Archiwa tagu: polka w Paryżu

Wielka Galeria Ewolucji – 3000 gatunków zwierząt

Widzieliście kiedyś tygrysa czy słonia z odległości kilku centymetrów? Pewnie niektóry szczęściarze mieli taką możliwość w Afryce czy na safari (nawet we Francji znajduje się safari z dzikimi zwierzętami biegającymi wkoło waszego samochodu). Zobaczyć wszystkie okazy dzikich zwierząt, podejść blisko i przypatrzeć się szczegółom bez jakiegokolwiek ryzyka jest możliwe w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w stolicy Francji.

Wielka Galeria Ewolucji w Ogrodzie Botanicznym

Odwiedzając Paryż idziemy raczej do turystycznych miejsc, które „trzeba” zobaczyć, a resztę czasu spędzamy korzystając z uroków miasta. Jednak jeśli jesteście fanami zwierząt, muzeów czy po prostu chcecie udać się w trochę mniej turystyczne miejsce, gdzie nie trzeba stać w gigantycznej kolejce do wejścia, polecam udać się do Muzeum Historii Naturalnej.

Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej

Jedna z najbardziej przyjaznych dzieciom atrakcji w mieście, ale ciesząca się także dużym zainteresowaniem wśród dorosłych. Położona w Ogrodzie Botanicznym, 15 minut pieszo od Katedry Notre Dame, XIX-wieczna, żelazna konstrukcja z przeszklonym dachem została zmodernizowana i wypełniona naturalnymi modelami wypchanych zwierząt.

Rekin w Wielkiej Galerii Ewolucji

Muzeum zainaugurowano w 1889 roku jako Galerię Zoologii, ale popadło ono w ruinę w połowie 1900 roku i dopiero pod koniec XX wieku dokonano ogromnego remontu, a muzeum ponownie otwarto w 1994 r. jako Wielką Galerię Ewolucji.

Wodny Świat w Wielkiej Galerii Ewolucji

W budynku znajdują się 4 piętra z różnymi rodzajami wystaw. W piwnicy można zobaczyć wystawy czasowe, podczas mojej wizyty miałam okazję dowiedzieć się o gatunkach niedźwiedzi. Na parterze króluje środowisko morskie ze szkieletami wieloryba, kaszalota czy pingwinów. Jest tak także centrum zdjęć zrobionych w różnych wodnych środowiskach – oceanach, na rafach koralowych czy morzach.

Panda w Galerii Ewolucji w Paryżu

Pierwsze piętro ukazuje różnorodność świata. Drugie i trzecie piętro to proces ewolucji przedstawiony przez modele dzikich zwierząt, wymarłych czy zagrożonych gatunków. Czwarta kondygnacja skupia się na ewolucji i wpływie człowieka na naturę  (np. skóra krokodyla wykorzystywana jest do zrobienia torebek czy butów).

Lwy i tygrysy, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu

Historia francuska splata się z okazami w muzeum. Jest nosorożec z Wersalu Ludwika XV i słoń, który żył w Parku Zoologicznym Paryżu od 1964 do 1997. Są tam trofea myśliwskie francuskich naukowców, odkrywców i poszukiwaczy przygód, w tym księcia Orleanu. 

Gepard, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu

Centralnym punktem jest parada afrykańskiej przyrody niczym wyjęta z Arki Noego.

Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej

Grande Galerie de l’Evolution jest położona w ogrodzie botanicznym, gdzie Narodowe Muzeum Historii Naturalnej ma dwie inne placówki: Galerię Mineralogii i Geologi oraz Galerię Paleontologii i Anatomii ze szkieletami dinozaurów. Kolejną częścią jest także Muzeum Człowieka znajdujące się na Trocadero, koło Wieży Eiffla.

Zwierzęta w Muzeum Historii Naturalnej

Wielka Galeria Ewolucji to edukacyjne miejsce dla dzieci i interesujący punkt zwiedzania dla dorosłych, znajdujący się w samym środku przepięknego paryskiego Ogrodu Botanicznego.

Przydatne informacje:

W muzeum znajduje się także gabinet wirtualnej rzeczywistości, ale bilety trzeba wcześniej kupić przez internet na konkretną godzinę.

Dojazd:

  • metro linia 7 lub 10 przystanek Jussieu 
  • metro linia 7 przystanek Place Monge 
  • metro linia 5, 10 przystanek Gare d’Austerlitz
  • pociąg podmiejski Rer C przystanek Gare d’Austerlitz

Bilety:

  • normalny 10€
  • ulgowy 7€

Adres:

36 rue Geoffroy Saint-Hilaire
75005 Paris

Przeczytaj także: Bazylika Sacre-Coeur.

Parc de Sceaux – niesamowity park stworzony przez architekta Wersalu

Parc de Sceaux rozciąga się na terenie miast Sceaux i Antony, można tam z łatwością dojechać z Paryża pociągiem podmiejskim RER B, jedyne 20 min od Saint Michel.
Zamek 

Ten park jest jednym z moich ulubionych miejsc w okolicy mojego zamieszkania i jeszcze do niedawna biegałam tam prawie codziennie. Tuż za moim domem znajduje się coulée verte, długa, zielona aleja przeznaczona wyłącznie dla pieszych i rowerów. Ta aleja prowadzi aż do Parc de Sceaux, który znajduje się w odległości nieco ponad 3,5 km z od mojego domu. Czasami jeździłam samochodem do parku i dopiero tam zaczynałam biegać. Jest tam dużo miejsca na spacery, jazdę na rowerze, jogging lub po prostu odpoczynek z przyjaciółmi lub samotnie.

Miejsce idealne na sesje zdjęciowe

Powierzchnia parku wynosi 181 hektarów: 121 w gminie Sceaux, 60 w Antony.

Tereny z fontannami 

Park zaprojektowano pod koniec XVII wieku na prośbę Colberta i jego syna Markiza de Seignelay. Został stworzony przez słynnego ogrodnika, André Le Nôtre, który zaprojektował wiele innych ogrodów: Vaux – Vicomte, Saint-Germain-en-Laye, Fontainebleau, Wersal, Marly, Saint Cloud, Chantilly i Meudon.

Zbiorniki wodne w Parc de Sceaux

Park składa się z symetrycznych francuskich ogrodów z przepięknymi kanałami, wodospadami i fontannami.

Przepiękne miejsce

Podczas rewolucji majątek został splądrowany, odsprzedany farmerowi, a zamek zniszczony. Nowy zamek wzniesiony został w 1856 r. przez córkę farmera, żonę księcia Treviso. Podczas pierwszej wojny światowej majątek został zniszczony, a jego odbudowa rozpoczęła się w 1928 roku i trwała przez wiele lat.

Z zamkiem w tle

Od 1937 r. zamek w Parc de Sceaux jest domem zbiorów Muzeum w Ile de France i został przemianowany na Musée départementale de Sceaux w 2013 r.

Park zimą

Park jest czynny codziennie od świtu do póżnego wieczora. Jesto to idealne miejsca na piknik w niedzielne przedpołudnie lub sportową sobotę.

Wejście do parku jest darmowe.

Jak się tam dostać:

  • pociągiem Rer B przystanek Parc-de-Sceaux, La-Croix-de-Berny, Sceaux.

Każda z tych stacji znajduje się z innej strony parku.

Wejścia do parku: avenue du Général-de-Gaulle, avenue le Brun, avenue Le Nôtre.

Odwiedź oficjalną stronę parku.

Przeczytaj także: Skwer Saint Lambert.

Ogród Luksemburski – dlaczego jest tak uwielbiany przez Paryżan?

Ogród Luksemburski to idealne miejsce do odpoczynku podczas zwiedzania Paryża. Bliskość katedry Notre Dame i dzielnicy Saint Michel, Panteonu oraz Sorbony, czyni je oazą spokoju w samym środku zatłoczonego Paryża. Ale nie oczekuj, że będzie tam pusto – jest to jedno z najpopularniejszych miejsc zarówno wśród Paryżan i jak wśród turystów.

Ogrody Luksemburskie w Paryżu

„Zainspirowany Ogrodami Boboli we Florencji, powstał z inicjatywy królowej Marii Medyceuszy w 1612 roku. Ogród, który obejmuje 25 hektarów, jest podzielony na ogrody francuskie i angielskie.”

Ogrody Luksemburskie, widok z budynku Senatu

Dlaczego jest to ogród, a nie park?

Pierwotnie był on wykonany jako ogród Pałacu Luksemburskiego. Oznaczało to, że miał służyć uprawie kwiatów i drzew (po prostu jak ogródek w naszych czasach), a także zapewnić ludziom miejsce do spędzania wolnego czasu w otoczeniu bujnej zieleni. Większość elementów budowlanych, gleby i roślin zostało sprowadzonych z innego miejsca. Park jest bardziej naturalnym lub pół-naturalnym obszarem o mniejszym wpływie człowieka.

Ogrody Luksemburskie, oaza spokoju

Do kogo należy Ogród Luksemburski?

Kto jest właścicielem Pałacu Luksemburskiego, ten jest właścicielem ogrodu. Dziś pałac jest siedzibą francuskiego Senatu, ale ogród jest otwarty dla publiczności. (Udało mi się odwiedzić budynek Senatu i wkrótce o tym napiszę.)

Ogród Luksemburski, darmowe miejsce w centrum Paryża

Jak zwiedzać ogród?

Najlepiej jest wejść głównym wejściem, obok wyjścia z pociągu Rer B, tuż przed Panteonem. Radzę iść prosto – po lewej stronie znajdziecie wiele klombów tulipanów, a na końcu drogi – ogromny obszar pokazujący piękno ogrodu. Zanim jednak zejdzie się po schodach, najlepiej pójść w prawo, minąć restaurację i dotrzeć do Fontanny Medyceuszów, aby zrobić zdjęcie z Panteonem w tle. Później można wrócić do miejsca, z którego przyszliście i pójść prosto do Fontaine de l’Observatoire lub po prostu zobaczyć jednen z 106 posągów w ogrodzie.

Ogród Luksemburski, Fontanna Medici

Dlaczego Paryżanie uwielbiają Ogród Luksemburski?

  1. A kto nie kocha pięknych miejsc ?! Paryżanie są bardzo wybredni jeśli chodzi o miejsca, w których spędzają wolny czas, mieszkają w ogromnym mieście i mają duży wybór. Jednak urok Jardin de Luxembourg jest tak przyciągający, że nawet mieszkańcy stolicy Francji nie mogą się mu oprzeć.
  2. Centralna lokalizacja z dobrą komunikacją miejską. Ogród ma doskonałą lokalizację i można się do niego łatwo dostać z każdej dzielnicy Paryża. Jest także blisko Sorbony, dlatego tak wielu studentów odpoczywa tam podczas przerw między zajęciami.
  3. Różnorodność aktywności, które można wykonać w ogrodzie. Zaczynając od zjedzenia posiłku lub wypicia kawy w restauracji na świeżym powietrzu lub urządzając piknik z własnym winem i bagietką, grając w szachy, wynajmując żaglówkę do zabawy aż po możliwość jazdy na kucyku lub gry w tenisa. Wybór jest ogromny!
  4. Niesamowity widok na Panteon, Wieżę Eiffla i budynek Montparnasse. Tego nie można pobić!
  5. Muzeum na miejscu czyli Muzeum Luksemburskie, znajdujące się w części Pałacu Luksemburskiego gdzie znajdują się wystawy czasowe. Sprawdźcie aktualny temat wystawy, zanim zapłacicie 10 € za wejście.
  6. Można tam iść o każdej porze roku i nadal będzie się Wam podobać! O każdej porze roku ogród wygląda inaczej i może Was naprawdę zaskoczyć.
  7. Nie można się nudzić w tym miejscu. Nawet samotne spędzenie tam czasu jest ciekawe. Weźcie książkę, usiądźcie na jednym z dostępnych tam krzeseł i korzystajcie z pogody! Możecie też wybrać się na spacer po ogrodzie i odkryć jeden z 106 posągów rozsianych po całym ogrodzie.
Ogród Luksemburski, widok z Panteonem w tle

Dlaczego powinno się odwiedzić Ogród Luksemburski?

Ze wszystkich wymienionych wyżej powodów! Prawdopodobnie jest Wam do niego po drodze (lub prawie). Z okolic Notre Dame czy rejsu po Sekwanie to zaledwie 15 minut spacerem. Można przyjść na lody i odpocząć przed wybraniem kolejnego miejsca na zwiedzanie!

Tulipany w Ogrodzie Luksemburskim

Ceny: wejście jest całkowicie darmowe

Godziny otwarcia: codziennie od 7.30 do 19/21.00 (w zależności od pory roku)

Zobacz także inne Najpiękniejsze parki w Paryżu.

Jak się tam dostać:

  • pieszo – 15 min od Katedry Notre Dame
  • metro linia 4 przystanek – Odeon
  • Rer B przystanek – Luxembourg

Adres:

Rue de Médicis – Rue de Vaugirard
75006 Paris

Komunikacja w Paryżu: jak działa paryskie metro

Paryskie metro nie należy do najprzyjemniej pachnących miejsc. Nie można go też porównać do nowoczesnego metra londyńskiego czy czystego metra sztokholmskiego. Jednak metro paryskie spełnia swoje najważniejsze zadanie – przewiezie nas szybko z jednego krańca miasta na drugi.

16 linii metra ( linie od 1 do 14 z dwoma „bis”: 3b i 7b), ponad 300 stacji w całym mieście. Średnio blisko 48 osób korzysta z metra co sekundę w Paryżu i regionie. Innymi słowy, każdego dnia przez paryskie metro przechodzi 4,1 miliona pasażerów. Jest to drugie w Europie najczęściej uczęszczane metro ( po moskiewskim).

Paryskie metro

Jeśli wybierasz się do Paryża to kup mój autorski przewodnik, który już od pierwszej wizyty w mieście miłości pozwoli Ci zaoszczędzić!

Ciekawostki o paryskim metrze

Wiecie, że pierwsza linia metra powstała w 1900 roku i zbudowano ją w dwa lata? Porównując to do budowy drugiej linii warszawskiego metra brzmi to zupełnie nieprawdopodobnie. Paryżanie szybko przyzwyczaili się do nowego środka transportu i już w 1901 roku metra przewoziło 55 milionów pasażerów rocznie.

W 1913 roku metro liczyło już 10 linii! i Nadal rozwijało się w czasie I wojny światowej.

Początkowo w wagonach funkcjonowały 2 klasy. Koszt podróży w pierwszej wynosił 25 centów, zaś w drugiej – 15 centów, niezależnie od dystansu.

Od 2006 roku linia 1 jest w pełni zautomatyzowana i sterowana bez maszynisty. Warto wybrać się na przejażdżkę tą linią i usiąść z przodu, aby poczuć się jak na kolejce górskiej!

Metro paryskie jest w większości podziemne. Odcinki nadziemne przebiegają na wiaduktach dla linii 1, 2, 5 i 6 i na poziomie gruntu na przedmieściach – linie 1, 5, 8 i 13.

Obecnie w ramach projektu Grand Paris Express, w budowie są kolejne 4 linie metra naokoło Paryża.

Potrzebujesz biletów na paryskie atrakcje? Z pewnością znajdziesz je tutaj:

Mapa metra w Paryżu

RATP (Régie autonome des transports parisiens) czyli zarząd transportu paryskiego proponuje darmowe mapki metra, które można dostać na każdej stacji. Możecie też ją sobie wydrukować przed przyjazdem.

Mapa paryskiego metra

Poruszanie się metrem

Polecam korzystanie z Google Maps, które podpowie jakiej linii należy użyć. Istnieje także polski odpowiednik Jak dojade, francuska aplikacja RATP. Jak już ogarniecie trochę mapę metra, poruszanie się jest całkiem proste. Bez problemu znajdziecie znaki prowadzące do innych linii jeśli musicie się przesiąść.

Metro paryskie – godziny

Metro w Paryżu kursuje od 05:30 do 00:30 od niedzieli do czwartku oraz 5:30 do 1:30 w piątki oraz soboty. Podczas godzin szczytu złapiecie je co 2-3 minuty, aż co 8-10 minut podczas dni wolnych i niedziel.

Ceny i rodzaje biletów metra

Koszt biletu jednorazowego wynosi 1.90 € lub 14.50 € za karnet 10 biletów. Bilet dla dzieci w wieku od 4 do 9 lat wynosi połowę tej ceny– 7.25 €. Dzieci poniżej 3 lat jeżdżą za darmo. Bilety można kupić w kasach wewnątrz metra lub w automatach na stacjach.

Jednorazowy bilet do paryskiego metra

Bilet jednorazowy

Bilet jednorazowy ważny jest 2 godziny od momentu pierwszego użycia (czasem nawet dłużej, więc zawsze warto sprawdzić stary bilet – zupełnie nie wiem od czego to zależy). To znaczy, że swobodnie możecie zmieniać linie i nawet wyjść ze stacji metra i wrócić na ten sam bilet. Należy jednak wiedzieć, że nie ma możliwości ponownego użycia tego samego biletu na tą samą linię, nawet w ciągu tych 2 godzin. Więc jeśli wsiadacie na stacji, na której jest jedynie linia 13, wyjdziecie z metra i chcecie wrócić także tam, gdzie jest jedynie linia 13, to nie będzie to możliwe. Tylko tam, gdzie są inne linie metra, można użyć biletu ponownie. Jest to totalnie pokręcone i nikt nie umie tego zrozumieć, dlatego oficjalnie można użyć biletu tylko raz.

Bilet jednodniowy

Bilet jednodniowy waha się w cenach od 7,50€ do 17,80€ w zależności od stref. Według mnie nie jest zbytnio opłacalna opcja poruszania się po mieście. No chyba, że chcecie dojechać do lotniska lub Disneylandu (i będziecie używać podmiejskiego pociągu RER).

Bilet tygodniowy

Jeśli przyjeżdżacie na tydzień albo na 5 dni na początku tygodnia to warto zaopatrzyć się w tygodniową kartę transportu NAVIGO. Taka karta kosztuje 5€ (jest imienna, ale można ją użyć kolejnym razem w czasie przyszłej wizyty), a naładowanie na cały tydzień kosztuje 22,80€. Z Navigo możecie poruszać się po całym regionie w ramach tej ceny. Według mnie jest to najlepsza opcja poruszania się po Paryżu i zawsze kiedy mam gości na tydzień to kupujemy taki bilet. Uwaga: tygodniowe Navigo działa od poniedziałku do niedzieli. Jeżeli przyjedziecie np. w środę rano to warto zastanowić się czy zaopatrzyć się w Navigo czy nie. Można je naładować na dany tydzień jedynie do czwartku, później tylko na kolejny tydzień.

Navigo – tygodniowy bilet metra paryskiego

Więcej o cenach i rodzajach biletów możecie poczytać na stronie RATP.

Paryskie metro

Paryżanie spędzają średnio 2 godziny dziennie w paryskim metrze ( ja także należę do tej grupy). Powiedzonko Metro Boulot Dodo to paryska codzienność.

Więcej ciekawe rzeczy do zrobienia w Paryżu

Potrzebujesz paryskiego hotelu lub apartamentu w czasie wizyty w Paryżu?

Booking.com

Przeczytaj także: Najpiękniejsze Miejsca na Wiosnę, które Musisz Odkryć w ParyżuParis City Museum Pass – Niezbędny przewodnik po atrakcjach Paryża oraz Darmowe poradniki po Paryżu i Francji dla planujących wizytę.

Marzy Ci się hotel z widokiem na Wieżę Eiffla? Zarezerwuj go tutaj!

Polecam również:

Metro boulot dodo- codzienność Paryżanina

Przez ostatnie miesiące pochłonęła mnie codzienność paryskiego życia. Niestety mój blog bardzo na tym ucierpiał, ale obiecuję całkowitą poprawę! Wiele razy śmiałam się z dziwnych sytuacji, które przydarzyły mi się w mieście miłości i chciałam się nimi z Wami podzielić, ale nie zawsze starczyło mi sił na pisanie. Jednak bardzo brakowało mi tych chwil pisania i nie chce ich już zaniedbywać. Dlatego szykujcie się na nowe posty 🙂 Zapraszam na post o Metro boulot dodo- codzienność Paryżanina.

Wkroczyliśmy w nowy rok, który z pewnością przyniesie wiele niespodzianek w życiu każdego z nas. Dla mnie największą zmianą ostatnich miesięcy był powrót do pracy po bardzo długim okresie. Jednocześnie jest to moja pierwsza w Paryżu „prawdziwa” praca. Dlaczego prawdziwa? Spełnia kryteria popularnego w Paryżu wyrażenia „metro, boulot, dodo”.

Metro boulot dodo- codzienność Paryżanina

La Defense

Parę miesięcy temu zaczęłam pracę w biznesowej dzielnicy Paryża – La Defense. Pamiętam swoją pierwszą wizytę w stolicy Francji, zatrzymałam się wtedy w okolicach La Defense, które zwiedziłam parę razy podczas swojego pobytu. Bardzo mi się spodobało to miejsce, robi niesamowite pierwsze wrażenie (drugie i kilka kolejnych także). W samym centrum nieobliczanej ilości wieżowców znajduje się ogromna przestrzeń dostępna tylko dla pieszych. Teren La Defense stanowi całkowity kontrast do malutkich paryskich uliczek. Pomyślałam wtedy jak super byłoby pracować w tak prestiżowym miejscu… oczywiście w tamtym momencie nie przeszłoby mi przez myśl, że kiedyś to marzenie może się spełnić. No i proszę, 3 lata później pracuję we francuskiej korporacji w samym centrum biznesowej dzielnicy Paryża. Brzmi super? Nie do końca…

Metro

Praca w La Defense czy w Paryżu w ogóle wiąże się z wieloma niedogodnościami. Przede wszystkim jest to duże miasto i odległości do pokonania potrafią być ogromne. Mieszkam na południowych przedmieściach Paryża, a La Defense znajduje się na północnym zachodzie miasta. Codziennie pokonuję trasę 16 kilometrów, korzystając z autobusu i dwóch linii metra, co zajmuje mi co najmniej 70 minut. Co najmniej, bo problem z jedną z linii metra to prawie codzienność, co oczywiście wydłuża czas podróży. Ale czasami zdarzają się inne nietypowe sytuacje w metrze, jak na przykład pan, który wsiadł z kozą i nie chciał opuścić pociągu, a kierowca dalej nie mógł jechać. No i wszystkie metra stały w oczekiwaniu na wyjście szanownego pana… Na dodatek okazało się, że to nie jego koza ( bo i skąd miałby kozę w centrum Paryża), ale zwierzę zostało skradzione z Jardin des Tuileries. Poniżej możecie zobaczyć tę komiczną sytuację.

Pan z kozą ukradzioną z parku paryskiego w metro

Boulot

Popularne, używane przez większość Francuzów słówko boulot odnosi się do pracy, a dosłownie znaczy robota. Miejsce, w którym Paryżanie (i chyba ludzie w ogóle) spędzają większość czasu. Pracując w biurze we Francji mamy obowiązek przebywać tam między 9 a 18, wliczając godzinną przerwę na lunch. Taka przerwa to świętość dla Francuzów, ale o tym tutaj.

Dodo

„Do-do” samo w sobie jest skróceniem francuskiego czasownika dormir (spać), używanego głównie w rozmowach z małymi dziećmi. Ta fraza jest porównywalna do amerykańskiego „beddy-bye” i pochodzi ze starej francuskiej kołysanki śpiewanej dzieciom na noc.

Metro Boulot Dodo

Metro, robota, spanie to wyrażenie określające typowy dzień Paryżanina, który spędza co najmniej 2 godziny dziennie w transporcie publicznym (lub 3 jak ja), 9-10 godzin w pracy i wraca do domu tak zmęczony, że tylko nadaje się do spania. Paryski tydzień potrafi być krótki, ale już w piątek prawdziwy paryżanin potrafi to sobie odbić!

Paryskie życie codzienne

Metro boulot dodo- codzienność Paryżanina

Poczytaj o stereotypach na temat Francuzów: https://www.worldbymagda.com/pl/2019/03/10/stereotypy-o-francuzach/

Dni Dziedzictwa Narodowego – darmowe muzea

Les Journées européennes du patrimoine  czyli Dni Dziedzictwa Narodowego to doroczne imprezy krajowe, organizowane obecnie przez ponad 50 krajów, na wzór „Dni otwartych drzwi zabytków”, utworzonych w 1984 r. przez francuskie Ministerstwo Kultury. Od 1991 roku Rada Europy organizuje także Europejskie Dni Dziedzictwa.

Sala obrad Senatu francuskiego

Dni Dziedzictwa odbywają się  zawsze w trzeci weekend września, który przypada w najbliższą sobotę 15 i niedzielę 16 września 2018 roku. W ten weekend większość zabytków i atrakcji kulturalnych jest bezpłatna oraz oferuje bezpłatne wycieczki, warsztaty i inne spotkania. Otwarte są nie tylko muzea, ale także miejsca specjalne, które normalnie są zamknięte dla publiczności. Jest to jedyny weekend w roku kiedy można zwiedzić np. Palais de l’Élysée czyli siedzibę prezydenta Francja, budynek Senatu czy ratusz paryski. Do tych miejsc w ciągu roku można się dostać jedynie na zaproszenie ważnej osobistości politycznej.

Biblioteka w budynku Senatu

W tamtym roku udało mi się odwiedzieć 5 miejsc w ciągu 2 Dni Dziedzictwa Narodowego. Pierwszego dnia udałam się do Conciergerie czyli więzienia, gdzie przetrzymywana była Maria Antonina przed straceniem, Pałacu Luksemburskiego czyli budynki obecnego Senatu oraz do Panteonu gdzie pochowanych jest wiele wpływowych ludzi, jak nasza Maria Skłodowska. Drugiego dnia udało mi się odwiedzić budynek Banku Narodowego i zobaczyć jak produkowane są pieniądze oraz Hotel de Ville czyli ratusz miejski, w którym urzęduje prezydent oraz rada miejska Paryża.

Hotel de Ville w Paryżu

Jeśli lubicie odkrywać piękno dziedzictwa kulturowego Paryża i jego okolic, nie może Was zabraknąć na najbliższych journées du patrimoine. Dobrze zaplanujcie swój weekend, bo atrakcji jest wiele, a macie na to jedynie 2 dni! Już teraz można sprawdzić listę darmowych miejsc i zdecydować się, gdzie warto się udać. A naprawdę jest w czym wybierać! Można nie tylko wejść budynku Sejmu, do ministerstwa ekonomii, rolnictwa czy spraw wewnętrznych, ale także zobaczyć od środka France television, Disneyland czy niedostępne dla pasażerów strefy paryskich lotnisk!

Narodowy Bank Francji

Wiele osób aktywanie korzysta z możliwości, które daje to wydarzenie i odwiedzających jest naprawdę dużo, dlatego w niektórych miejscach trzeba przygotować się na kolejki. Na wejście do Senatu czekałam około godziny, ale tylko ci najbardziej cierpliwi mogą wejść do Palais de l’Élyséegdzie czeka się nawet 6 godzin! Jednakże w większości miejsc nie stoi się więcej niż 20 minut, więc nie przerażajcie się kolejkami.

Panteon w Paryżu

Spacery, wycieczki z przewodnikiem i warsztaty są świetną okazją, aby na nowo odkryć Ile de France i Paryż także skorzystajcie z możliwości, które dają Dni Dziedzictwa Narodowego!

Dokładne informacje i szczegółowy plan znajdziecie na stronie sortiraparis.

Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?- Muzeum Człowieka w Paryżu

Zastanawialiście się kiedyś co znajduje się w budynkach na Trocadero skąd rozpościera się przepiękny widok na Wieżę Eiffla? Mnie bardzo to intrygowało i zaraz po przeprowadzce do Paryża musiałam to sprawdzić! Okazało się, że jest to Muzeum Człowieka, w którym można dowiedzieć się wiele ciekawych informacji na temat homo sapiens.

Trocadero

Musée de l’Homme mieszczące się w prawym budynku Palais de Chaillot, zostało założone w 1937 roku przez Paula Riveta z okazji Międzynarodowej Wystawy Paryskiej „Sztuka i technika w nowoczesnym życiu”. W budynku po lewej stronie znajduje się Muzeum Morskie, które wraz z Muzeum Człowieka stanowią część paryskiego Muzeum Historii Naturalnej. Pisałam już wcześnej o Wielkiej Galerii Ewolucji, która także należy do tej rodziny.

Budynek Muzeum Człowieka na Trocadero

Muzeum liczące 700 tys. zabytków prehistorii i 30 tys. obiektów antropologicznych stara się odpowiedzieć na 3 ważne pytania –„Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?”. Wśród eksponatów znajdziemy m.in. mumię inkaską, czaszkę człowieka kromaniońskiego oraz wykonaną z kości słoniowej mamuta słynną paleolityczną rzeźbę bogini, tzw. Wenus z Lespugue. Obiekty reprezentują różne kultury, a wiele eksponatów związanych jest z najnowszymi badaniami z dziedziny genetyki. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Muzeum jest podzielone na 3 części – antropologii biologicznej, antropologii kulturowej oraz prehistorii. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka w Paryżu

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

W 2003 roku dużą część kolekcji, (200 tys. obiektów z zakresu antropologii kulturowej Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk) przejęło Musée du Quai Branly. Tam mieści się obecnie główny zbiór sztuki pierwotnej ludów pozaeuropejskich od 2006 roku.

Espozycja dotycząca mniej znanych języków, którymi posługuje się dużo ludzi na świecie

W muzeum można znaleźć także obiekty polskie przekazane przez darczyńców oraz przez polskie muzea (m.in. reprezentacja ceramiki, stroju ludowego, wycinanek, pisanek).

W muzeum znajduje się kawiarnia z widokiem na Wieżę Eiffla, w której często prezydent Emmanuel Macron udziela wywiadów.

Widok na Wieżę Eiffla z kawiarni w Muzeum Człowieka

Widok na Wieżę Eiffla z Muzeum Człowieka

Przydatne informacje:

Bilety: 

  • bilet normlany 10 €
  • bilet ulgowy 7€
  • darmowy wstęp dla osób poniżej 26 roku życia

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz wtorku od 10.00 do 18.00.

Adres:
17 place du Trocadéro et 11 Novembre
751116 Paryz

Jak dojechać:

  • metro linia 6 stacja Trocadéro
  • metro linia 9 stacja Trocadéro

Więcej informacji na stronie głównej muzeum.

À la rentrée czyli dlaczego Francuzi zaczynają nowy rok we wrześniu

Przez ostatnie dni często słyszę wszędzie w telewizji słowo rentrée, które oznacza powrót. Wiem, że ludzie wracają z urlopów, ale czy trzeba tyle o tym gadać? Okazało się, że wyrażenie à la rentrée ma dużo głębsze znaczenie we Francji i jest nawet ważniejsze niż nowy rok.

Sierpień we Francji to czas urlopów. Nikogo nie dziwią pozamykane sklepy czy ulubione restauracje z wywieszonymi karteczkami – nieczynne cały miesiąc. Większość fabryk czy biur świeci pustkami, a w Paryżu ciężko spotkać paryżanina. Jest to dobry czas na odwiedzenie nieturystycznych miejsc, które normalnie są wypełnione mieszkańcami stolicy, a tylko w sierpniu można się do nich dostać bez kolejek. Tydzień temu udało mi się wejść na największy w Paryżu rooftop (bar na dachu) z widokiem na Wieżę Eiffla, a było to moje 3cie podejście. Normalny czas oczekiwania to 2-3 godziny, dlatego zawsze zniechęcona rezygnowałam z czekania i szłam w inne miejsce. Ale w sierpniu było to w końcu możliwe.

Jardin Suspendu to największy w Paryżu rooftop

Wielkim plusem tego miesiąca są także pustki na drogach podparyskich oraz dużo miejsc parkingowych w samym Paryżu. Wszędzie można się szybko dostać i nawet metro przyjemniej wygląda bez tłumów napierających w każdej strony.

Pusty Paryż w sierpniu

Jako miesiąc urlopów jest to także czas, kiedy wszyscy Paryżanie udają się na południe Francji, aby spędzić swój urlop w Saint Tropez, Cannes czy Nicei. Można to zauważyć nie tylko po ilościach ludzi nad Lazurowym Wybrzeżem, ale także po zapełnionych drogach prowadzących do nadmorskich miejscowości. Dużo Francuzów udaje się także do Hiszpanii, która jest relatywnie blisko oraz do Maroka, które jest nie tylko dużo tańsze, ale przede wszystkim można się tam porozumieć po francusku. 

Maroko to drugi po Hiszpanii najczęściej odwiedzany kraj przez Francuzów

Od połowy sierpnia słyszy się także dyskusje o powrotach z urlopów czyli rentrée. Po powrocie z wakacji rozpocznie się także nowy rok, nie tylko rok szkolny, ale we Francji jest to po prostu nowy rok na wszystko. Chcesz kupić nowy samochód – na pewno zrobisz to po rentrée. Masz zamiar zmienić pracę? Najwięcej ofert pracy jest we wrześniu. To także czas rozpoczęcia nowych hobby czy zapisania się na lekcji tańca czy kursu językowego. We Francji w większości miejsc nie można zacząć żadnych nowych kursów od stycznia czy lutego, zapisy są od września! W polityce ciągle mówi się o rentrée polityków do pracy, o nowych projektach i planach na najbliższe miesiące. A wczoraj  Auchan zaskoczył mnie mejlem z informacją o rentrée.

Rentrée Auchan

A może w Polsce przydałby rentrée, aby mieć ostatnią szansę na reailizację noworocznych postanowień?

Ogrody Wersalskie – czyli jak Ludwik XIV podporządkował sobie naturę

O ile budowa Pałacu Wersalskiego była całkiem prostym zadaniem dla takiego władcy jak Ludwik XIV, o tyle podporządkowanie 800 ha natury to nie lada wyzwanie.

Oś główna parku w Wersalu

Plan powstania parku wraz z przepięknymi ogrodami został powierzony architektowi André Le Nôtre, a prace rozpoczęły się w 1660 roku.

Geometryczne formy w Ogrodach Wersalskich

Każdy element królewskiego ogrodu został staranne zaplanowany, a cała sceneria wyreżyserowana.

Parter kwiatowy na górnym tarasie, Wersal

Do parku wersalskiego można wejść za darmo o ile nie zwiedza się pałacu. Według mnie jest to całkiem ciekawa perspektywa, aby wybrać się do ogrodów innego dnia niż do Pałacu Wersalskiego, gdyż kolejka do wejścia oraz samo zwiedzanie apartamentów może być męczące. Jeśli dodamy do tego spokojne przejście parku pieszo, rośnie to do rangi ciężkiego zadania, a przecież ogrody powstały dla przyjemności ich odwiedzających. 

Jeśli zdedycujesz się wejść również do Pałacu to bilet możesz kupić tutaj.

Budynki pałacowe z główną komnatą Ludwika XIV, Wersal

Po przekroczeniu bramek bezpieczeństwa, znajdziemy się na placu głównym Place d’Armes. Stamtąd należy udać się na lewo i po przejściu przez dziedziniec, wejdziemy do kompleksu ogrodowego.

Posągi w Ogrodach Wersalskich

Naszym oczom ukażą się ogrody, a kontynuując dalej prosto, możemy zwiedzić cały park i dotrzeć do prywatnych pałaców Marii Antoniny – Małego i Dużego Trianonu (wejście płatne). 

Grand Trianon, Ogrody w Wersalu

Ogrody Wersalskie to pierwowzór jardin à la français, tak zwanego ogrodu francuskiego opartego na geometrycznych formach, przystrzyżonych w fantazyjne formy żywopłotach oraz przepięknych fontannach. Ukazują one idealne połączenie roślinności, architektury i rzeźby. 

Rzeźby przy fontannie w Ogrodach Wersalskich

„Ludwik XIV był dumny ze swojego ogrodu i miał ku temu powody. Znajdowały się w nim gaje, baseny, partery, kanały, fontanny oraz rzeźby. W 1669 roku posadzono w ogrodzie osiemdziesiąt tysięcy kasztanowców, świerków, grabów, dębów oraz wiązów. Dla nawodnienia takiej liczby roślin potrzeba było masy urządzeń kanalizacyjno-nawadniających, a ich długość rozciągała się na przestrzeni sześćdziesięciu kilometrów. Wykorzystywano około dwustu pomp do tłoczenia wody z Sekwany.”

Fontanna Latony, Ogrody Wersalskie

W ogrodach wersalskich można spędzić cały dzień przechadzając się dróżkami, odpoczywająć przy stawach czy jedząc obiad w kawiarni w parku. Oczywiście odpowiednia pogoda sprzyja odkrywaniu tego miejsca. Latem, kiedy wszystko kwitnie i roślinność dopełnia urok tego miejsca, jest piękniej niż zimą. Jednakże odwiedzając Paryż w zimniejszych miesiącach, również polecam wybranie się do wersalskich ogrodów, gdyż wtedy otacza je tajemnicza atmosfera.

Restauracja w Ogrodach Wersalskich

Czy wiesz, że w Parku w Wersalu znajduje się 50 fontann i 200 000 drzew?

Fontanna Apolla w Ogrodzie w Wersalu

Zapraszam także na post o Pałacu Wersalskim.

Przydatne informacje

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Ogrody- wejście darmowe
  • Bilet zwykły 18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Więcej informacji o biletach na oficjalnej stronie

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles

Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Odwiedzany przez 10 milionów ludzi rocznie, podparyski Wersal jest jedną z największych atrakcji turystycznych we Francji. Nawet w mroźne dnie, ciężko trafić na brak kolejek, w których trzeba zazwyczaj stać ponad godzinę, a często nawet dłużej. Dlaczego ten pałac jest tak interesujący i przyciąga tak wielu turystów? Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Na dziedzińcu Pałacu Wersalskiego

Początki Wersalu

Za panowania Ludwika XIII Wersal było małą wioską, gdzie król przybywał na polowania w okolicznych lasach. Natomiast jego syn, Ludwik XIV, zakochał się z tym miejscu i postanowił wybudować tam rezydencję królewską. Jednak nie był to jedyny powód. Zaraz po odwiedzinach zamku Vaux-le-Vicomte, który należał do wysokiej rangi urzędnika, Nicolasa Fouqueta, zrodził się pomysł realizacji lepszego pałacu. Król po prostu pozazdrościł przepięknej rezydencji swojego podwładnego i nie tylko zlecił budowę lepszego miejsca, ale także aresztował urzędnika.

Kaplica w Wersalu

Prace rozpoczęto w 1661 roku przebudowując istniejący zamek na mały pałac oraz urządzając park. Jednak kiedy król świętował otwarcie nowej rezydencji, a dworzanie nadal uważali ją jedynie za wiejską posiadłość, Ludwik XIV zdecydował o całkowitej przebudowie pałacu. Miał powstać bajeczny Pałac Słońca (Palais du Soleil) i uczynić go Królem Słońca (Roi Soleil). 

Pałac w Wersalu

Budynki zaprojektowali architekci królewscy Louis Le Vau i Jules Hardouin-Mansart, natomiast wnętrza Charles Le Brun, a André Le Nôtre odpowiedzialny był za ogrody.

Komnata Króla Ludwika XVI

Architektura Wersalu

Wersal jest jedną z najznakomitszych budowli baroku i stanowił inspirację dla architektów wielu innych podobnych miejsc powstałych w późniejszych latach. Przed pałacem znajduje się półkolisty plac (Place d’Armes ) liczący 6 ha, o podstawie 350 m oraz szerokości 220 m

Posąg Króla Ludwika XVI

„Pałac posiada trzy dziedzińce: Cour des Ministres (Dziedziniec Ministrów), Cour Royale (Dziedziniec Królewski) z konnym posągiem Ludwika XIV i Cour de Marbre (Dziedziniec Marmurowy) z częścią zabudowań stanowiących część zameczku myśliwskiego Ludwika XIII z białego kamienia i czerwonej cegły.”

Pałac w Wersalu

20 lat po rozpoczęciu budowy pałac z 2 tys. okien, z 700 komnatami,1200 kominkami i 67 klatkami schodowymi był gotowy do zamieszkania. Stał się oficjalną rezydencją króla Francji w 1682 roku i przejął niejako rolę stolicy kraju. Zamieszkany przez wielu dworzan, był wygodny jedynie dla królewskiej pary. Reszta mieszkańców pałacu musiała zadowolić się spaniem w garderobach czy na pryczach. 

Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Maria Antonina w Wersalu

Wersal słynie z przepychu, bogatych wnętrz oraz przepięknego ogrodu. Jednak my utożsamiamy go także z powodu najbardziej znanej i kontrowersyjnej osobistości, która go zamieszkiwała – Marii Antoniny. Kiedy w 1774 roku siedemnastoletnia królowa wystąpiła u boku Ludwika XVI-go, ukazała światu olśniewiające wnętrza pałacu. To dla Marii Antoniny król wzniósł dwa pałace Grand i Petit Trianon w samym środku Ogrodów Wersalskich (zapraszam na mój artykuł o ogrodach). Miałam okazję przeczytać jedną z książek trylogii Juliet Grey o tej monarchini, którą serdecznie polecam. 

Sala Luster w Pałacu w Wersalu

„Królowie Francji mieszkali w Wersalu do 1789 r., kiedy wybuchła rewolucja francuska. Wzburzony lud zgilotynował wówczas Ludwika XVI i Marię Antoninę, Wersal stał się celem grabieży. Pałac przed ruiną uratował Napoleon. W 1833 r. król Ludwik Filip urządził w nim Muzeum Historii Francji.”

Posąg w Pałacu w Wersalu

Kilka ciekawostek o Pałacu Wersalskim.

  • Największa w pałacu jest Sala Lustrzana, w której znajduje się 357 ogromnych luster od podłogi do sufitu.
Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Wszystkie materiały i dekoracje wykorzystane do budowy pałacu są 100 % francuskie.
  • To tutaj podpisano traktat wersalski kończący I wojnę światową.
  • W pałacu panował problem z kanalizacją i brzydko pachniało. 
  • Nawet garnki w pałacu wykonane były ze srebra. 
Pałac w Wersalu
  • Część mebli wersalskich zostało sprzedanych na aukcji i zakupili je władcy brytyjscy. Meble znajdują się w Pałacu Buckingham.
  • Miejsce obecnego zakupu biletów było budynkiem mieszkalnym ministrów francuskich.
  • W Wersalu znajduje się 5000 mebli oraz 6000 obrazów
Sala z obrazami w Pałacu w Wersalu
  • Król Ludwik XVI miał 200 sług, a zadaniem niektórych było po prostu opróżnianie jego toalety.
  • Pałac ma ponad 67 tys. metrów kwadratowych.
  • 36 000 pracowników budowało pałac i ogrody.
  • Złota brama pałacu wersalskiego została wymieniona w 2008 roku, gdyż orginalną bramę zniszczono podczas rewolucji francuskiej. Replikę zdobi 100 000 złotych liści o wartości 5 milionów euro
  • Pałac można zwiedzać z audio przewodnikiem dostępnym także w języku polskim
Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Przydatne informacje

Pamiętajcie!

Po przejściu pierwszych bramek bezpieczeństwa trzeba iść w lewo, aby kupić bilety. Jeśli będą kolejki do kas, w tym samym budynku znajdują się maszyny samoobsługowe, do których zazwyczaj nie ma kolejek, ale tam możliwa jest  płatność jedynie kartą. Po zakupie biletu należy iść do kolejki do wejścia, która znajduje się na zewnątrz.

Przeczytaj także artykuł o Ogrodach Wersalskich.

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Zwykły bilet -18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Bilety kupisz tutaj.

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles