe miesiące. A wczoraj  Auchan zaskoczył mnie mejlem z informacją o rentrée.

Rentrée Auchan

A może w Polsce przydałby rentrée, aby mieć ostatnią szansę na reailizację noworocznych postanowień?

Muzeum Orsay – galeria sztuki w centrum Paryża

W samym centrum Paryża, po lewej stronie Sekwany i na wprost Ogrodów Tuileries koło Luwru znajduje się galeria sztuki francuskiej XIX i XX wieku – Muzeum Orsay. Miejsce odwiedzane przez ponad 4 miliony osób rocznie należy do najsłynniejszych muzeów w Paryżu. 

Wejście do Muzeum Orsay

Z budynkiem muzeum wiążę się ponad stuletnia historia. Pod koniec XIX wieku teren ten zakupiono w cely budowy dworca kolejowego. Nowy budynek zaprojektował Victor Lalouxa, a jego zadaniem było stworzenie miejsca wpisującego się w elegancką dzielnicę Paryża. W ten sposób powstał obecny budynek z eklektyczną fasadą, szklanym dachem oraz dwoma ogromnymi zegarami, które zachowały się do dziś.

Zegar główny w Muzeum Orsay

Inauguracja odbyła się w 1900 roku podczas wystawy światowej, w tym samym czasie jak Grand i Petit Palais czy Wieża Eiffla

Plac przed wejściem do Muzeum Orsay

Niestety budynek służył jako dworzec jedynie przez 39 lat, gdyż z powodu zmiany długości pociągów, nie mieściły się one w dworcu d’Orsay. Przez kolejne lata budynek miał wiele ról, mieścił się tam teatr Renault-Barrault, później dom aukcyjny Druot, a także nakręcono tam wiele filmów. 

Muzeum Orsay w Paryżu

Plany zburzenia budynku napotkały się ze sprzeciwem Paryżan, dlatego w 1978 roku wpisano go na listę zabytków. Kilka lat poźniej zaczęto realizować pomysł stworzenia tam muzeum sztuki XIX wieku, którymi kierował architekt Gae Aulenti.

Widok na Luwr zza zegara w Muzeum Orsay

Otwarcia Musée d’Orsay dokonał prezydent François Mitterrand 1 grudnia 1986 roku.

Selfie z zegarem w Muzeum Orsay

Kolekcja muzeum składa się ze zbiorów malarstwa, rzeźby, fotografii i grafiki, jednak największym powodzeniem cieszą się dzieła impresjonistów.

Co właściwie znaczy Orsay? To typ buta, pantofelka, który zakrywa tył stopy i palce, ale odkrywa stopę po bokach. Może być na obcasie lub na płasko.

Statua Wolności w Muzeum Orsay

W muzeum można podziwiać dzieła wielu znanych artystów, o których słyszałam wiele razy, a nigdy nie spodziewałam się ujrzeć na żywo. Pamiętam jak pisałam kilkustronnicową pracę o Paula Cézanne w szkole podstawowej i jak abstrakcyjna była myśl o ujrzeniu jego oryginalnych dzieł w Paryżu. Dlatego oglądając obrazy wielkich impresjonistów, a szczególnie Cézanne’a w moim przypadku, było to dla mnie niesamowitym przeżyciem.

Muzeum Orsay w Paryżu

Oprócz Paula Cézanne’a w Musée d’Orsay można zobaczyć dzieła Gustave’a Courbeta, Paula Gaugina, Édouarda Maneta, Claude’a Moneta, Auguste’a Rodina, Auguste’a Renoir  czy Vincenta Van Gogha.

Kobiety w Ogrodzie autorstwa Claude Monet’a w Muzeum Orsay

Do najsłynniejszych eskponatów należą obrazy Autoportret i Gwiaździsta noc nad Rodanem Van Gogha, Śniadanie na trawie Maneta,  Tahitańskie kobiety na plaży Paul Gauguin czy cykl Katedra w Rouen Moneta. 

Autoportret Vincent van Gogh w Muzeum Orsay

Muzeum Orsay ma 3 piętra i każde podzielone jest na inną część w zależności od czasu tworzenia artystów oraz rodzaju sztuki. 

Safo z Lesbos, Muzeum Orsay

Muzeum Orsay to galeria sztuki z dziełami wybitnych artystów, ale to także przepiękny budynek z kawiarnią z widokiem na Luwr. Na spokojne obejrzenie wszystkich dzieł wystarczy poświęcić parę godzin i jest to naprawdę zwiedzanie z przyjemnością.

Widok na Sekwanę z balkony w Muzeum Orsay
Vivante Muzeum Orsay w Paryżu
Przydatne informacje

Jak dojechać:

  • metro 12, przystanek: Solférino
  • Rer C, przystanek: Musée d’Orsay

Bilety:

  • bilet normalny 12€
  • bilet ulgowy 9€

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz poniedziałków od 9.30 do 18.00, w czwartki do 21.45

Adres:

62, rue de Lille, 75343 Paris Cedex 07

Więcej informacji na oficjalnej stronie muzeum.

Skwer Saint Lambert- spokojny park w Paryżu

Paryż słynie z parków i zielonych terenów. Ponoć każdy Paryżanin, który tylko ma na to ochotę, może udać się na darmowy kurs ogrodnictwa, aby nauczyć się pielęgnacji zieleni. Później może wybrać dowolny kawałek ziemi na terenie stolicy Francji i zasadzić kwiaty. Oczywiście należy o nie dbać i być odpowiedzialnym. Całkiem fajny pomysł, prawda? Uczy to nie tylko odpowiedzialności i przynależności obywatelskiej, ale także pomaga wspólnie tworzyć piękny krajobraz w miejscu zamieszkania. Poznajcie Skwer Saint Lambert.

Brama skweru 

W Paryżu parki oraz drogi do biegania są w wielu miejscach. Ostatnio spacerując 15-stą dzielnicą Paryża zobaczyłam antyczną, niebieską bramę z napisem Square Saint Lambert i postanowiłam przez nią przejść. Moim oczom ukazał się spokojny a zarazem interesujący, zielony teren z przepiękną fontanną. Paryż znowu mnie zaskoczył, pomyślałam.

Skwer Saint Lambert

W XIX wieku w tym samym miejscu znajdowała się gazownia, która została zburzona w 1933 roku. W celu odnowienia skażonego terenu, zastąpiono go zupełnie nową ziemią. Architekt Georges Sébille postanowił wykorzystać nowe miejsce i stworzyć przyjazny mieszkańcom park z amfiteatrem.

Park podzielono na 3 części: 

  • miejsce zabaw dla dzieci z huśtawkami i zjeżdżalniami

Teren do zabawy dla dzieci w tym parku

Teren do zabawy dla dzieci w Saint-Lambert

 

 

 

 

 

 

 

 

  • teatr z terenem otwartym, idealny na piknik i odpoczynek

    Tereny zielone w Paryż

  • krytą, okrągłą piaskownicę na deszczowe dni 

    Skwer Saint-Lambert

Park został stworzony w stylu art-deco, podobnie jak wiele innych miejsc z lat 30-tych.

Skwer Saint-Lambert

Główny mur zdobi monumentalna płaskorzeźba autorstwa rzeźbiarza Auguste Guénota przedstawiająca tańczące dzieci.Znajduje się tam także pomnik Victora Piotra z 1938 r. (Les Oursons), przedstawiający walkę dwóch młodych niedźwiedzi.

Paryż

Miejsce to zostało wpisane do zabytków historycznych w 1997 roku jako „Dziedzictwo XX-go wieku”.

Skwer Saint-Lambert

Przechadzając się parkiem w słoneczne, niedzielne popołudnie, nie spotkałam tam zbyt wielu osób. Oczywiście dwie rodziny korzystały z przyjemnej pogody robiąc piknik, ktoś uprawiał jogę, a ktoś czytał książkę, ale było tam naprawdę pusto w porównaniu do innych miejsc Paryża.

Skwer Saint-Lambert

Zatem jeśli będziecie z 15-stej dzielnicy Paryża to serdecznie polecam wejście do małego parku z widokiem na Wieżę Eiffla i odpoczęcia od zgiełku paryskich ulic.

Fontanna na Skwerze Saint-Lambert

Przydatne informacje:

Jak dojechać:

  • metro linia 8, przystanek Commerce
  • metro linia 12, przystanek Vaugirard

Adres: Rue Léon Lhermitte/ Rue Théophraste Renaudot

Poczytaj więcej o tym miejscu.

Przeczytaj także: Ogrody Wersalskie.

Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Odwiedzany przez 10 milionów ludzi rocznie, podparyski Wersal jest jedną z największych atrakcji turystycznych we Francji. Nawet w mroźne dnie, ciężko trafić na brak kolejek, w których trzeba zazwyczaj stać ponad godzinę, a często nawet dłużej. Dlaczego ten pałac jest tak interesujący i przyciąga tak wielu turystów? Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Na dziedzińcu Pałacu Wersalskiego

Początki Wersalu

Za panowania Ludwika XIII Wersal było małą wioską, gdzie król przybywał na polowania w okolicznych lasach. Natomiast jego syn, Ludwik XIV, zakochał się z tym miejscu i postanowił wybudować tam rezydencję królewską. Jednak nie był to jedyny powód. Zaraz po odwiedzinach zamku Vaux-le-Vicomte, który należał do wysokiej rangi urzędnika, Nicolasa Fouqueta, zrodził się pomysł realizacji lepszego pałacu. Król po prostu pozazdrościł przepięknej rezydencji swojego podwładnego i nie tylko zlecił budowę lepszego miejsca, ale także aresztował urzędnika.

Kaplica w Wersalu

Prace rozpoczęto w 1661 roku przebudowując istniejący zamek na mały pałac oraz urządzając park. Jednak kiedy król świętował otwarcie nowej rezydencji, a dworzanie nadal uważali ją jedynie za wiejską posiadłość, Ludwik XIV zdecydował o całkowitej przebudowie pałacu. Miał powstać bajeczny Pałac Słońca (Palais du Soleil) i uczynić go Królem Słońca (Roi Soleil). 

Pałac w Wersalu

Budynki zaprojektowali architekci królewscy Louis Le Vau i Jules Hardouin-Mansart, natomiast wnętrza Charles Le Brun, a André Le Nôtre odpowiedzialny był za ogrody.

Komnata Króla Ludwika XVI

Architektura Wersalu

Wersal jest jedną z najznakomitszych budowli baroku i stanowił inspirację dla architektów wielu innych podobnych miejsc powstałych w późniejszych latach. Przed pałacem znajduje się półkolisty plac (Place d’Armes ) liczący 6 ha, o podstawie 350 m oraz szerokości 220 m

Posąg Króla Ludwika XVI

„Pałac posiada trzy dziedzińce: Cour des Ministres (Dziedziniec Ministrów), Cour Royale (Dziedziniec Królewski) z konnym posągiem Ludwika XIV i Cour de Marbre (Dziedziniec Marmurowy) z częścią zabudowań stanowiących część zameczku myśliwskiego Ludwika XIII z białego kamienia i czerwonej cegły.”

Pałac w Wersalu

20 lat po rozpoczęciu budowy pałac z 2 tys. okien, z 700 komnatami,1200 kominkami i 67 klatkami schodowymi był gotowy do zamieszkania. Stał się oficjalną rezydencją króla Francji w 1682 roku i przejął niejako rolę stolicy kraju. Zamieszkany przez wielu dworzan, był wygodny jedynie dla królewskiej pary. Reszta mieszkańców pałacu musiała zadowolić się spaniem w garderobach czy na pryczach. 

Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Maria Antonina w Wersalu

Wersal słynie z przepychu, bogatych wnętrz oraz przepięknego ogrodu. Jednak my utożsamiamy go także z powodu najbardziej znanej i kontrowersyjnej osobistości, która go zamieszkiwała – Marii Antoniny. Kiedy w 1774 roku siedemnastoletnia królowa wystąpiła u boku Ludwika XVI-go, ukazała światu olśniewiające wnętrza pałacu. To dla Marii Antoniny król wzniósł dwa pałace Grand i Petit Trianon w samym środku Ogrodów Wersalskich (zapraszam na mój artykuł o ogrodach). Miałam okazję przeczytać jedną z książek trylogii Juliet Grey o tej monarchini, którą serdecznie polecam. 

Sala Luster w Pałacu w Wersalu

„Królowie Francji mieszkali w Wersalu do 1789 r., kiedy wybuchła rewolucja francuska. Wzburzony lud zgilotynował wówczas Ludwika XVI i Marię Antoninę, Wersal stał się celem grabieży. Pałac przed ruiną uratował Napoleon. W 1833 r. król Ludwik Filip urządził w nim Muzeum Historii Francji.”

Posąg w Pałacu w Wersalu

Kilka ciekawostek o Pałacu Wersalskim.

  • Największa w pałacu jest Sala Lustrzana, w której znajduje się 357 ogromnych luster od podłogi do sufitu.
Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Wszystkie materiały i dekoracje wykorzystane do budowy pałacu są 100 % francuskie.
  • To tutaj podpisano traktat wersalski kończący I wojnę światową.
  • W pałacu panował problem z kanalizacją i brzydko pachniało. 
  • Nawet garnki w pałacu wykonane były ze srebra. 
Pałac w Wersalu
  • Część mebli wersalskich zostało sprzedanych na aukcji i zakupili je władcy brytyjscy. Meble znajdują się w Pałacu Buckingham.
  • Miejsce obecnego zakupu biletów było budynkiem mieszkalnym ministrów francuskich.
  • W Wersalu znajduje się 5000 mebli oraz 6000 obrazów
Sala z obrazami w Pałacu w Wersalu
  • Król Ludwik XVI miał 200 sług, a zadaniem niektórych było po prostu opróżnianie jego toalety.
  • Pałac ma ponad 67 tys. metrów kwadratowych.
  • 36 000 pracowników budowało pałac i ogrody.
  • Złota brama pałacu wersalskiego została wymieniona w 2008 roku, gdyż orginalną bramę zniszczono podczas rewolucji francuskiej. Replikę zdobi 100 000 złotych liści o wartości 5 milionów euro
  • Pałac można zwiedzać z audio przewodnikiem dostępnym także w języku polskim
Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Przydatne informacje

Pamiętajcie!

Po przejściu pierwszych bramek bezpieczeństwa trzeba iść w lewo, aby kupić bilety. Jeśli będą kolejki do kas, w tym samym budynku znajdują się maszyny samoobsługowe, do których zazwyczaj nie ma kolejek, ale tam możliwa jest  płatność jedynie kartą. Po zakupie biletu należy iść do kolejki do wejścia, która znajduje się na zewnątrz.

Przeczytaj także artykuł o Ogrodach Wersalskich.

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Zwykły bilet -18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Bilety kupisz tutaj.

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles

Luwr – największe muzeum na świecie

Luwr

Nie znam osoby, która by nie słyszała o Luwrze. Luwr – największe muzeum na świecie słynie nie tylko ze swoich zbiorów, ale także z pięknej Piramidy i znajdujących się obok Jardin du Tuileries. To miejsce jest obowiązkowe na liście każdego turysty odwiedzającego stolicę Francji. Słynne z Mona Lisy i innych obrazów Da Vinci, jak również ze starożytnych kolekcji Grecji i Egiptu, to muzeum ma 380 000 obiektów i jest odwiedzane przez ponad 10 milionów ludzi każdego roku.

Bilety do Luwru, które zapewnią się szybkie wejście bez kolejki kupisz tutaj.

Luwr, Pawilon Richelieu

Luwr jest tak wielki, że trudno go zwiedzić w całości. Jeśli chciałbyś spędzić 30 sekund przy każdym obiekcie, potrzebowałbyś 100 dni na obejrzenie wszystkich dzieł sztuki! Mimo że podzielono go na 3 części, nadal każda część jest znacznie większa niż większość muzeów. Na 73 000 metrów kwadratowych można znaleźć obiekty od prehistorii do XXI wieku.

Luwr

Muzeum w Luwrze zostało zbudowane w 1190 roku, aby służyć jako twierdza obronna. Po dwóch wiekach przekształcono je w rezydencję królewską dla 20 kolejnych władców Francji. W XVII wieku dwór królewski został przeniesiony do Wersalu i zdecydowano, że Luwr zostanie przekazany artystom. Wreszcie, w 1793 roku, muzeum zostało otwarte. Początkowe kolekcje to obiekty królewskie i skonfiskowana własność kościelna.

Piramida w Luwrze od drugiej strony

„Kolekcja została powiększona za czasów Napoleona, a muzeum zostało przemianowane na Musée Napoléon, ale po abdykacji Napoleona wiele dzieł skonfiskowanych przez jego armie powróciło do swoich pierwotnych właścicieli, a kolekcja została jeszcze zwiększona za panowania Ludwika XVIII i Karola X.  Podczas Drugiego Cesarstwa Francuskiego, muzeum zyskało 20 000 sztuk, a od III Rzeczypospolitej stale rośnie dzięki datkom i darowiznom.”

Apartamenty Napoleona III’ego w Luwrze

W 1983 r. francuski prezydent François Mitterrand zaproponował plan odnowienia muzeum. Architekt I. M. Pei zaprojektował projekt szklanej piramidy na dziedzińcu głównym, Cour Napoléon. Piramida powstała w 1985 roku. Druga faza planu Wielkiego Luwru, Odwrócona Piramida, została ukończona w 1993 roku.

Widok z Luwru

Zawsze jest duża kolejka, aby wejść do muzeum, więc przygotuj się na co najmniej 40 minut czekania przed wejściem do holu, gdzie można kupić bilety. Można również dostać bilety online za 2 € więcej niż normalny bilet, ale pozwoli to zaoszczędzić dużo czasu -kolejka dla osób, którzy już mają bilety jest znacznie krótsza. Na stronie internetowej Luwru znajdzie gwarancję czekania nie dłużej niż 30 minut z tym biletem. Po wejściu do środka pod szklaną piramidą znajdziesz informacje, kasy biletowe, kawiarnie, butiki z pamiątkami i wejścia do trzech pawilonów:

  • Richelieu, północne skrzydło pałacu przy ulicy Rivoli, poświęcone Armandowi Jean Richelieu (1585-1642) . Na parterze znajduje się ekspozycja francuskiej rzeźby. Wschodnie przestrzenie zajmowane są przez Departament Sztuki Starożytnego Bliskiego Wschodu (Mezopotamię i Lewant). Pierwsze piętro wypełniają dzieła francuskie i europejskie od średniowiecza do XIX wieku. Na drugim piętrze znajduje się dział malarski z dziełami francuskimi i niemieckimi z XIV-XVI wieku, obiektami z XV-XVI wiecznej Holandii , XVII-wiecznymi obrazami flamandzkimi i holenderskimi, a także innymi obrazami europejskimi z XIX wieku.
Francuskie posągi z XVII wieku
  • Denon, południowe skrzydło pałacu położone nad Sekwaną. Dedykowane Dominique Vivant, Baron Denon (1747-1825) . Mieści zbiory egipskie z okresu rzymskiego i przedklasycznej sztuki greckiej oraz rzeźbę europejską z XI-XVI wieku. Na parterze rzeźba europejska z XVII-XIX wieku, kolekcja sztuki etruskiej i rzymskiej. W części zachodniej wystawa prac z Azji, Afryki, Oceanii i obu Ameryk. Na pierwszym piętrze Galeria Apollo z insygniami koronacyjnymi Bourbona, obok klatki schodowej z Nike z Samotraki. Resztę Denon zajmują galerie obrazów włoskich, hiszpańskich i francuskich (dzieła wielkoformatowe). Na drugim piętrze Denon nie ma stałych wystaw.
Obrazy Giovanni Bellini w Luwrze
  • Sully, który obejmuje najstarsze zachowane budynki pałacu, skupione wokół Cour Caree – wewnętrznego dziedzińca. Ta część poświęcona jest Maximilien de Béthune de Sully (1560-1641) z wystawą o historii Luwru, pozostałościami średniowiecznego zamku Karola V i przejściem do wystawy egipskiej sztuki, która znajduje się na parterze. Na parterze znajdują się także ekspozycje działów sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu (sztuka Iranu i Lewantu) oraz starożytnego Rzymu i sztuki greckiej, a także etruskiej. Na pierwszym piętrze znajduje się kontynuacja zbiorów egipskich i greckich. Na drugim piętrze znajduje się część Wydziału Malarstwa – kolekcja obrazów francuskich z XVII-XIX wieku.
Selfie z Mona Lisą

Kolekcja jest podzielona na osiem działów kuratorskich:

  • Starożytności egipskie – Dział obejmujący ponad 50 000 dzieł, zawiera artefakty z cywilizacji Nilu od 4.000 r. pne do IV wieku naszej ery. Gospodarstwa obejmują sztukę, mumie, narzędzia, odzież, biżuterię, zwoje papirusu, gry, instrumenty muzyczne i broń. Wśród kolekcji można znaleźć Kamień z Rosetty, Wielkiego Sfinksa, Siedzącego Skrybę i Szefa Króla Dżedefre.
Siedzący Skryba w Luwrze
  • Antyki Bliskiego Wschodu – przedstawia przegląd wczesnej cywilizacji Bliskiego Wschodu i pierwszych osad, przed nadejściem islamu. Departament dzieli się na trzy obszary geograficzne: Lewant, Mezopotamię (Irak) i Persję (Iran). W zbiorach znajdują się takie zabytki jak Stella księcia Lashasha, 2,25-metrowy Kodeks Hammurabiego (wyświetla zasady babilońskie w widocznym miejscu, aby żaden człowiek nie mógł powoływać się na swoją niewiedzę), XVIII-wieczny mural pisma z Investiture z Zimrilim, Głowa pogrzebowa i perski Łucznicy Dariusza.
Sphinx w Luwrze
  • Starożytności grecka, etruska i rzymska – dział ten przedstawia fragmenty basenu Morza Śródziemnego od neolitu do VI wieku. Tam znajdziecie Wenus z Milo, Apollo Belvedere, Damę z Auxerre, Herę z Samos.
Nike z Samotraki w Luwrze
  • Sztuka Islamu – eksponaty, w tym ceramika, szkło, wyroby metalowe, drewno, kość słoniowa, dywan, tkaniny i miniatury, obejmują ponad 5000 prac i 1 000 odłamów.
Venus z Milo w Luwrze
  • Rzeźba – rzeźby do końca XIX wieku, takie jak Umierający Niewolnik Michała Anioła i Zbuntowany Niewolnik, Daniel w Zagłębiu Lwów, Dziewica z Owernii, Zmartwychwstanie Chrystusa, Psyche odrodzona przez Pocałunek Kupidyna.
Psyche odrodzona przez Pocałunek Kupidyna

Sprawdźcie także kolekcję moich pozostałych zdjęć z działu rzeźby:

  • Sztuka dekoracyjna – obiekty od średniowiecza do połowy XIX wieku. Początkowa kolekcja opierała się na własności królewskiej i pracach przeniesionych z bazyliki Saint-Denis. Znajdują się tu słynne apartamenty Napoleona III, a także Nessus i Deianira oraz gobelin Maximillian’s Hunt, wazon Madame de Pompadour’s Sèvres.
Apartamenty Napoleona III’go w Luwrze
  • Obrazy – ta kolekcja ma ponad 7500 dzieł od XIII do 1848 roku, prawie dwie trzecie pochodzi od francuskich artystów, a ponad 1200 to Północnoeuropejskie dzieła.
  • „Kolekcja renesansowa obejmuje Mona Lisę Leonarda da Vinci, Dziewicę i Dzieciątko z Anną, św. Janem Chrzcicielem i Madonną Skał, Caravaggio jest reprezentowany przez Wróżkę i Śmierć Dziewicy z XVI-wiecznej Wenecji, oraz Koncertowy Champetre Tycjana, Złożenie do grobu i Koronacja z cierniami.”
Mona Lisa w Luwrze
  • Wydruki i rysunki – obejmuje prace na papierze. Początkiem kolekcji było 8 600 prac w Kolekcji Królewskiej. Zbiory są wyświetlane w Pavillon de Flore; ze względu na kruchość nośnika papieru, tylko część jest udostępniania dla publiczności w tym samym czasie.
Królewska biżuteria w Luwrze

Jest powód, dla którego Luwr jest najsławniejszym muzeum na świecie – jest pełen niesamowitych dzieł sztuki, w których każdy może znaleźć coś dla siebie. Jeśli jednak nie masz wystarczająco dużo czasu, aby go odwiedzić, po prostu obejrzyj Luwr z zewnątrz i zróbcie zdjęcia jego wspaniałym budynkom i Piramidzie, samo to jest niesamowitym przeżyciem.

Informacje praktyczne

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 przystanek Palais Royal – Musée du Louvre
  • metro linia 1 przystanek Louvre Rivoli

Adres:

Rue de Rivoli, 75001 Paris

Ceny:

  • bilet normalny 15€
  • bilet online 17€ (gwarantujący wejście w mniej niż 30 minut)
  • bezpłatny wstęp dla wszystkich osób poniżej 18 lat i do 25 roku życia dla mieszkańców Europejskiego Obszaru Gospodarczego
  • kup bilety tutaj

Godziny otwarcia:

  • Poniedziałek, czwartek, sobota, niedziela 9:00-18:00
  • Środa, piątek 9:00 do 21: 45 
  • Wtorek – zamknięte

Więcej informacji na oficjalnej stronie internetowej Luwru.

Le Petit Palais – Mały Pałac w Paryżu – darmowe muzeum z uroczą kawiarnią

Le Petit Palais – Mały Pałac został zbudowany, podobnie jak jego sąsiedzi – Grand Palais i Most Aleksandra III, na Wystawę Światową z 1900 roku. Jednak to miejsce zawsze było przeznaczone do celów ekspozycyjnych, a nie jak większość innych muzeów w Paryżu, które znajdują się w starożytnych rezydencjach królewskich lub dworcach kolejowych.

Posąg przy wejściu do Petit Palais, Paryż

Niewielu turystów zdaje sobie sprawę, że wejście na stałe wystawy jest bezpłatne, a pałac jest otwarty także we wtorki (kiedy Luwr lub Musee d’Orsay są zamknięte). Może to być ciekawa alternatywa na deszczowy dzień, zwłaszcza, że nie ma kolejki do wejścia, czego nie mogę powiedzieć o innych muzeach w Paryżu.

Sufit w Petit Palais, Paryż

Le Petit Palais – Mały Pałac został zaprojektowany przez Charlesa Giraul i opiera się na kształcie trapezu z czterema skrzydłami wokół półkolistego ogrodu z uroczą kawiarnią. Stało się muzeum już w 1902 roku, zaledwie dwa lata po jego budowie.

Petit Palais na zewnątrz z widokiem na ogród

„Petit Palais mieści znaczącą kolekcję dekoracyjnych malowideł ściennych i rzeźb powstałych w latach 1903-1925. Architekt Charles Girault chciał nadać budynkowi wielkość i godność oficjalnego pałacu i stworzył program prac mający na celu wysławiać Paryż, aby uczcić korzyści płynące ze sztuki. „

W muzeum Petit Palais można znaleźć bogatą kolekcję sztuki antycznej i współczesnej, a także francuskie obrazy z XIX i XX wieku oraz zabytki sztuki antycznej. Wejście na stałą ekspozycję jest bezpłatne.

Posąg w Petit Palais, Paryż

Wystawa czasowa kosztuje 13 € i zmienia się co kilka miesięcy. Zawsze warto sprawdzić obecny temat. Miałam przyjemność odwiedzić wystawę Holendrzy w ParyżuLes Hollandais à Paris 1789-1914) Van Gogha, Van Dongena, Mondriana i Gauguina.

Wewnątrz Le Petit Palais można zobaczyć niesamowite schody, tuż obok wejścia do wystawy tymczasowej.

Niesamowie schody w Petit Palais, Paris

Po 2 godzinach chodzenia po Małym Pałacu polecam iść do kawiarni, którą można znaleźć w prawym skrzydle, ale żeby się tam dostać, trzeba przejść przez balkon. To jedna z najbardziej uroczych kawiarni, jakie znalazłam w Paryżu!

Kawiarnia w Petit Palais, Paryż

Zwiedzanie le Petit Palais jest dobrą alternatywą na deszczowy dzień lub leniwą niedzielę. Wstęp jest darmowy, miejsce znajduje się tuż obok Pól Elizejskich i nie ma tam wielu ludzi ani kolejek do wejścia. Polecam!

Ceny:

Wystawy stałe – darmowy.
Wystawy czasowe – 13€.

Godziny otwarcia:

Wtorek- niedziela 10.00 – 18.00

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 lub linia 13 przystanek Champs Elysée- Clemenceau
  • RER C przystanek Invalides

Adres:

Avenue Winston Churchill
75008 Paris

Dowiedz się więcej na oficjalnej stronie.

#petitpalais #muzeawparyzu #darmowemiejscawparyzu