Archiwa tagu: gdzie iść w Paryżu

Wielka Galeria Ewolucji – 3000 gatunków zwierząt

Widzieliście kiedyś tygrysa czy słonia z odległości kilku centymetrów? Pewnie niektóry szczęściarze mieli taką możliwość w Afryce czy na safari (nawet we Francji znajduje się safari z dzikimi zwierzętami biegającymi wkoło waszego samochodu). Zobaczyć wszystkie okazy dzikich zwierząt, podejść blisko i przypatrzeć się szczegółom bez jakiegokolwiek ryzyka jest możliwe w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w stolicy Francji.

Wielka Galeria Ewolucji w Ogrodzie Botanicznym

Odwiedzając Paryż idziemy raczej do turystycznych miejsc, które „trzeba” zobaczyć, a resztę czasu spędzamy korzystając z uroków miasta. Jednak jeśli jesteście fanami zwierząt, muzeów czy po prostu chcecie udać się w trochę mniej turystyczne miejsce, gdzie nie trzeba stać w gigantycznej kolejce do wejścia, polecam udać się do Muzeum Historii Naturalnej.

Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej

Jedna z najbardziej przyjaznych dzieciom atrakcji w mieście, ale ciesząca się także dużym zainteresowaniem wśród dorosłych. Położona w Ogrodzie Botanicznym, 15 minut pieszo od Katedry Notre Dame, XIX-wieczna, żelazna konstrukcja z przeszklonym dachem została zmodernizowana i wypełniona naturalnymi modelami wypchanych zwierząt.

Rekin w Wielkiej Galerii Ewolucji

Muzeum zainaugurowano w 1889 roku jako Galerię Zoologii, ale popadło ono w ruinę w połowie 1900 roku i dopiero pod koniec XX wieku dokonano ogromnego remontu, a muzeum ponownie otwarto w 1994 r. jako Wielką Galerię Ewolucji.

Wodny Świat w Wielkiej Galerii Ewolucji

W budynku znajdują się 4 piętra z różnymi rodzajami wystaw. W piwnicy można zobaczyć wystawy czasowe, podczas mojej wizyty miałam okazję dowiedzieć się o gatunkach niedźwiedzi. Na parterze króluje środowisko morskie ze szkieletami wieloryba, kaszalota czy pingwinów. Jest tak także centrum zdjęć zrobionych w różnych wodnych środowiskach – oceanach, na rafach koralowych czy morzach.

Panda w Galerii Ewolucji w Paryżu

Pierwsze piętro ukazuje różnorodność świata. Drugie i trzecie piętro to proces ewolucji przedstawiony przez modele dzikich zwierząt, wymarłych czy zagrożonych gatunków. Czwarta kondygnacja skupia się na ewolucji i wpływie człowieka na naturę  (np. skóra krokodyla wykorzystywana jest do zrobienia torebek czy butów).

Lwy i tygrysy, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu

Historia francuska splata się z okazami w muzeum. Jest nosorożec z Wersalu Ludwika XV i słoń, który żył w Parku Zoologicznym Paryżu od 1964 do 1997. Są tam trofea myśliwskie francuskich naukowców, odkrywców i poszukiwaczy przygód, w tym księcia Orleanu. 

Gepard, Wielka Galeria Ewolucji w Paryżu

Centralnym punktem jest parada afrykańskiej przyrody niczym wyjęta z Arki Noego.

Zwierzęta z Arki Noego w Muzeum Historii Naturalnej

Grande Galerie de l’Evolution jest położona w ogrodzie botanicznym, gdzie Narodowe Muzeum Historii Naturalnej ma dwie inne placówki: Galerię Mineralogii i Geologi oraz Galerię Paleontologii i Anatomii ze szkieletami dinozaurów. Kolejną częścią jest także Muzeum Człowieka znajdujące się na Trocadero, koło Wieży Eiffla.

Zwierzęta w Muzeum Historii Naturalnej

Wielka Galeria Ewolucji to edukacyjne miejsce dla dzieci i interesujący punkt zwiedzania dla dorosłych, znajdujący się w samym środku przepięknego paryskiego Ogrodu Botanicznego.

Przydatne informacje:

W muzeum znajduje się także gabinet wirtualnej rzeczywistości, ale bilety trzeba wcześniej kupić przez internet na konkretną godzinę.

Dojazd:

  • metro linia 7 lub 10 przystanek Jussieu 
  • metro linia 7 przystanek Place Monge 
  • metro linia 5, 10 przystanek Gare d’Austerlitz
  • pociąg podmiejski Rer C przystanek Gare d’Austerlitz

Bilety:

  • normalny 10€
  • ulgowy 7€

Adres:

36 rue Geoffroy Saint-Hilaire
75005 Paris

Przeczytaj także: Bazylika Sacre-Coeur.

Parc de Sceaux – niesamowity park stworzony przez architekta Wersalu

Parc de Sceaux rozciąga się na terenie miast Sceaux i Antony, można tam z łatwością dojechać z Paryża pociągiem podmiejskim RER B, jedyne 20 min od Saint Michel.
Zamek 

Ten park jest jednym z moich ulubionych miejsc w okolicy mojego zamieszkania i jeszcze do niedawna biegałam tam prawie codziennie. Tuż za moim domem znajduje się coulée verte, długa, zielona aleja przeznaczona wyłącznie dla pieszych i rowerów. Ta aleja prowadzi aż do Parc de Sceaux, który znajduje się w odległości nieco ponad 3,5 km z od mojego domu. Czasami jeździłam samochodem do parku i dopiero tam zaczynałam biegać. Jest tam dużo miejsca na spacery, jazdę na rowerze, jogging lub po prostu odpoczynek z przyjaciółmi lub samotnie.

Miejsce idealne na sesje zdjęciowe

Powierzchnia parku wynosi 181 hektarów: 121 w gminie Sceaux, 60 w Antony.

Tereny z fontannami 

Park zaprojektowano pod koniec XVII wieku na prośbę Colberta i jego syna Markiza de Seignelay. Został stworzony przez słynnego ogrodnika, André Le Nôtre, który zaprojektował wiele innych ogrodów: Vaux – Vicomte, Saint-Germain-en-Laye, Fontainebleau, Wersal, Marly, Saint Cloud, Chantilly i Meudon.

Zbiorniki wodne w Parc de Sceaux

Park składa się z symetrycznych francuskich ogrodów z przepięknymi kanałami, wodospadami i fontannami.

Przepiękne miejsce

Podczas rewolucji majątek został splądrowany, odsprzedany farmerowi, a zamek zniszczony. Nowy zamek wzniesiony został w 1856 r. przez córkę farmera, żonę księcia Treviso. Podczas pierwszej wojny światowej majątek został zniszczony, a jego odbudowa rozpoczęła się w 1928 roku i trwała przez wiele lat.

Z zamkiem w tle

Od 1937 r. zamek w Parc de Sceaux jest domem zbiorów Muzeum w Ile de France i został przemianowany na Musée départementale de Sceaux w 2013 r.

Park zimą

Park jest czynny codziennie od świtu do póżnego wieczora. Jesto to idealne miejsca na piknik w niedzielne przedpołudnie lub sportową sobotę.

Wejście do parku jest darmowe.

Jak się tam dostać:

  • pociągiem Rer B przystanek Parc-de-Sceaux, La-Croix-de-Berny, Sceaux.

Każda z tych stacji znajduje się z innej strony parku.

Wejścia do parku: avenue du Général-de-Gaulle, avenue le Brun, avenue Le Nôtre.

Odwiedź oficjalną stronę parku.

Przeczytaj także: Skwer Saint Lambert.

Ogród Luksemburski – dlaczego jest tak uwielbiany przez Paryżan?

Ogród Luksemburski to idealne miejsce do odpoczynku podczas zwiedzania Paryża. Bliskość katedry Notre Dame i dzielnicy Saint Michel, Panteonu oraz Sorbony, czyni je oazą spokoju w samym środku zatłoczonego Paryża. Ale nie oczekuj, że będzie tam pusto – jest to jedno z najpopularniejszych miejsc zarówno wśród Paryżan i jak wśród turystów.

Ogrody Luksemburskie w Paryżu

„Zainspirowany Ogrodami Boboli we Florencji, powstał z inicjatywy królowej Marii Medyceuszy w 1612 roku. Ogród, który obejmuje 25 hektarów, jest podzielony na ogrody francuskie i angielskie.”

Ogrody Luksemburskie, widok z budynku Senatu

Dlaczego jest to ogród, a nie park?

Pierwotnie był on wykonany jako ogród Pałacu Luksemburskiego. Oznaczało to, że miał służyć uprawie kwiatów i drzew (po prostu jak ogródek w naszych czasach), a także zapewnić ludziom miejsce do spędzania wolnego czasu w otoczeniu bujnej zieleni. Większość elementów budowlanych, gleby i roślin zostało sprowadzonych z innego miejsca. Park jest bardziej naturalnym lub pół-naturalnym obszarem o mniejszym wpływie człowieka.

Ogrody Luksemburskie, oaza spokoju

Do kogo należy Ogród Luksemburski?

Kto jest właścicielem Pałacu Luksemburskiego, ten jest właścicielem ogrodu. Dziś pałac jest siedzibą francuskiego Senatu, ale ogród jest otwarty dla publiczności. (Udało mi się odwiedzić budynek Senatu i wkrótce o tym napiszę.)

Ogród Luksemburski, darmowe miejsce w centrum Paryża

Jak zwiedzać ogród?

Najlepiej jest wejść głównym wejściem, obok wyjścia z pociągu Rer B, tuż przed Panteonem. Radzę iść prosto – po lewej stronie znajdziecie wiele klombów tulipanów, a na końcu drogi – ogromny obszar pokazujący piękno ogrodu. Zanim jednak zejdzie się po schodach, najlepiej pójść w prawo, minąć restaurację i dotrzeć do Fontanny Medyceuszów, aby zrobić zdjęcie z Panteonem w tle. Później można wrócić do miejsca, z którego przyszliście i pójść prosto do Fontaine de l’Observatoire lub po prostu zobaczyć jednen z 106 posągów w ogrodzie.

Ogród Luksemburski, Fontanna Medici

Dlaczego Paryżanie uwielbiają Ogród Luksemburski?

  1. A kto nie kocha pięknych miejsc ?! Paryżanie są bardzo wybredni jeśli chodzi o miejsca, w których spędzają wolny czas, mieszkają w ogromnym mieście i mają duży wybór. Jednak urok Jardin de Luxembourg jest tak przyciągający, że nawet mieszkańcy stolicy Francji nie mogą się mu oprzeć.
  2. Centralna lokalizacja z dobrą komunikacją miejską. Ogród ma doskonałą lokalizację i można się do niego łatwo dostać z każdej dzielnicy Paryża. Jest także blisko Sorbony, dlatego tak wielu studentów odpoczywa tam podczas przerw między zajęciami.
  3. Różnorodność aktywności, które można wykonać w ogrodzie. Zaczynając od zjedzenia posiłku lub wypicia kawy w restauracji na świeżym powietrzu lub urządzając piknik z własnym winem i bagietką, grając w szachy, wynajmując żaglówkę do zabawy aż po możliwość jazdy na kucyku lub gry w tenisa. Wybór jest ogromny!
  4. Niesamowity widok na Panteon, Wieżę Eiffla i budynek Montparnasse. Tego nie można pobić!
  5. Muzeum na miejscu czyli Muzeum Luksemburskie, znajdujące się w części Pałacu Luksemburskiego gdzie znajdują się wystawy czasowe. Sprawdźcie aktualny temat wystawy, zanim zapłacicie 10 € za wejście.
  6. Można tam iść o każdej porze roku i nadal będzie się Wam podobać! O każdej porze roku ogród wygląda inaczej i może Was naprawdę zaskoczyć.
  7. Nie można się nudzić w tym miejscu. Nawet samotne spędzenie tam czasu jest ciekawe. Weźcie książkę, usiądźcie na jednym z dostępnych tam krzeseł i korzystajcie z pogody! Możecie też wybrać się na spacer po ogrodzie i odkryć jeden z 106 posągów rozsianych po całym ogrodzie.
Ogród Luksemburski, widok z Panteonem w tle

Dlaczego powinno się odwiedzić Ogród Luksemburski?

Ze wszystkich wymienionych wyżej powodów! Prawdopodobnie jest Wam do niego po drodze (lub prawie). Z okolic Notre Dame czy rejsu po Sekwanie to zaledwie 15 minut spacerem. Można przyjść na lody i odpocząć przed wybraniem kolejnego miejsca na zwiedzanie!

Tulipany w Ogrodzie Luksemburskim

Ceny: wejście jest całkowicie darmowe

Godziny otwarcia: codziennie od 7.30 do 19/21.00 (w zależności od pory roku)

Zobacz także inne Najpiękniejsze parki w Paryżu.

Jak się tam dostać:

  • pieszo – 15 min od Katedry Notre Dame
  • metro linia 4 przystanek – Odeon
  • Rer B przystanek – Luxembourg

Adres:

Rue de Médicis – Rue de Vaugirard
75006 Paris

Sainte Chapelle – brama do nieba

Wrażenia, których doświadczyłam po wejściu na pierwsze piętro kaplicy są niezapomniane, bo Sainte Chapelle to istna brama do nieba.

Witraże w Sainte Chapelle

Położenie Świętej Kaplicy

Właściwie to moja mama widziała w telewizji program o Świętej Kaplicy i opowiedziała mi o tym w trakcie swojej wizyty w Paryżu. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy z istnienia tego niesamowitego miejsca. Za każdym razem, gdy widziałam długą kolejkę ludzi czekających przy wejściu do budynku Sainte Chapelle, myślałam, że to kolejka do La Conciergerie, więzienia, w którym Maria Antonina była przetrzymywana przed swoją egzekucją. Okazało się, że są tam dwa różne zabytki, które warto zwiedzić. Jeden znajduje się zaraz obok drugiego i są dwie osobne kolejki do ich wejścia. Jednak można kupić bilet łączony za 15 euro i zwiedzić oba zabytki za jednym razem. W momencie, gdy dowiedziałam się o tym nowym miejscu, od razu poszłam je zobaczyć!

Sainte Chapelle

Historia Świętej Kaplicy

Święta kaplica została zbudowana w XIII wieku przez Ludwika IX, aby pomieścić kolekcję świętych relikwii, które kupił od łacińskiego cesarza Konstantynopola. W dużym relikwiarzu pośrodku kaplicy znajdowało się 22 relikwie Męki Pańskiej, wśród nich fragment Świętego Krzyża i Korony Cierniowej. Zostały one zaprezentowane mieszkańcom Paryża podczas uroczystości, a zaraz po tym przeniesione do Sainte Chapelle, do której dostęp miał tylko król. Obecnie są przechowywane w skarbcu katedry Notre Dame.

Relikwiarz w Sainte Chapelle

Gotycki budynek został zbudowany w centrum miasta, tuż obok królewskiego Palais de la Cité na Île de la Cité, znanego obecnie jako La Conciergerie. Ma dwa piętra i balkon. Parter został wykonany dla członków domu królewskiego. Natomiast piętro, połączone z pokojami króla prywatnego, zostało utworzone wyłącznie dla rodziny królewskiej. Ta kondygnacja, składająca się głównie z witraży, sprawia wrażenie, że jesteśmy w świętym miejscu, u wejścia do bram niebios.

Witraże w Sainte Chapelle

„Oszałamiające witraże. Ustawione na 15 oknach, każde o wysokości 15 metrów, witraże przedstawiają 1113 scen ze Starego i Nowego Testamentu, opowiadających historię świata, aż do przybycia relikwii w Paryżu”.

Balkon w Sainte Chapelle

Wizyta w Sainte Chapelle to niezapomniane przeżycie!

Przydatne informacje:

Możesz kupić bilet z wejściem do La Conciergerie – to tylko 5€ więcej, a unikniesz stania drugi raz w kolejce. Zaraz po wejściu do Świętej Kaplicy należy iść bezpośrednio do wejścia do starego więzienia.

Zawsze jest długa kolejka, aby wejść do Sainte Chapelle, więc przygotujcie się na co najmniej 45 minut oczekiwania (nawet deszcz nie zniechęca ludzi).

Godziny otwarcia:

9: 00–17: 00 (w zależności od sezonu)

Ceny:

Bilet dla dorosłych do Sainte Chapelle: 10 €
Bilet dla dorosłych do Sainte Chapelle i La Conciergerie: 15 €

Dojazd:

Linia metra 4 – stacja Cité
Rer B, C – stacja Sainte-Michel Notre-Dame

Adres:

8 Boulevard du Palais
75001 Paryż

Sprawdź więcej informacji na oficjalnej stronie Sainte Chapelle.

Zobacz też: Le Petit Palais.

Katedra Notre Dame po pożarze

15 kwietnia 2019 r. na własne oczy widziałam pożar najbardziej znanej katedry na świecie. Minęło 6 tygodni od tego wydarzenia. Jak blisko można obecnie podejść do katedry Notre Dam po pożarze i czy skąd najlepiej ją zobaczyć?

Katedra Notre Dame po pożarze

Wybrałam się dzisiaj do dzielnicy Saint Michel, gdzie ostatni raz byłam w trakcie pożaru katedry Notre Dame. Zaskoczyły mnie nie tylko wszędzie obecne barierki i policjanci pilnujący, aby ich nie przekraczać. Zupełnie nie spodziewałam się, że oprócz katedry, także pobliskie mosty oraz ulice są pozamykane i pozagradzane.

Katedra Notre Dame, barierki zagradzające wejście

Katedry Notre Dame nie będzie dostępna dla zwiedzających przez co najmniej 5 najbliższych lat. W planie jest odbudowa do Igrzysk Olimpijskich, które będą mieć miejsce w Paryżu w 2024 roku.

Policjanci pilnujący katedry Notre Dame

Francuski senat przyjął ustawę, która zakłada, że podczas odbudowy nie zostaną dodane żadne elementy, zmieniające wygląd katedry sprzed pożaru. Renowacja ma zostać dokonana z użyciem takich samych materiałów lub najbliższych im odpowiedników. Jeśli konieczne będzie użycie innego materiału, będzie trzeba to uzasadnić. Mowa tu o zadaszeniu, które zostało wykonane z drewna, które już nie występuje, oraz o iglicy Eugène Viollet-le-Duc’a.

Katedra Notre Dame po pożarze

Jednak zamknięty jest nie tylko sam obiekt. Zarówno plac przed tym zabytkiem, otaczające go ogrody z pomnikiem Jana Pawła II-go oraz Pont des coeurs (Most Serc) są pozagradzane barierkami i strzeżone przez policję.

Katedra Notre Dame, barierki zagradzające wejście

Czy można zrobić sobie zdjęcie z Katedra Notre Dame de Paris?

Zrobienia sobie zdjęcia z katedrą z bliskiej odległości nie jest prostym zadaniem. Wszystkie okoliczne ulice zapełnione są turystami próbującymi ująć choć kawałek tego zabytku. Ja polecam przejście kawałek dalej aż do Mostu Saint Michel (Pont Saint Michel) skąd przepięknie widać wieże należące do Notre Dame de Paris. Jeśli bardzo chcecie zrobić zdjęcie z bliższej odległości to w wielu miejscach można zejść po schodach na nadbrzeża Sekwany i mieć całkiem ciekawe ujęcie tej katedry. Najlepiej kierujcie się do Quai de Montebello.

Katedra Notre Dame widoczna z mostu Saint Michel

Przeczytaj także: Bazylika Sacre – Coeur.

Rue Crémieux najbardziej kolorowa ulica Paryża

Jest taka ulica w Paryżu, na której życie jest kolorowe i słodkie jak z bajki. Pewnie jej mieszkańcy woleliby, aby jej nie ujawniać turystom, bo to ich własny kawałek raju.

Rue Cremieux – kolorowa ulica w Paryżu

W małej uliczce niedaleko Gare de Lyon w XII dzielnicy kryje się najbardziej kolorowa ulica Paryża. Jest to niewielka uliczka, o długości 144 metrów i szerokości 7,50 metrów, która jest zamknięta dla ruchu kołowego i wybrukowana, dając gościom wrażenie, że opuścili Paryż. Architektura jest zupełnie inna niż na większości ulic stolicy Francji.

Rue Cremieux – zielony dom

Małe domki pomalowane na pastelowe kolory, to tylko jedna z idyllicznych cech tego miejsca. Przy każdym domu znajdziemy doniczki z kwiatami, przechadzające się koty czy rowery jakby postawione dla dekoracji. Tak naprawdę to mieszkańcy tej ulicy tworzą dekoracje tego miejsca. Macie wrażenie jakbyście byli na wsi, gdzie życie płynie spokojnie i bezstresowo? Ciężko wyobrazić sobie, że nadal jesteśmy w stolicy Francji, gdzie wszyscy się spieszą i żyją w ciągłej pogoni za czasem.

Rue Cremieux -fioletowy dom

Trochę informacji o rue Cremieux

Ruch kołowy na rue Crémieux został zabroniony w 1993 roku i jest dostępny jedynie dla przechodniów oraz leniuchujących tam kociaków. Pierwotnie 35 małych kamienic uważano za angielskie pawilony z kuchnią w piwnicy i dwoma piętrami składającymi się z sześciu pokoi. Później ulica dotknięta powodziami, została odnowiona na dzisiejszy styl.

Rue Cremieux – pomarańczowy dom

Rue Crémieux została otwarta w 1865 roku pod nazwą Millaud Avenue. Moses Polydore Millaud (1813-1871) był przedsiębiorcą, bankierem i prasowym baronem. Założył Le Petit Journal, odnoszący sukcesy dziennik, poprzednik dzisiejszej popularnej prasy.

Skąd pochodzi nazwa rue Cremieux

Swoją obecną nazwę ulica przejęła w 1897 roku po Adolphe Crémieux (1796-1880), prawniku i mężu stanu. Urodzony w Nimes, w bogatej żydowskiej rodzinie, Adolphe był obrońcą praw żydów we Francji. Cremieux został pochowany na cmentarzu Montparnasse.

Rue Cremieux – kolorowa ulica w Paryżu

Wybierając się na Rue Cremieux w niedzielne popołudnie z pewnością nie będziecie jedynymi osobami robiącymi zdjęcia w tym miejscu. Pamiętajcie także, że jest to normalna mieszkalna ulica, więc szanujmy własność mieszkańców.

Rue Cremieux – kolorowa ulica w Paryżu

Dojazd na rue Crémieux:

Stacje metra: Quai de la Râpée (linia 5) lub Gare de Lyon (linie 1 i 14, RER A i D).

Pałac Luksemburski – jak dostać się do budynku siedziby francuskiego Senatu

Kojarzycie piękny budynek widoczny podczas spaceru po Ogrodzie Luksemburskim? Jest to Pałac Luksemburski, siedziba francuskiego Senatu.

Pałac Luksemburski

Wejście do pałacu ma bardzo ograniczony dostęp dla publiczności, ale udało mi się wejść do środka podczas Les Journess du patrimoine, które odbywa się corocznie w trzeci weekend września. Tego dnia można zwiedzić wszystkie muzea za darmo, a także wiele miejsc, które zazwyczaj nie są otwarte dla publiczności. Na przykład jest to jedyny dzień w roku, kiedy można odwiedzić Palais de l’Élysée, oficjalną rezydencję prezydenta Francji. Jednak nie tylko wy będziecie chcieli to zrobić, więc bądźcie przygotowani na długie kolejki. Słyszałam, że czas oczekiwania na wejście do rezydencji prezydenta wynosi około nawet do 6 godzin!

Pałac Luksemburski z zewnątrz

Czekałam trochę ponad godzinę, aby wejść do Pałacu Luksemburskiego we wrześniu zeszłego roku. Na szczęście pogoda była świetna, a przyjazne zielone otoczenie sprawiło, że czas szybko minął .

Czekając na wejście do siedziby Senatu francuskiego – Pałacu Luksemburskiego

Pałac Luksemburski został zbudowany w 1645 r. na wniosek Marii de 'Medici (jak nazwa fontanny w ogrodzie luksemburskim), matki Ludwika XIII, jako rezydencja królewska. Postanowiła ona stworzyć nową rezydencję sąsiadującą ze starym hotelem należącym do François de Luxembourg, hrabiego de Piney. Hotel ten nosi nazwę Petit Luxembourg i jest obecnie rezydencją prezydenta francuskiego Senatu. Ta informacja powinna rozwiązać być może nurtujące was pytanie o pochodzenie nazwy ogrodu i pałacu – Luksemburg.

Pałac Luksemburski wewnątrz

Pałac Luksemburski został zaprojektowany przez architekta Salomona de Brossa, który wzorował się Palazzo Pitti we Florencji, ale w końcu nadał mu bardziej francuski niż włoski styl.

Sufit w Pałacu Luksemburskim

„W latach 1799-1805 architekt Jean Chalgrin przekształcił pałac w budynek legislacyjny, niszcząc wielką centralną klatkę schodową (escalier d’honneur), zastępując ją komnatą senatu na pierwszym piętrze. „

Pałac Luksemburski wewnątrz

Wycieczka po pałacu zajęła mi ponad 2 godziny. Zaczęłam od zobaczenia pomieszczeń w środku, w tym biura wiceprezydenta Senatu.

Biuro wizeprezydenta senatu w Pałacu Luksemburskim

Następnie udałam się do biblioteki senackiej, która zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Nieczęsto czuję gęsią skórkę, gdy wchodzę do jakiegoś miejsca, ale biblioteka w pałacu jest nie tylko ogromna i długa, ale ma też przepiękny sufit. Całość potrafi naprawdę „zwalić z nóg”.

Biblioteka w Pałacu Luksemburskim

 

Sufit w bibliotece Pałacu Luksemburskiego

Poszłam również do niesamowitej sali konferencyjnej pełnej wspaniałych obrazów i rzeźb.

Sala Konferencyjna

Wspaniałym przeżyciem było zobaczyć salę obrad, w której gromadzą się wszyscy senatorowie, aby decydować o nowych prawach.

Sala Obrad Senatu

To w Sali Obrad znajduje się Siedem posągów stojących półkolem do Izby Senatu (od lewej do prawej): Turgot • d’Aguesseau • l’Hôpital • Colbert • Molé • Malesherbes • Portalis.

Siedem Posągów w Sali Obrad Senatu 

Odwiedziliśmy również Petit Luxembourg, obecnie gabinet prezydenta Senatu, który ma niesamowite schody i duże, antyczne biuro.

Biuro prezedynta Senatu w Petit Luxembourg

 

Schody w Petit Luxembourg 

To prawie koniec wycieczki po Pałacu Luksemburskim. Słyszałam, że istnieje również możliwość rezerwacji wycieczki grupowej w poniedziałki i piątki, ale lista oczekujących jest długa i czeka się nawet ponad 3 miesiące, a priorytetem są grupy lokalne. Można również otrzymać zaproszenie od jednego z senatorów po napisaniu do niego prośby.

Ja polecam znaleźć czas w trzeci weekend września, aby wtedy bez problemy go zdwiedzić. Powodzenia!

Dobrą wiadomością jest to, że wejście jest bezpłatne.

Sprawdź oficjalną stronę Senatu i odwiedź wirtualną wycieczkę.

 

Adres: ulica Rue de Vaugirard 15, 75291 Paryż

#palacluksemburski#cozwiedziczparyzu#salaobradsenatu#francuskisenat

Dni Dziedzictwa Narodowego – darmowe muzea

Les Journées européennes du patrimoine  czyli Dni Dziedzictwa Narodowego to doroczne imprezy krajowe, organizowane obecnie przez ponad 50 krajów, na wzór „Dni otwartych drzwi zabytków”, utworzonych w 1984 r. przez francuskie Ministerstwo Kultury. Od 1991 roku Rada Europy organizuje także Europejskie Dni Dziedzictwa.

Sala obrad Senatu francuskiego

Dni Dziedzictwa odbywają się  zawsze w trzeci weekend września, który przypada w najbliższą sobotę 15 i niedzielę 16 września 2018 roku. W ten weekend większość zabytków i atrakcji kulturalnych jest bezpłatna oraz oferuje bezpłatne wycieczki, warsztaty i inne spotkania. Otwarte są nie tylko muzea, ale także miejsca specjalne, które normalnie są zamknięte dla publiczności. Jest to jedyny weekend w roku kiedy można zwiedzić np. Palais de l’Élysée czyli siedzibę prezydenta Francja, budynek Senatu czy ratusz paryski. Do tych miejsc w ciągu roku można się dostać jedynie na zaproszenie ważnej osobistości politycznej.

Biblioteka w budynku Senatu

W tamtym roku udało mi się odwiedzieć 5 miejsc w ciągu 2 Dni Dziedzictwa Narodowego. Pierwszego dnia udałam się do Conciergerie czyli więzienia, gdzie przetrzymywana była Maria Antonina przed straceniem, Pałacu Luksemburskiego czyli budynki obecnego Senatu oraz do Panteonu gdzie pochowanych jest wiele wpływowych ludzi, jak nasza Maria Skłodowska. Drugiego dnia udało mi się odwiedzić budynek Banku Narodowego i zobaczyć jak produkowane są pieniądze oraz Hotel de Ville czyli ratusz miejski, w którym urzęduje prezydent oraz rada miejska Paryża.

Hotel de Ville w Paryżu

Jeśli lubicie odkrywać piękno dziedzictwa kulturowego Paryża i jego okolic, nie może Was zabraknąć na najbliższych journées du patrimoine. Dobrze zaplanujcie swój weekend, bo atrakcji jest wiele, a macie na to jedynie 2 dni! Już teraz można sprawdzić listę darmowych miejsc i zdecydować się, gdzie warto się udać. A naprawdę jest w czym wybierać! Można nie tylko wejść budynku Sejmu, do ministerstwa ekonomii, rolnictwa czy spraw wewnętrznych, ale także zobaczyć od środka France television, Disneyland czy niedostępne dla pasażerów strefy paryskich lotnisk!

Narodowy Bank Francji

Wiele osób aktywanie korzysta z możliwości, które daje to wydarzenie i odwiedzających jest naprawdę dużo, dlatego w niektórych miejscach trzeba przygotować się na kolejki. Na wejście do Senatu czekałam około godziny, ale tylko ci najbardziej cierpliwi mogą wejść do Palais de l’Élyséegdzie czeka się nawet 6 godzin! Jednakże w większości miejsc nie stoi się więcej niż 20 minut, więc nie przerażajcie się kolejkami.

Panteon w Paryżu

Spacery, wycieczki z przewodnikiem i warsztaty są świetną okazją, aby na nowo odkryć Ile de France i Paryż także skorzystajcie z możliwości, które dają Dni Dziedzictwa Narodowego!

Dokładne informacje i szczegółowy plan znajdziecie na stronie sortiraparis.

Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?- Muzeum Człowieka w Paryżu

Zastanawialiście się kiedyś co znajduje się w budynkach na Trocadero skąd rozpościera się przepiękny widok na Wieżę Eiffla? Mnie bardzo to intrygowało i zaraz po przeprowadzce do Paryża musiałam to sprawdzić! Okazało się, że jest to Muzeum Człowieka, w którym można dowiedzieć się wiele ciekawych informacji na temat homo sapiens.

Trocadero

Musée de l’Homme mieszczące się w prawym budynku Palais de Chaillot, zostało założone w 1937 roku przez Paula Riveta z okazji Międzynarodowej Wystawy Paryskiej „Sztuka i technika w nowoczesnym życiu”. W budynku po lewej stronie znajduje się Muzeum Morskie, które wraz z Muzeum Człowieka stanowią część paryskiego Muzeum Historii Naturalnej. Pisałam już wcześnej o Wielkiej Galerii Ewolucji, która także należy do tej rodziny.

Budynek Muzeum Człowieka na Trocadero

Muzeum liczące 700 tys. zabytków prehistorii i 30 tys. obiektów antropologicznych stara się odpowiedzieć na 3 ważne pytania –„Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?”. Wśród eksponatów znajdziemy m.in. mumię inkaską, czaszkę człowieka kromaniońskiego oraz wykonaną z kości słoniowej mamuta słynną paleolityczną rzeźbę bogini, tzw. Wenus z Lespugue. Obiekty reprezentują różne kultury, a wiele eksponatów związanych jest z najnowszymi badaniami z dziedziny genetyki. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Muzeum jest podzielone na 3 części – antropologii biologicznej, antropologii kulturowej oraz prehistorii. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka w Paryżu

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

W 2003 roku dużą część kolekcji, (200 tys. obiektów z zakresu antropologii kulturowej Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk) przejęło Musée du Quai Branly. Tam mieści się obecnie główny zbiór sztuki pierwotnej ludów pozaeuropejskich od 2006 roku.

Espozycja dotycząca mniej znanych języków, którymi posługuje się dużo ludzi na świecie

W muzeum można znaleźć także obiekty polskie przekazane przez darczyńców oraz przez polskie muzea (m.in. reprezentacja ceramiki, stroju ludowego, wycinanek, pisanek).

W muzeum znajduje się kawiarnia z widokiem na Wieżę Eiffla, w której często prezydent Emmanuel Macron udziela wywiadów.

Widok na Wieżę Eiffla z kawiarni w Muzeum Człowieka

Widok na Wieżę Eiffla z Muzeum Człowieka

Przydatne informacje:

Bilety: 

  • bilet normlany 10 €
  • bilet ulgowy 7€
  • darmowy wstęp dla osób poniżej 26 roku życia

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz wtorku od 10.00 do 18.00.

Adres:
17 place du Trocadéro et 11 Novembre
751116 Paryz

Jak dojechać:

  • metro linia 6 stacja Trocadéro
  • metro linia 9 stacja Trocadéro

Więcej informacji na stronie głównej muzeum.

À la rentrée czyli dlaczego Francuzi zaczynają nowy rok we wrześniu

Przez ostatnie dni często słyszę wszędzie w telewizji słowo rentrée, które oznacza powrót. Wiem, że ludzie wracają z urlopów, ale czy trzeba tyle o tym gadać? Okazało się, że wyrażenie à la rentrée ma dużo głębsze znaczenie we Francji i jest nawet ważniejsze niż nowy rok.

Sierpień we Francji to czas urlopów. Nikogo nie dziwią pozamykane sklepy czy ulubione restauracje z wywieszonymi karteczkami – nieczynne cały miesiąc. Większość fabryk czy biur świeci pustkami, a w Paryżu ciężko spotkać paryżanina. Jest to dobry czas na odwiedzenie nieturystycznych miejsc, które normalnie są wypełnione mieszkańcami stolicy, a tylko w sierpniu można się do nich dostać bez kolejek. Tydzień temu udało mi się wejść na największy w Paryżu rooftop (bar na dachu) z widokiem na Wieżę Eiffla, a było to moje 3cie podejście. Normalny czas oczekiwania to 2-3 godziny, dlatego zawsze zniechęcona rezygnowałam z czekania i szłam w inne miejsce. Ale w sierpniu było to w końcu możliwe.

Jardin Suspendu to największy w Paryżu rooftop

Wielkim plusem tego miesiąca są także pustki na drogach podparyskich oraz dużo miejsc parkingowych w samym Paryżu. Wszędzie można się szybko dostać i nawet metro przyjemniej wygląda bez tłumów napierających w każdej strony.

Pusty Paryż w sierpniu

Jako miesiąc urlopów jest to także czas, kiedy wszyscy Paryżanie udają się na południe Francji, aby spędzić swój urlop w Saint Tropez, Cannes czy Nicei. Można to zauważyć nie tylko po ilościach ludzi nad Lazurowym Wybrzeżem, ale także po zapełnionych drogach prowadzących do nadmorskich miejscowości. Dużo Francuzów udaje się także do Hiszpanii, która jest relatywnie blisko oraz do Maroka, które jest nie tylko dużo tańsze, ale przede wszystkim można się tam porozumieć po francusku. 

Maroko to drugi po Hiszpanii najczęściej odwiedzany kraj przez Francuzów

Od połowy sierpnia słyszy się także dyskusje o powrotach z urlopów czyli rentrée. Po powrocie z wakacji rozpocznie się także nowy rok, nie tylko rok szkolny, ale we Francji jest to po prostu nowy rok na wszystko. Chcesz kupić nowy samochód – na pewno zrobisz to po rentrée. Masz zamiar zmienić pracę? Najwięcej ofert pracy jest we wrześniu. To także czas rozpoczęcia nowych hobby czy zapisania się na lekcji tańca czy kursu językowego. We Francji w większości miejsc nie można zacząć żadnych nowych kursów od stycznia czy lutego, zapisy są od września! W polityce ciągle mówi się o rentrée polityków do pracy, o nowych projektach i planach na najbliższe miesiące. A wczoraj  Auchan zaskoczył mnie mejlem z informacją o rentrée.

Rentrée Auchan

A może w Polsce przydałby rentrée, aby mieć ostatnią szansę na reailizację noworocznych postanowień?