Archiwa tagu: gdzie iść w Paryżu

Muzeum Orsay – galeria sztuki w centrum Paryża

W samym centrum Paryża, po lewej stronie Sekwany i na wprost Ogrodów Tuileries koło Luwru znajduje się galeria sztuki francuskiej XIX i XX wieku – Muzeum Orsay. Miejsce odwiedzane przez ponad 4 miliony osób rocznie należy do najsłynniejszych muzeów w Paryżu. 

Wejście do Muzeum Orsay

Z budynkiem muzeum wiążę się ponad stuletnia historia. Pod koniec XIX wieku teren ten zakupiono w cely budowy dworca kolejowego. Nowy budynek zaprojektował Victor Lalouxa, a jego zadaniem było stworzenie miejsca wpisującego się w elegancką dzielnicę Paryża. W ten sposób powstał obecny budynek z eklektyczną fasadą, szklanym dachem oraz dwoma ogromnymi zegarami, które zachowały się do dziś.

Zegar główny w Muzeum Orsay

Inauguracja odbyła się w 1900 roku podczas wystawy światowej, w tym samym czasie jak Grand i Petit Palais czy Wieża Eiffla

Plac przed wejściem do Muzeum Orsay

Niestety budynek służył jako dworzec jedynie przez 39 lat, gdyż z powodu zmiany długości pociągów, nie mieściły się one w dworcu d’Orsay. Przez kolejne lata budynek miał wiele ról, mieścił się tam teatr Renault-Barrault, później dom aukcyjny Druot, a także nakręcono tam wiele filmów. 

Muzeum Orsay w Paryżu

Plany zburzenia budynku napotkały się ze sprzeciwem Paryżan, dlatego w 1978 roku wpisano go na listę zabytków. Kilka lat poźniej zaczęto realizować pomysł stworzenia tam muzeum sztuki XIX wieku, którymi kierował architekt Gae Aulenti.

Widok na Luwr zza zegara w Muzeum Orsay

Otwarcia Musée d’Orsay dokonał prezydent François Mitterrand 1 grudnia 1986 roku.

Selfie z zegarem w Muzeum Orsay

Kolekcja muzeum składa się ze zbiorów malarstwa, rzeźby, fotografii i grafiki, jednak największym powodzeniem cieszą się dzieła impresjonistów.

Co właściwie znaczy Orsay? To typ buta, pantofelka, który zakrywa tył stopy i palce, ale odkrywa stopę po bokach. Może być na obcasie lub na płasko.

Statua Wolności w Muzeum Orsay

W muzeum można podziwiać dzieła wielu znanych artystów, o których słyszałam wiele razy, a nigdy nie spodziewałam się ujrzeć na żywo. Pamiętam jak pisałam kilkustronnicową pracę o Paula Cézanne w szkole podstawowej i jak abstrakcyjna była myśl o ujrzeniu jego oryginalnych dzieł w Paryżu. Dlatego oglądając obrazy wielkich impresjonistów, a szczególnie Cézanne’a w moim przypadku, było to dla mnie niesamowitym przeżyciem.

Muzeum Orsay w Paryżu

Oprócz Paula Cézanne’a w Musée d’Orsay można zobaczyć dzieła Gustave’a Courbeta, Paula Gaugina, Édouarda Maneta, Claude’a Moneta, Auguste’a Rodina, Auguste’a Renoir  czy Vincenta Van Gogha.

Kobiety w Ogrodzie autorstwa Claude Monet’a w Muzeum Orsay

Do najsłynniejszych eskponatów należą obrazy Autoportret i Gwiaździsta noc nad Rodanem Van Gogha, Śniadanie na trawie Maneta,  Tahitańskie kobiety na plaży Paul Gauguin czy cykl Katedra w Rouen Moneta. 

Autoportret Vincent van Gogh w Muzeum Orsay

Muzeum Orsay ma 3 piętra i każde podzielone jest na inną część w zależności od czasu tworzenia artystów oraz rodzaju sztuki. 

Safo z Lesbos, Muzeum Orsay

Muzeum Orsay to galeria sztuki z dziełami wybitnych artystów, ale to także przepiękny budynek z kawiarnią z widokiem na Luwr. Na spokojne obejrzenie wszystkich dzieł wystarczy poświęcić parę godzin i jest to naprawdę zwiedzanie z przyjemnością.

Widok na Sekwanę z balkony w Muzeum Orsay
Vivante Muzeum Orsay w Paryżu
Przydatne informacje

Jak dojechać:

  • metro 12, przystanek: Solférino
  • Rer C, przystanek: Musée d’Orsay

Bilety:

  • bilet normalny 12€
  • bilet ulgowy 9€

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz poniedziałków od 9.30 do 18.00, w czwartki do 21.45

Adres:

62, rue de Lille, 75343 Paris Cedex 07

Więcej informacji na oficjalnej stronie muzeum.

Ogrody Wersalskie – czyli jak Ludwik XIV podporządkował sobie naturę

O ile budowa Pałacu Wersalskiego była całkiem prostym zadaniem dla takiego władcy jak Ludwik XIV, o tyle podporządkowanie 800 ha natury to nie lada wyzwanie.

Oś główna parku w Wersalu

Plan powstania parku wraz z przepięknymi ogrodami został powierzony architektowi André Le Nôtre, a prace rozpoczęły się w 1660 roku.

Geometryczne formy w Ogrodach Wersalskich

Każdy element królewskiego ogrodu został staranne zaplanowany, a cała sceneria wyreżyserowana.

Parter kwiatowy na górnym tarasie, Wersal

Do parku wersalskiego można wejść za darmo o ile nie zwiedza się pałacu. Według mnie jest to całkiem ciekawa perspektywa, aby wybrać się do ogrodów innego dnia niż do Pałacu Wersalskiego, gdyż kolejka do wejścia oraz samo zwiedzanie apartamentów może być męczące. Jeśli dodamy do tego spokojne przejście parku pieszo, rośnie to do rangi ciężkiego zadania, a przecież ogrody powstały dla przyjemności ich odwiedzających. 

Jeśli zdedycujesz się wejść również do Pałacu to bilet możesz kupić tutaj.

Budynki pałacowe z główną komnatą Ludwika XIV, Wersal

Po przekroczeniu bramek bezpieczeństwa, znajdziemy się na placu głównym Place d’Armes. Stamtąd należy udać się na lewo i po przejściu przez dziedziniec, wejdziemy do kompleksu ogrodowego.

Posągi w Ogrodach Wersalskich

Naszym oczom ukażą się ogrody, a kontynuując dalej prosto, możemy zwiedzić cały park i dotrzeć do prywatnych pałaców Marii Antoniny – Małego i Dużego Trianonu (wejście płatne). 

Grand Trianon, Ogrody w Wersalu

Ogrody Wersalskie to pierwowzór jardin à la français, tak zwanego ogrodu francuskiego opartego na geometrycznych formach, przystrzyżonych w fantazyjne formy żywopłotach oraz przepięknych fontannach. Ukazują one idealne połączenie roślinności, architektury i rzeźby. 

Rzeźby przy fontannie w Ogrodach Wersalskich

„Ludwik XIV był dumny ze swojego ogrodu i miał ku temu powody. Znajdowały się w nim gaje, baseny, partery, kanały, fontanny oraz rzeźby. W 1669 roku posadzono w ogrodzie osiemdziesiąt tysięcy kasztanowców, świerków, grabów, dębów oraz wiązów. Dla nawodnienia takiej liczby roślin potrzeba było masy urządzeń kanalizacyjno-nawadniających, a ich długość rozciągała się na przestrzeni sześćdziesięciu kilometrów. Wykorzystywano około dwustu pomp do tłoczenia wody z Sekwany.”

Fontanna Latony, Ogrody Wersalskie

W ogrodach wersalskich można spędzić cały dzień przechadzając się dróżkami, odpoczywająć przy stawach czy jedząc obiad w kawiarni w parku. Oczywiście odpowiednia pogoda sprzyja odkrywaniu tego miejsca. Latem, kiedy wszystko kwitnie i roślinność dopełnia urok tego miejsca, jest piękniej niż zimą. Jednakże odwiedzając Paryż w zimniejszych miesiącach, również polecam wybranie się do wersalskich ogrodów, gdyż wtedy otacza je tajemnicza atmosfera.

Restauracja w Ogrodach Wersalskich

Czy wiesz, że w Parku w Wersalu znajduje się 50 fontann i 200 000 drzew?

Fontanna Apolla w Ogrodzie w Wersalu

Zapraszam także na post o Pałacu Wersalskim.

Przydatne informacje

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Ogrody- wejście darmowe
  • Bilet zwykły 18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Więcej informacji o biletach na oficjalnej stronie

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles

Skwer Saint Lambert- spokojny park w Paryżu

Paryż słynie z parków i zielonych terenów. Ponoć każdy Paryżanin, który tylko ma na to ochotę, może udać się na darmowy kurs ogrodnictwa, aby nauczyć się pielęgnacji zieleni. Później może wybrać dowolny kawałek ziemi na terenie stolicy Francji i zasadzić kwiaty. Oczywiście należy o nie dbać i być odpowiedzialnym. Całkiem fajny pomysł, prawda? Uczy to nie tylko odpowiedzialności i przynależności obywatelskiej, ale także pomaga wspólnie tworzyć piękny krajobraz w miejscu zamieszkania. Poznajcie Skwer Saint Lambert.

Brama skweru 

W Paryżu parki oraz drogi do biegania są w wielu miejscach. Ostatnio spacerując 15-stą dzielnicą Paryża zobaczyłam antyczną, niebieską bramę z napisem Square Saint Lambert i postanowiłam przez nią przejść. Moim oczom ukazał się spokojny a zarazem interesujący, zielony teren z przepiękną fontanną. Paryż znowu mnie zaskoczył, pomyślałam.

Skwer Saint Lambert

W XIX wieku w tym samym miejscu znajdowała się gazownia, która została zburzona w 1933 roku. W celu odnowienia skażonego terenu, zastąpiono go zupełnie nową ziemią. Architekt Georges Sébille postanowił wykorzystać nowe miejsce i stworzyć przyjazny mieszkańcom park z amfiteatrem.

Park podzielono na 3 części: 

  • miejsce zabaw dla dzieci z huśtawkami i zjeżdżalniami

Teren do zabawy dla dzieci w tym parku

Teren do zabawy dla dzieci w Saint-Lambert

 

 

 

 

 

 

 

 

  • teatr z terenem otwartym, idealny na piknik i odpoczynek

    Tereny zielone w Paryż

  • krytą, okrągłą piaskownicę na deszczowe dni 

    Skwer Saint-Lambert

Park został stworzony w stylu art-deco, podobnie jak wiele innych miejsc z lat 30-tych.

Skwer Saint-Lambert

Główny mur zdobi monumentalna płaskorzeźba autorstwa rzeźbiarza Auguste Guénota przedstawiająca tańczące dzieci.Znajduje się tam także pomnik Victora Piotra z 1938 r. (Les Oursons), przedstawiający walkę dwóch młodych niedźwiedzi.

Paryż

Miejsce to zostało wpisane do zabytków historycznych w 1997 roku jako „Dziedzictwo XX-go wieku”.

Skwer Saint-Lambert

Przechadzając się parkiem w słoneczne, niedzielne popołudnie, nie spotkałam tam zbyt wielu osób. Oczywiście dwie rodziny korzystały z przyjemnej pogody robiąc piknik, ktoś uprawiał jogę, a ktoś czytał książkę, ale było tam naprawdę pusto w porównaniu do innych miejsc Paryża.

Skwer Saint-Lambert

Zatem jeśli będziecie z 15-stej dzielnicy Paryża to serdecznie polecam wejście do małego parku z widokiem na Wieżę Eiffla i odpoczęcia od zgiełku paryskich ulic.

Fontanna na Skwerze Saint-Lambert

Przydatne informacje:

Jak dojechać:

  • metro linia 8, przystanek Commerce
  • metro linia 12, przystanek Vaugirard

Adres: Rue Léon Lhermitte/ Rue Théophraste Renaudot

Poczytaj więcej o tym miejscu.

Przeczytaj także: Ogrody Wersalskie.

Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Odwiedzany przez 10 milionów ludzi rocznie, podparyski Wersal jest jedną z największych atrakcji turystycznych we Francji. Nawet w mroźne dnie, ciężko trafić na brak kolejek, w których trzeba zazwyczaj stać ponad godzinę, a często nawet dłużej. Dlaczego ten pałac jest tak interesujący i przyciąga tak wielu turystów? Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Na dziedzińcu Pałacu Wersalskiego

Początki Wersalu

Za panowania Ludwika XIII Wersal było małą wioską, gdzie król przybywał na polowania w okolicznych lasach. Natomiast jego syn, Ludwik XIV, zakochał się z tym miejscu i postanowił wybudować tam rezydencję królewską. Jednak nie był to jedyny powód. Zaraz po odwiedzinach zamku Vaux-le-Vicomte, który należał do wysokiej rangi urzędnika, Nicolasa Fouqueta, zrodził się pomysł realizacji lepszego pałacu. Król po prostu pozazdrościł przepięknej rezydencji swojego podwładnego i nie tylko zlecił budowę lepszego miejsca, ale także aresztował urzędnika.

Kaplica w Wersalu

Prace rozpoczęto w 1661 roku przebudowując istniejący zamek na mały pałac oraz urządzając park. Jednak kiedy król świętował otwarcie nowej rezydencji, a dworzanie nadal uważali ją jedynie za wiejską posiadłość, Ludwik XIV zdecydował o całkowitej przebudowie pałacu. Miał powstać bajeczny Pałac Słońca (Palais du Soleil) i uczynić go Królem Słońca (Roi Soleil). 

Pałac w Wersalu

Budynki zaprojektowali architekci królewscy Louis Le Vau i Jules Hardouin-Mansart, natomiast wnętrza Charles Le Brun, a André Le Nôtre odpowiedzialny był za ogrody.

Komnata Króla Ludwika XVI

Architektura Wersalu

Wersal jest jedną z najznakomitszych budowli baroku i stanowił inspirację dla architektów wielu innych podobnych miejsc powstałych w późniejszych latach. Przed pałacem znajduje się półkolisty plac (Place d’Armes ) liczący 6 ha, o podstawie 350 m oraz szerokości 220 m

Posąg Króla Ludwika XVI

„Pałac posiada trzy dziedzińce: Cour des Ministres (Dziedziniec Ministrów), Cour Royale (Dziedziniec Królewski) z konnym posągiem Ludwika XIV i Cour de Marbre (Dziedziniec Marmurowy) z częścią zabudowań stanowiących część zameczku myśliwskiego Ludwika XIII z białego kamienia i czerwonej cegły.”

Pałac w Wersalu

20 lat po rozpoczęciu budowy pałac z 2 tys. okien, z 700 komnatami,1200 kominkami i 67 klatkami schodowymi był gotowy do zamieszkania. Stał się oficjalną rezydencją króla Francji w 1682 roku i przejął niejako rolę stolicy kraju. Zamieszkany przez wielu dworzan, był wygodny jedynie dla królewskiej pary. Reszta mieszkańców pałacu musiała zadowolić się spaniem w garderobach czy na pryczach. 

Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Maria Antonina w Wersalu

Wersal słynie z przepychu, bogatych wnętrz oraz przepięknego ogrodu. Jednak my utożsamiamy go także z powodu najbardziej znanej i kontrowersyjnej osobistości, która go zamieszkiwała – Marii Antoniny. Kiedy w 1774 roku siedemnastoletnia królowa wystąpiła u boku Ludwika XVI-go, ukazała światu olśniewiające wnętrza pałacu. To dla Marii Antoniny król wzniósł dwa pałace Grand i Petit Trianon w samym środku Ogrodów Wersalskich (zapraszam na mój artykuł o ogrodach). Miałam okazję przeczytać jedną z książek trylogii Juliet Grey o tej monarchini, którą serdecznie polecam. 

Sala Luster w Pałacu w Wersalu

„Królowie Francji mieszkali w Wersalu do 1789 r., kiedy wybuchła rewolucja francuska. Wzburzony lud zgilotynował wówczas Ludwika XVI i Marię Antoninę, Wersal stał się celem grabieży. Pałac przed ruiną uratował Napoleon. W 1833 r. król Ludwik Filip urządził w nim Muzeum Historii Francji.”

Posąg w Pałacu w Wersalu

Kilka ciekawostek o Pałacu Wersalskim.

  • Największa w pałacu jest Sala Lustrzana, w której znajduje się 357 ogromnych luster od podłogi do sufitu.
Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Wszystkie materiały i dekoracje wykorzystane do budowy pałacu są 100 % francuskie.
  • To tutaj podpisano traktat wersalski kończący I wojnę światową.
  • W pałacu panował problem z kanalizacją i brzydko pachniało. 
  • Nawet garnki w pałacu wykonane były ze srebra. 
Pałac w Wersalu
  • Część mebli wersalskich zostało sprzedanych na aukcji i zakupili je władcy brytyjscy. Meble znajdują się w Pałacu Buckingham.
  • Miejsce obecnego zakupu biletów było budynkiem mieszkalnym ministrów francuskich.
  • W Wersalu znajduje się 5000 mebli oraz 6000 obrazów
Sala z obrazami w Pałacu w Wersalu
  • Król Ludwik XVI miał 200 sług, a zadaniem niektórych było po prostu opróżnianie jego toalety.
  • Pałac ma ponad 67 tys. metrów kwadratowych.
  • 36 000 pracowników budowało pałac i ogrody.
  • Złota brama pałacu wersalskiego została wymieniona w 2008 roku, gdyż orginalną bramę zniszczono podczas rewolucji francuskiej. Replikę zdobi 100 000 złotych liści o wartości 5 milionów euro
  • Pałac można zwiedzać z audio przewodnikiem dostępnym także w języku polskim
Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Przydatne informacje

Pamiętajcie!

Po przejściu pierwszych bramek bezpieczeństwa trzeba iść w lewo, aby kupić bilety. Jeśli będą kolejki do kas, w tym samym budynku znajdują się maszyny samoobsługowe, do których zazwyczaj nie ma kolejek, ale tam możliwa jest  płatność jedynie kartą. Po zakupie biletu należy iść do kolejki do wejścia, która znajduje się na zewnątrz.

Przeczytaj także artykuł o Ogrodach Wersalskich.

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Zwykły bilet -18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Bilety kupisz tutaj.

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles

Luwr – największe muzeum na świecie

Luwr

Nie znam osoby, która by nie słyszała o Luwrze. Luwr – największe muzeum na świecie słynie nie tylko ze swoich zbiorów, ale także z pięknej Piramidy i znajdujących się obok Jardin du Tuileries. To miejsce jest obowiązkowe na liście każdego turysty odwiedzającego stolicę Francji. Słynne z Mona Lisy i innych obrazów Da Vinci, jak również ze starożytnych kolekcji Grecji i Egiptu, to muzeum ma 380 000 obiektów i jest odwiedzane przez ponad 10 milionów ludzi każdego roku.

Bilety do Luwru, które zapewnią się szybkie wejście bez kolejki kupisz tutaj.

Luwr, Pawilon Richelieu

Luwr jest tak wielki, że trudno go zwiedzić w całości. Jeśli chciałbyś spędzić 30 sekund przy każdym obiekcie, potrzebowałbyś 100 dni na obejrzenie wszystkich dzieł sztuki! Mimo że podzielono go na 3 części, nadal każda część jest znacznie większa niż większość muzeów. Na 73 000 metrów kwadratowych można znaleźć obiekty od prehistorii do XXI wieku.

Luwr

Muzeum w Luwrze zostało zbudowane w 1190 roku, aby służyć jako twierdza obronna. Po dwóch wiekach przekształcono je w rezydencję królewską dla 20 kolejnych władców Francji. W XVII wieku dwór królewski został przeniesiony do Wersalu i zdecydowano, że Luwr zostanie przekazany artystom. Wreszcie, w 1793 roku, muzeum zostało otwarte. Początkowe kolekcje to obiekty królewskie i skonfiskowana własność kościelna.

Piramida w Luwrze od drugiej strony

„Kolekcja została powiększona za czasów Napoleona, a muzeum zostało przemianowane na Musée Napoléon, ale po abdykacji Napoleona wiele dzieł skonfiskowanych przez jego armie powróciło do swoich pierwotnych właścicieli, a kolekcja została jeszcze zwiększona za panowania Ludwika XVIII i Karola X.  Podczas Drugiego Cesarstwa Francuskiego, muzeum zyskało 20 000 sztuk, a od III Rzeczypospolitej stale rośnie dzięki datkom i darowiznom.”

Apartamenty Napoleona III’ego w Luwrze

W 1983 r. francuski prezydent François Mitterrand zaproponował plan odnowienia muzeum. Architekt I. M. Pei zaprojektował projekt szklanej piramidy na dziedzińcu głównym, Cour Napoléon. Piramida powstała w 1985 roku. Druga faza planu Wielkiego Luwru, Odwrócona Piramida, została ukończona w 1993 roku.

Widok z Luwru

Zawsze jest duża kolejka, aby wejść do muzeum, więc przygotuj się na co najmniej 40 minut czekania przed wejściem do holu, gdzie można kupić bilety. Można również dostać bilety online za 2 € więcej niż normalny bilet, ale pozwoli to zaoszczędzić dużo czasu -kolejka dla osób, którzy już mają bilety jest znacznie krótsza. Na stronie internetowej Luwru znajdzie gwarancję czekania nie dłużej niż 30 minut z tym biletem. Po wejściu do środka pod szklaną piramidą znajdziesz informacje, kasy biletowe, kawiarnie, butiki z pamiątkami i wejścia do trzech pawilonów:

  • Richelieu, północne skrzydło pałacu przy ulicy Rivoli, poświęcone Armandowi Jean Richelieu (1585-1642) . Na parterze znajduje się ekspozycja francuskiej rzeźby. Wschodnie przestrzenie zajmowane są przez Departament Sztuki Starożytnego Bliskiego Wschodu (Mezopotamię i Lewant). Pierwsze piętro wypełniają dzieła francuskie i europejskie od średniowiecza do XIX wieku. Na drugim piętrze znajduje się dział malarski z dziełami francuskimi i niemieckimi z XIV-XVI wieku, obiektami z XV-XVI wiecznej Holandii , XVII-wiecznymi obrazami flamandzkimi i holenderskimi, a także innymi obrazami europejskimi z XIX wieku.
Francuskie posągi z XVII wieku
  • Denon, południowe skrzydło pałacu położone nad Sekwaną. Dedykowane Dominique Vivant, Baron Denon (1747-1825) . Mieści zbiory egipskie z okresu rzymskiego i przedklasycznej sztuki greckiej oraz rzeźbę europejską z XI-XVI wieku. Na parterze rzeźba europejska z XVII-XIX wieku, kolekcja sztuki etruskiej i rzymskiej. W części zachodniej wystawa prac z Azji, Afryki, Oceanii i obu Ameryk. Na pierwszym piętrze Galeria Apollo z insygniami koronacyjnymi Bourbona, obok klatki schodowej z Nike z Samotraki. Resztę Denon zajmują galerie obrazów włoskich, hiszpańskich i francuskich (dzieła wielkoformatowe). Na drugim piętrze Denon nie ma stałych wystaw.
Obrazy Giovanni Bellini w Luwrze
  • Sully, który obejmuje najstarsze zachowane budynki pałacu, skupione wokół Cour Caree – wewnętrznego dziedzińca. Ta część poświęcona jest Maximilien de Béthune de Sully (1560-1641) z wystawą o historii Luwru, pozostałościami średniowiecznego zamku Karola V i przejściem do wystawy egipskiej sztuki, która znajduje się na parterze. Na parterze znajdują się także ekspozycje działów sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu (sztuka Iranu i Lewantu) oraz starożytnego Rzymu i sztuki greckiej, a także etruskiej. Na pierwszym piętrze znajduje się kontynuacja zbiorów egipskich i greckich. Na drugim piętrze znajduje się część Wydziału Malarstwa – kolekcja obrazów francuskich z XVII-XIX wieku.
Selfie z Mona Lisą

Kolekcja jest podzielona na osiem działów kuratorskich:

  • Starożytności egipskie – Dział obejmujący ponad 50 000 dzieł, zawiera artefakty z cywilizacji Nilu od 4.000 r. pne do IV wieku naszej ery. Gospodarstwa obejmują sztukę, mumie, narzędzia, odzież, biżuterię, zwoje papirusu, gry, instrumenty muzyczne i broń. Wśród kolekcji można znaleźć Kamień z Rosetty, Wielkiego Sfinksa, Siedzącego Skrybę i Szefa Króla Dżedefre.
Siedzący Skryba w Luwrze
  • Antyki Bliskiego Wschodu – przedstawia przegląd wczesnej cywilizacji Bliskiego Wschodu i pierwszych osad, przed nadejściem islamu. Departament dzieli się na trzy obszary geograficzne: Lewant, Mezopotamię (Irak) i Persję (Iran). W zbiorach znajdują się takie zabytki jak Stella księcia Lashasha, 2,25-metrowy Kodeks Hammurabiego (wyświetla zasady babilońskie w widocznym miejscu, aby żaden człowiek nie mógł powoływać się na swoją niewiedzę), XVIII-wieczny mural pisma z Investiture z Zimrilim, Głowa pogrzebowa i perski Łucznicy Dariusza.
Sphinx w Luwrze
  • Starożytności grecka, etruska i rzymska – dział ten przedstawia fragmenty basenu Morza Śródziemnego od neolitu do VI wieku. Tam znajdziecie Wenus z Milo, Apollo Belvedere, Damę z Auxerre, Herę z Samos.
Nike z Samotraki w Luwrze
  • Sztuka Islamu – eksponaty, w tym ceramika, szkło, wyroby metalowe, drewno, kość słoniowa, dywan, tkaniny i miniatury, obejmują ponad 5000 prac i 1 000 odłamów.
Venus z Milo w Luwrze
  • Rzeźba – rzeźby do końca XIX wieku, takie jak Umierający Niewolnik Michała Anioła i Zbuntowany Niewolnik, Daniel w Zagłębiu Lwów, Dziewica z Owernii, Zmartwychwstanie Chrystusa, Psyche odrodzona przez Pocałunek Kupidyna.
Psyche odrodzona przez Pocałunek Kupidyna

Sprawdźcie także kolekcję moich pozostałych zdjęć z działu rzeźby:

  • Sztuka dekoracyjna – obiekty od średniowiecza do połowy XIX wieku. Początkowa kolekcja opierała się na własności królewskiej i pracach przeniesionych z bazyliki Saint-Denis. Znajdują się tu słynne apartamenty Napoleona III, a także Nessus i Deianira oraz gobelin Maximillian’s Hunt, wazon Madame de Pompadour’s Sèvres.
Apartamenty Napoleona III’go w Luwrze
  • Obrazy – ta kolekcja ma ponad 7500 dzieł od XIII do 1848 roku, prawie dwie trzecie pochodzi od francuskich artystów, a ponad 1200 to Północnoeuropejskie dzieła.
  • „Kolekcja renesansowa obejmuje Mona Lisę Leonarda da Vinci, Dziewicę i Dzieciątko z Anną, św. Janem Chrzcicielem i Madonną Skał, Caravaggio jest reprezentowany przez Wróżkę i Śmierć Dziewicy z XVI-wiecznej Wenecji, oraz Koncertowy Champetre Tycjana, Złożenie do grobu i Koronacja z cierniami.”
Mona Lisa w Luwrze
  • Wydruki i rysunki – obejmuje prace na papierze. Początkiem kolekcji było 8 600 prac w Kolekcji Królewskiej. Zbiory są wyświetlane w Pavillon de Flore; ze względu na kruchość nośnika papieru, tylko część jest udostępniania dla publiczności w tym samym czasie.
Królewska biżuteria w Luwrze

Jest powód, dla którego Luwr jest najsławniejszym muzeum na świecie – jest pełen niesamowitych dzieł sztuki, w których każdy może znaleźć coś dla siebie. Jeśli jednak nie masz wystarczająco dużo czasu, aby go odwiedzić, po prostu obejrzyj Luwr z zewnątrz i zróbcie zdjęcia jego wspaniałym budynkom i Piramidzie, samo to jest niesamowitym przeżyciem.

Informacje praktyczne

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 przystanek Palais Royal – Musée du Louvre
  • metro linia 1 przystanek Louvre Rivoli

Adres:

Rue de Rivoli, 75001 Paris

Ceny:

  • bilet normalny 15€
  • bilet online 17€ (gwarantujący wejście w mniej niż 30 minut)
  • bezpłatny wstęp dla wszystkich osób poniżej 18 lat i do 25 roku życia dla mieszkańców Europejskiego Obszaru Gospodarczego
  • kup bilety tutaj

Godziny otwarcia:

  • Poniedziałek, czwartek, sobota, niedziela 9:00-18:00
  • Środa, piątek 9:00 do 21: 45 
  • Wtorek – zamknięte

Więcej informacji na oficjalnej stronie internetowej Luwru.

Fête de la musique czyli Dzień Muzyki we Francji

Życie byłoby o wiele bardziej zabawne i pozytywne, gdyby muzyka towarzyszyła nam na każdym kroku.

Podczas Fete de la Musique w Paryżu

Ranek, idziemy do pracy i myślimy czy na pewno wyłączyliśmy prostownice i czy nie zapomnieliśmy zabrać ze sobą obiadu oraz czy dobrze ubraliśmy nasze dziecko do przedszkola, aby zaraz się nie rozchorowało. Wieczór, wracamy do domu po męczącym dniu i wcale się nam nie spieszy do codziennych obowiązków, ale w głowie są tylko myśli dotyczące rzeczy, które powinniśmy zrobić zanim pójdziemy spać. Wyobraźcie sobie, że tym czynnościom towarzyszy muzyka. Ale nie muzyka z telefonu, co chwilę się rozłączająca razem z siecią. Nie muzyka, którą tylko wy słyszycie i może czasami uśmiechacie się więcej przy znanych rytmach, ale widząc zatroskane miny innych przechodniów, wracacie myślami do własnych problemów. 

A co jeśli na każdej ulicy słyszelibyśmy muzykę na żywo i grający zespół rozsiewałby pozytywną energię na wszystkich przechodniów? Ludzie nie tylko uśmiechaliby się do siebie nawzajem, ale też chętniej by sobie pomagali i mięli więcej energii na cały dzień. Brzmi utopijnie? Trochę tak, ale we Francji jest taki jeden dzień w roku, kiedy muzyka towarzyszy ludziom na każdym rogu. 21 czerwca to nie tylko Pierwszy Dzień Lata, ale także Dzień Muzyki we Francji – Fête de la Musique.

Zespół grający koło Panteonu podczas Fete de la Musique

Dzień Muzyki we Francji świętował swoją 37 rocznicę. Kiedy w październiku 1981 roku Maurice Fleuret został dyrektorem muzycznym i tanecznym w Ministerstwie Kultury Jacka Langa, postanowił wprowadzić nową koncepcję, w myśl:

„La musique sera partout et le concert nulle part” – „Muzyka będzie wszędzie a koncert nigdzie”.

Paryż, Fete de la Musique

Wywołał on rewolucję muzyczną, która swoją ideą równości wszystkich, traktowania jednakowo bez względu na pochodzenie, była także inspirującym sposobem na walkę z rasizmem. Jego idea była wszystkim czego potrzebowała ówczesna Francja:

 „dźwiękowym wyzwoleniem, pijaństwem, zawrotami głowy, które są bardziej autentyczne, bardziej intymne, bardziej wymowne niż sztuka ”.

Paryż, Fete de la Musique

Kiedy w 1982 roku badania Ministerstwa Kultury wykazały, że 5 milionów osób, w tym jedna na dwie młode grają na instrumencie muzycznym, a na większości festiwali występują te same osoby, postanowiono zorganizować wydarzenie muzyczne dla tej mniejszości francuskiej. Tak właśnie powstała Fête de la Musique, a 21 czerwca, jako najdłuższy dzień w roku, został symbolicznie wybrany na datę tego wydarzenia.

Fontanna Saint Michel podczas Fete de la Musique
Czyż taki widok nie kojarzy Wam się z Paryżem?

Dzień Muzyki we Francji.

Tego dnia w całej Francji organizowane są darmowe koncerty dla szerokiej publiczności i każdy może bezpłatnie zagrać gdzie tylko ma ochotę. I rzeczywiście osobiście mogę potwierdzić, że muzyka jest wszędzie.

Pompidou w Paryżu, Fete de la Musique

Już po raz trzeci miałam okazję uczestniczyć w tym szczególnym dniu na ulicach Paryża. W tym roku udałam się do dzielnicy Saint Michel czyli okolic Notre Dame, gdzie udało mi się zobaczyć wielu artystów grających różnego typu muzykę. Jest to naprawdę wspaniałe wydarzenie, pełne pozytywnej energii. Szkoda, że tylko raz w roku można w nim uczestniczyć.

Podczas Dnia Muzyki w Paryżu

Dzień Muzyki spodobał się także innym nacjom i obecnie jest celebrowany w 120 krajach, mam nadzieję, że wkrótce także i w Polsce.

Przydatne informacje:

Co roku 21 czerwca w większości miast Francji, a przede wszystkim w każdym zakątku Paryża zobaczycie zespoły grające na żywo, wystarczy po prostu wyjść na ulicę! Istnieje także kalendarz ze szczegółowymi informacjami imprez. Tutaj strona z roku 2018.

Słyszeliście o Tłustym wtorku we Francji?

Le Petit Palais – Mały Pałac w Paryżu – darmowe muzeum z uroczą kawiarnią

Le Petit Palais – Mały Pałac został zbudowany, podobnie jak jego sąsiedzi – Grand Palais i Most Aleksandra III, na Wystawę Światową z 1900 roku. Jednak to miejsce zawsze było przeznaczone do celów ekspozycyjnych, a nie jak większość innych muzeów w Paryżu, które znajdują się w starożytnych rezydencjach królewskich lub dworcach kolejowych.

Posąg przy wejściu do Petit Palais, Paryż

Niewielu turystów zdaje sobie sprawę, że wejście na stałe wystawy jest bezpłatne, a pałac jest otwarty także we wtorki (kiedy Luwr lub Musee d’Orsay są zamknięte). Może to być ciekawa alternatywa na deszczowy dzień, zwłaszcza, że nie ma kolejki do wejścia, czego nie mogę powiedzieć o innych muzeach w Paryżu.

Sufit w Petit Palais, Paryż

Le Petit Palais – Mały Pałac został zaprojektowany przez Charlesa Giraul i opiera się na kształcie trapezu z czterema skrzydłami wokół półkolistego ogrodu z uroczą kawiarnią. Stało się muzeum już w 1902 roku, zaledwie dwa lata po jego budowie.

Petit Palais na zewnątrz z widokiem na ogród

„Petit Palais mieści znaczącą kolekcję dekoracyjnych malowideł ściennych i rzeźb powstałych w latach 1903-1925. Architekt Charles Girault chciał nadać budynkowi wielkość i godność oficjalnego pałacu i stworzył program prac mający na celu wysławiać Paryż, aby uczcić korzyści płynące ze sztuki. „

W muzeum Petit Palais można znaleźć bogatą kolekcję sztuki antycznej i współczesnej, a także francuskie obrazy z XIX i XX wieku oraz zabytki sztuki antycznej. Wejście na stałą ekspozycję jest bezpłatne.

Posąg w Petit Palais, Paryż

Wystawa czasowa kosztuje 13 € i zmienia się co kilka miesięcy. Zawsze warto sprawdzić obecny temat. Miałam przyjemność odwiedzić wystawę Holendrzy w ParyżuLes Hollandais à Paris 1789-1914) Van Gogha, Van Dongena, Mondriana i Gauguina.

Wewnątrz Le Petit Palais można zobaczyć niesamowite schody, tuż obok wejścia do wystawy tymczasowej.

Niesamowie schody w Petit Palais, Paris

Po 2 godzinach chodzenia po Małym Pałacu polecam iść do kawiarni, którą można znaleźć w prawym skrzydle, ale żeby się tam dostać, trzeba przejść przez balkon. To jedna z najbardziej uroczych kawiarni, jakie znalazłam w Paryżu!

Kawiarnia w Petit Palais, Paryż

Zwiedzanie le Petit Palais jest dobrą alternatywą na deszczowy dzień lub leniwą niedzielę. Wstęp jest darmowy, miejsce znajduje się tuż obok Pól Elizejskich i nie ma tam wielu ludzi ani kolejek do wejścia. Polecam!

Ceny:

Wystawy stałe – darmowy.
Wystawy czasowe – 13€.

Godziny otwarcia:

Wtorek- niedziela 10.00 – 18.00

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 lub linia 13 przystanek Champs Elysée- Clemenceau
  • RER C przystanek Invalides

Adres:

Avenue Winston Churchill
75008 Paris

Dowiedz się więcej na oficjalnej stronie.

#petitpalais #muzeawparyzu #darmowemiejscawparyzu

Fundacja Louis Vuitton w Paryżu – muzeum w kształcie statku

Sztuka współczesna zawsze budzi wiele emocji i różnych opinii – jest tyle wielbicieli, co haterów. Fundacja Louis Vuitton odzwierciedla podobne odczucia, to muzeum sztuki współczesnej otwarte w 2014 roku w Paryżu.

Budynek muzeum znajduje się pośrodku Lasku Bulońskiego (Bois de Boulogne), ogromnego parku z dużym jeziorem i innymi ogrodami w środku (jak Jardin d’Acclimatation). Według mnie lokalizacja jest idealna dla tej architektonicznej perły – w zielonej okolicy można znaleźć niesamowity szary budynek ze szklanymi panelami i schodami wodnymi.

Żagle muzeum wykonane są z 3,584 laminowanych paneli szklanych, z których każdy jest unikatowy i specjalnie zakrzywiony, aby pasował do kształtów wymyślonych przez architekta.

Pomysł na to miejsce narodził się w 2001 roku, kiedy Bernard Arnault, szef LVMH (wielkie przedsiębiorstwo, które jest odpowiedzialne za luksusowe marki, takie jak Louis Vuitton, Dior czy Bulgari), odwiedził Muzeum Guggenheima w Bilbao i nie mógł go opuścić bez spotkania z architektem budynku. Okazało się, że muzeum zostało zaprojektowane przez wielkiego amerykańskiego architekta – Franka Gehry’ego. Po spotkaniu tych dwóch Panów, nie było innej możliwości niż rozpoczęcie wspólnego projektu stworzenia podobnego miejsca w Paryżu.

Rozpoczęłam swoje zwiedzanie tego miejsca od spaceru wkoło budynku, aby zobaczyć go pod każdym kątem. Zwłaszcza, że byłam zaskoczona jego wyglądem – wcześniej, kiedy widziałam go w 2016 roku, żagle były kolorowe! Najwyraźniej usunęli te panele i pozostawili wszystko w trybie przezroczystym. Myślę, że obecny wygląd pasuje nawet bardziej do obszaru parku.

„W maju 2017 r., Marianne, francuski magazyn informacyjny, ujawnił ostateczny koszt budynku: 780 milionów €.”

Dotarłam tam w sobotnie popołudnie. Kiedy kupiłam bilet, zauważyłam, że cena obejmuje również wejście do Jardin d’Acclimatation, ogrodu tuż obok. Niestety było już za późno, aby zwiedzić oba miejsca, zwłaszcza że ogród zamyka się o 18.00. Pamiętajcie, aby jechać wcześniej i cieszyć się obydwoma miejscami w jednej cenie 🙂

Wejście do muzeum jest bardzo stylowe i nowoczesne. Białe ściany i przezroczyste panele pokazują, jacy mali jesteśmy w porównaniu do budynku.

„Od czasu pierwszej wystawy emblematycznych dzieł ze swojej kolekcji, podczas inauguracji budynku zaprojektowanego przez Franka Gehry’ego w 2014 r., Fondation Louis Vuitton regularnie wystawiał różne selekcje utworów według czterech odrębnych z góry określonych kategorii: Kontemplatywny, Ekspresjonistyczny, Pop, Muzyka i Dźwięk (2014/2016) lub grupy prac z konkretnych wydarzeń poświęconych Chinom (2016) i Afryki (2017).”

Wewnątrz muzeum znajduje się 11 galerii o różnej wielkości położonych na dwóch piętrach, w sumie 41 441 metrów kwadratowych, audytorium na parterze i wielopoziomowe tarasy na imprezy i instalacje artystyczne.

Wnętrze zawiera wystawę sztuki współczesnej, tak bardzo różniącą się od palety kolorów budynku.

Na poziomie -1, gdzie znajduje się duże audytorium z niesamowitym widokiem na obszar zewnętrzny, można tam zobaczyć kwadratowe obrazy, każdy w innym unikalnym kolorze i tęczową ścianę.

Idąc na zewnątrz, uderzy nas widok fontanny wyglądającej jak schody wodne, która potrafi oczarować i na pewno zatrzyma Was tam na jakiś czas.

Wdłuż wody znajduje się również aleja z mega żółtymi panelami i wieloma małymi lustrami, na tle których można robić wspaniałe zdjęcia.

Na pozostałych piętrach znajdują się zarówno stałe, jak i współczesne ekspozycje. Najbardziej interesowała mnie niedawno otwarta wystawa „AU DIAPASON DU MONDE” japońskiej artystki Takashi Murakama („W zgodzie ze światem„).

„Dzięki wielości form i materiałów reprezentowanych na tej wystawie (takich jak obrazy, rzeźby i filmy), płodna praca Takashi Murakami daje swobodę nieokiełznanej wyobraźni, nasyconej kolorami i zaludnionej przez fantastyczne stworzenia, pół-ludzi-pół- zwierzęta, łączące kulturę popularną i naukową, buddyjską ikonografię i mangę, tradycję i nowoczesność, Zachód i Wschód, techniki przodków i zaawansowaną technologię.”

Znalazłam wiele ciekawych obrazów i rzeźb w tym muzeum, ale najbardziej spodobał mi się „Pokój Kwiatów„, pomieszczenie, w którym ściany są pełne kwiatów i gdzie nie można być smutnym! To miejsce może dodać wiele kolorów do waszego życia.

Również dach ma kilka pięter skąd rozpościera się niesamowity widok na dzielnicę biznesową La Defense w Paryżu.

Fundacja Louis Vuitton odzwierciedla nowoczesne muzeum sztuki – dużą przestrzeń z niewielką ilością form artystycznych. Jednak to miejsce jest wyjątkowe – stworzone przez światowej sławy branżę modową i zaprojektowane przez wspaniałego architekta. Nie wahajcie się sprawdzić sami!

Ceny biletów:

  • normalny: 14€
  • studencki: 10€ (od 18- 26 roku życia)
  • ulgowy: 5€ (poniżej 18 roku życia)
  • darmowy wstęp dla niepełnosprawnych

Adres:

  • 8 Avenue du Mahatma Gandhi, 75116 Paryż

Jak się tam dostać – Fundacja Luis Vuitton znajduje się pomiędzy dwoma stacjami metra:

  • metro linia 1 Les Sablons
  • metro linia 1 Pont de Neuilly

Poczytaj także o klasycznej galerii sztuki w Paryżu.

Bazylika Sacre-Coeur – wspaniały zabytek z widokiem na cały Paryż

Bazylika Sacre-Coeur powinna bez wątpienia znaleźć się na waszej liście obowiązkowych miejsc do odwiedzenia w Paryżu. Jest to nie tylko przepiękny kościół katolicki, ale także miejsce wielu pielgrzymek. Oprócz tego położona jest na wzgórzu, w najwyższym miejscu Paryża, skąd rozciąga się niesamowity widok na stolicę Francji.

Plac du Tertre obok Bazyliki Sacre Coeur

Bazylika Najświętszego Serca, zwykle nazywana po prostu Sacre-Coeur (fr. sacre- święte, coeur – serce), to nie tylko symboliczne miejce religijne, ale także polityczne.

Bazylika Sacre-Coeur nocą

Inspiracja do projektu Sacré Cœur powstała w dniu 4 września 1870 r., kiedy proklamowano Trzecią Republikę Francuską. Wraz z przemówieniem biskupa Fourniera, który przypisał klęskę francuskich żołnierzy podczas wojny francusko-pruskiej boskiej karze po podziale społeczeństwa po rewolucji francuskiej. Bazylika powstała w celu upamiętnienia poświęcenia 58 000 osób, którzy stracili życie podczas wojny.

Bazylika Sacre Coeur

Bazylika została zaprojektowana przez Paula Abadiego, który pokonał 77 innych architektów chętnych do podjęcia tego wyzwania. Budowa rozpoczęła się w 1875 roku. Ukończono ją w 1914 roku, jednak wybuch pierwszej wojny światowej uniemożliwił konsekrację, która odbyła się po zakończeniu wojny, w 1919 roku.

Ołtarz w Bazylice Sacre Coeur

Ogólny styl struktury pokazuje swobodną interpretację cech romańsko-bizantyjskich.  Do budowy zastosowano biały granit, dlatego też często nazywa się ten zabytek „białą bazyliką„.

„Biała bazylika”

„Wiele elementów bazyliki symbolizuje wątki nacjonalistyczne: portyk z trzema łukami ozdobiony jest dwoma rzeźbami konnymi francuskich świętych narodowych Joanny d’Arc (1927) i królem Ludwikiem IX, wykonanymi w brązie przez Hippolyte Lefebvre; a dziewiętnastotonowy dzwon Savoyarde (jeden z najcięższych na świecie), oddany w 1895 roku w Annecy, nawiązuje do aneksji Sabaudii w 1860 roku.”

Makieta bazyliki Sacre-Coeur
Organy piszczałkowe w Bazylice Sacre-Coeur

Wielkie organy piszczałkowe znajdujące się w Bazylice Sacré-Cœur są uznawane za jedne z najbardziej znaczących w Paryżu, Francji i Europie. Zbudowane w 1898 roku, są ostatnim świetnym instrumentem zbudowanym przez znakomitego Aristide Cavaillé-Coll.

Kopuły bazyliki mają wysokość 79 metrów, a wieża północna 83 metry. W tej to wieży znajduje się najcięższy dzwon w Paryżu (19 ton), nazywany „Savoyarde, którego serce waży 500 kg.

Widok na Paryż ze wzgórza Montmartre

Bazylika Sacre-Coeur znajduje się w 18. dzielnicy Paryża, nieco dalej od centrum, niż inne słynne zabytki. Jednak jest bardzo blisko Moulin Rouge i Ściany Kocham Cię. Dzielnica, w której się znajduje – Montmartre, jest bardzo piękna i znana. Wszędzie można znaleźć artystów sprzedających swoje obrazy lub namawiających do narysowania waszej karykatury lub portretu.

Sacre-Coeur

Oprócz tego, jeśli planujecie kupić pamiątki z Paryża, zdecydowanie powinniście to zrobić w Montmartre. Różnorodność wyboru i ilość sklepów jest niezliczona, a ceny są najlepsze!

Różowy Dom w Montmartre

Widok ze wzgórza Sacre-Coeur jest naprawdę oszałamiający – można zobaczyć cały Paryż. Polecam wziąć ze sobą kanapkę lub kupić piwo od miejscowych panów, którzy się tam kręcą i usiąść na schodach pod bazyliką, aby zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na zapierający dech w piersiach widok, który tam znajdziecie.

Panoramiczne zdjęcie zrobione ze wzgórza Montmartre

Wszystko to można zobaczyć w Basilique du Sacré-Cœur  i jej okolicach za darmo! Nie ma opłaty wstępu i proszę nie zniechęcać się kolejką, którą możecie tam zobaczyć – to tylko kontrola bezpieczeństwa, która idzie bardzo szybko.

Sacre-Coeur

Jak dojechać:

  • metro linia 2 – przystanek Anvers
  • metro linia 12 – przystanek Abbesses

Z metra można podjechać autobusem albo przejść się pieszo 🙂

Adres: 
35, RUE DU CHEVALIER-DE-LA-BARRE
75018 PARIS

Godziny otwarcia: 6.00 a 22.30.

Wstęp – bezpłatny.

Więcej informacji na oficjalnej stronie bazyliki.

Zapraszam na wirtualny spacer po dzielnicy Montmarte.

Poczytajcie także o grobie Marii Skłodowskiej- Curie.

Centrum Pompidou – paryski potwór z Loch Ness

Le Figaro (francuska gazeta codzienna) porównał go do potwora z Loch Ness. Budynek, zaprojektowany w architekturze high-tech, znajduje się bardzo blisko Notre Dame i tuż obok jednego z najnowszych centrów handlowych w Paryżu – Les Halles.

Projekt Centrum George Pompidou został nazwany przez National Geographic „Miłością od drugiego wejrzenia”.

Centrum Pompidou – paryski potwór z Loch Ness

Wewnątrz budynku znajduje się Narodowe Muzeum Sztuki Współczesnej, które jest największym muzeum sztuki współczesnej w Europie! Na drugim piętrze znajduje się również biblioteka publiczna, w której uczniowie z całego Paryża i okolic spotykają się, aby wspólnie się uczyć.

Nazwa muzeum pochodzi od George Pompidou, prezydenta Francji z lat 70., który zainicjował budowę budynku. Muzeum zostało oficjalnie otwarte w 1977 roku przez prezydenta Valéry Giscard d’Estaing. Centrum Pompidou odwiedza miliony turystów każdego roku i mogę potwierdzić, że za każdym razem, gdy przechodzę obok, zawsze widzę długą kolejkę do wejścia.

Widok z Centrum Pompidou na Bazylikę Sacre Coeur

Centrum Pompidou znane jest na całym świecie, więc pomimo moich rozterek związanych z odwiedzeniem go (czasami mam wrażenie, że tak naprawdę nie rozumiem sztuki współczesnej), zdecydowałam się wejść do środka w 2017 roku. I była to jak najbardziej dobra decyzja! Nawet jeśli nie lubicie sztuki nowoczesnej, z piątego piętra muzeum rozciąga się niesamowity widok na Paryż. Z jednej strony widać Bazylikę Sacre Coeur, a z drugiej – Wieżę Eiffla.

Wejście do Centrum Pompidou

Muzeum ma 5 pięter, na pierwsze dwa piętra można wejść od wewnątrz budynku, ale na pozostałe trzeba użyć schodów znajdujących się na zewnątrz (nie martwcie się – są to schody elektryczne).

Widok z Centrum Pompidou na Bazylikę Sacre Coeur

Centrum Pompidou – paryski potwór.

Odwiedziłam wystawę rosyjskiej sztuki współczesnej, poniżej można zobaczyć zdjęcia niektórych obrazów i instalacji.

Szczerze mówiąc, trudno było zrozumieć znaczenie niektórych instalacji, takich jak prysznic przymocowany do ściany. Jednak, jak zawsze miło było odwiedzić nowe miejsce, a zwłaszcza zobaczyć widok z dachu budynku.

Widok na Wieżę Eiffela z Centrum Pompidou

Dodałam dużo zdjęć z tego muzeum, ale uważam, że jest to najlepszy sposób pokazania, jak wygląda Centrum Pompidou, abyście sami mogli zdecydować czy checie go zwiedzić.

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 lub 11 przystanek Hotel de Ville
  • metro linie 1, 4, 7, 11, 14 przystanek Chatelet
  • Rer A, B, D przystanek Châtelet-Les Halles

Ceny:

Bilet normalny kosztuje 14€

Godziny otwarcia:

Poniedziałek do soboty 9.00 do 19.00. 

Więcej możecie dowiedzieć się na stronie oficjalnej.

Przeczytaj także: Muzeum Orsay.