Archiwa tagu: zwiedzaj Francję

Komunikacja w Paryżu: jak działa paryskie metro

Paryskie metro nie należy do najprzyjemniej pachnących miejsc. Nie można go też porównać do nowoczesnego metra londyńskiego czy czystego metra sztokholmskiego. Jednak metro paryskie spełnia swoje najważniejsze zadanie – przewiezie nas szybko z jednego krańca miasta na drugi.

16 linii metra ( linie od 1 do 14 z dwoma „bis”: 3b i 7b), ponad 300 stacji w całym mieście. Średnio blisko 48 osób korzysta z metra co sekundę w Paryżu i regionie. Innymi słowy, każdego dnia przez paryskie metro przechodzi 4,1 miliona pasażerów. Jest to drugie w Europie najczęściej uczęszczane metro ( po moskiewskim).

Paryskie metro

Jeśli wybierasz się do Paryża to kup mój autorski przewodnik, który już od pierwszej wizyty w mieście miłości pozwoli Ci zaoszczędzić!

Ciekawostki o paryskim metrze

Wiecie, że pierwsza linia metra powstała w 1900 roku i zbudowano ją w dwa lata? Porównując to do budowy drugiej linii warszawskiego metra brzmi to zupełnie nieprawdopodobnie. Paryżanie szybko przyzwyczaili się do nowego środka transportu i już w 1901 roku metra przewoziło 55 milionów pasażerów rocznie.

W 1913 roku metro liczyło już 10 linii! i Nadal rozwijało się w czasie I wojny światowej.

Początkowo w wagonach funkcjonowały 2 klasy. Koszt podróży w pierwszej wynosił 25 centów, zaś w drugiej – 15 centów, niezależnie od dystansu.

Od 2006 roku linia 1 jest w pełni zautomatyzowana i sterowana bez maszynisty. Warto wybrać się na przejażdżkę tą linią i usiąść z przodu, aby poczuć się jak na kolejce górskiej!

Metro paryskie jest w większości podziemne. Odcinki nadziemne przebiegają na wiaduktach dla linii 1, 2, 5 i 6 i na poziomie gruntu na przedmieściach – linie 1, 5, 8 i 13.

Obecnie w ramach projektu Grand Paris Express, w budowie są kolejne 4 linie metra naokoło Paryża.

Potrzebujesz biletów na paryskie atrakcje? Z pewnością znajdziesz je tutaj:

Mapa metra w Paryżu

RATP (Régie autonome des transports parisiens) czyli zarząd transportu paryskiego proponuje darmowe mapki metra, które można dostać na każdej stacji. Możecie też ją sobie wydrukować przed przyjazdem.

Mapa paryskiego metra

Poruszanie się metrem

Polecam korzystanie z Google Maps, które podpowie jakiej linii należy użyć. Istnieje także polski odpowiednik Jak dojade, francuska aplikacja RATP. Jak już ogarniecie trochę mapę metra, poruszanie się jest całkiem proste. Bez problemu znajdziecie znaki prowadzące do innych linii jeśli musicie się przesiąść.

Metro paryskie – godziny

Metro w Paryżu kursuje od 05:30 do 00:30 od niedzieli do czwartku oraz 5:30 do 1:30 w piątki oraz soboty. Podczas godzin szczytu złapiecie je co 2-3 minuty, aż co 8-10 minut podczas dni wolnych i niedziel.

Ceny i rodzaje biletów metra

Koszt biletu jednorazowego wynosi 1.90 € lub 14.50 € za karnet 10 biletów. Bilet dla dzieci w wieku od 4 do 9 lat wynosi połowę tej ceny– 7.25 €. Dzieci poniżej 3 lat jeżdżą za darmo. Bilety można kupić w kasach wewnątrz metra lub w automatach na stacjach.

Jednorazowy bilet do paryskiego metra

Bilet jednorazowy

Bilet jednorazowy ważny jest 2 godziny od momentu pierwszego użycia (czasem nawet dłużej, więc zawsze warto sprawdzić stary bilet – zupełnie nie wiem od czego to zależy). To znaczy, że swobodnie możecie zmieniać linie i nawet wyjść ze stacji metra i wrócić na ten sam bilet. Należy jednak wiedzieć, że nie ma możliwości ponownego użycia tego samego biletu na tą samą linię, nawet w ciągu tych 2 godzin. Więc jeśli wsiadacie na stacji, na której jest jedynie linia 13, wyjdziecie z metra i chcecie wrócić także tam, gdzie jest jedynie linia 13, to nie będzie to możliwe. Tylko tam, gdzie są inne linie metra, można użyć biletu ponownie. Jest to totalnie pokręcone i nikt nie umie tego zrozumieć, dlatego oficjalnie można użyć biletu tylko raz.

Bilet jednodniowy

Bilet jednodniowy waha się w cenach od 7,50€ do 17,80€ w zależności od stref. Według mnie nie jest zbytnio opłacalna opcja poruszania się po mieście. No chyba, że chcecie dojechać do lotniska lub Disneylandu (i będziecie używać podmiejskiego pociągu RER).

Bilet tygodniowy

Jeśli przyjeżdżacie na tydzień albo na 5 dni na początku tygodnia to warto zaopatrzyć się w tygodniową kartę transportu NAVIGO. Taka karta kosztuje 5€ (jest imienna, ale można ją użyć kolejnym razem w czasie przyszłej wizyty), a naładowanie na cały tydzień kosztuje 22,80€. Z Navigo możecie poruszać się po całym regionie w ramach tej ceny. Według mnie jest to najlepsza opcja poruszania się po Paryżu i zawsze kiedy mam gości na tydzień to kupujemy taki bilet. Uwaga: tygodniowe Navigo działa od poniedziałku do niedzieli. Jeżeli przyjedziecie np. w środę rano to warto zastanowić się czy zaopatrzyć się w Navigo czy nie. Można je naładować na dany tydzień jedynie do czwartku, później tylko na kolejny tydzień.

Navigo – tygodniowy bilet metra paryskiego

Więcej o cenach i rodzajach biletów możecie poczytać na stronie RATP.

Paryskie metro

Paryżanie spędzają średnio 2 godziny dziennie w paryskim metrze ( ja także należę do tej grupy). Powiedzonko Metro Boulot Dodo to paryska codzienność.

Więcej ciekawe rzeczy do zrobienia w Paryżu

Potrzebujesz paryskiego hotelu lub apartamentu w czasie wizyty w Paryżu?

Booking.com

Przeczytaj także: Najpiękniejsze Miejsca na Wiosnę, które Musisz Odkryć w ParyżuParis City Museum Pass – Niezbędny przewodnik po atrakcjach Paryża oraz Darmowe poradniki po Paryżu i Francji dla planujących wizytę.

Marzy Ci się hotel z widokiem na Wieżę Eiffla? Zarezerwuj go tutaj!

Polecam również:

Amiens – urocze miasteczko niedaleko Paryża

Szukacie interesującego miejsca na jednodniową wycieczkę z Paryża? Polecam wybrać się do Amiens – uroczego miasteczka niedaleko Paryża

Place Don w Amiens

Mała Wenecja Północy, bo tak nazywane jest to miasteczko, znajduje się w trójkącie Paryż – Londyn – Bruksela. Z Paryża dotrzecie tam samochodem w dwie godziny. Jest to historyczna stolica regionu Picardie, a zarazem druga największa miejscowość po Lille.

Katedry Notre Dame w Amiens

Katedra Notre Dame

Amiens słynie z Katedry Notre Dame (fr. Notre-Dame d’Amiens) z XIII wieku. Największy budynek religijny i średniowieczny we Francji, Notre-Dame d’Amiens, mogłaby zawrzeć dwa razy paryskie Notre-Dame de Paris. Katedra ma 145 metrów długości, a jej wieża 112 metrów wysokości. Sklepienia nawy głównej osiągają 42,30 metra.

Katedra Notre Dame w Amiens

Uznawana za wzorzec architektury gotyckiej, katedra prezentuje elementy stylu gotyckiego – promieniujące i ekstrawaganckie. Po raz pierwszy wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako „Arcydzieło światowego dziedzictwa” (1981), a po raz drugi jako Pomnik Drogi Composteli (1998).

Katedra Notre Dame w Amiens

Polecam zwiedzić ją także w środku, bo przypomina paryską Katedrę Notre Dame, której nie będzie można zwiedzać wewnątrz jeszcze przez kilka najbliższych lat.

Jej fasada jest ozdobiona przez ponad 3000 posągów, gargulców i chimer przechowanych w ich prawie kompletnym kształcie. Znajduje się tam także wiele niezwykłych dzieł, takich jak Anioł Płacząc lub płaskorzeźby o dużym znaczeniu.

Centrum Miasta

Amiens – urocze miasteczko niedaleko Paryża

Amiens ma przeurocze centrum miasta, które prowadzi do katedry. Okoliczne mosty i kanały przyciągają uwagę i warto spędzić trochę czasu po prostu przechadzając się uliczkami Amiens. Według mnie szczególne uznanie należy się Rue de Metz, na której znajdują się ciekawe zabudowania w różnych kolorach.

Rue de Metz, Amiens

Dzielnica Saint-Leu

Kanały w dzielnicy Saint-Leu, Amiens

Quartier Saint-Leu to dzielnica położona nad kanałami i przypominająca Amsterdam. Widok na katedrę Amiens, sobotni targ, liczne restauracje oraz kawiarnie nad kanałem uzupełniają przepiękne widoki tego miejsca.

Kolorowa Rue du Hocquet ,Amiens

Koniecznie udajcie się na ulicę Hocquet ( rue du Hocquet), której kolorowe domy podobne są do paryskiej rue Cremieux.

Les Hortillonnages

To tej części miasta Amiens zawdzięcza nazwę Małej Wenecji Północy. Les Hortillonnages to obszar 300 hektarów pływających ogrodów w samym centrum miasta. Można je zwiedzić łodzią z płaskim dnem, ale należy stanąć w kolejce do kasy jeszcze przed otwarciem spływu!

Les Hortillonnages, pływające ogrody

Park Saint-Pierre

To jest park znany wszystkim mieszkańcom Amiens! Znajduje się blisko centrum miasta, pomiędzy dzielnicą St Leu i dzielnicą St Pierre, z widokiem na katedrę i wieżę Perret. To idealne miejsce na rodzinny piknik lub przerwę do gry w piłkę nożną, jazdy na rowerze lub huśtawki dla najmłodszych. Duże przestrzenie pozwalają na spacer (22 hektary). Liczne zbiorniki wodne z kaczkami i łabędziami również przynoszą chwilę relaksu i rozrywki.

Park w Amiens

W ciągu jednego dnia można na spokojnie zwiedzić miasteczko Amiens. Jeśli planujecie cały weekend w tej okolicy to polecam wybrać się do Baie de Somme. Godzinę drogi od Amiens zaskoczy was przepiękna natura, fiordy oraz park ornitologiczny.

Amiens, widok na katedrę

Przeczytajcie także gdzie można spędzić weekend nad morzem w okolicach Paryża.

Weekend pod Paryżem – Deauville i Trouville

Deauville, miejscowość położona w samym sercu Normandii, jest jednym z najbardziej znanych kurortów we Francji. Symbolizuje elegancję, prestiż i wyrafinowanie.

Deauville – Trouville

Weekend pod Paryżem – Deauville

Zaledwie dwie godziny drogi od Paryża można poczuć luksusową atmosferę w tradycyjnej architekturze starych nadmorskich kurortów Normandii. Deauville sprzyja dobremu samopoczuciu i relaksowi, a do tego oferuje szeroki wybór zajęć rekreacyjnych (kasyno, golf, żeglarstwo, jazda konna). Każdego roku przyciąga tysiące turystów, zwłaszcza Paryżan, ze względu na bliskość geograficzną.

Deauville

Deauville obecnie wskoczyło na drugą pozycję miejscowości najczęściej odwiedzanych przez turystów zagranicznych, zaraz po Paryżu.

Deauville

Trochę historii.

Jeszcze w 1858 r. Deauville było zwykłą osadą. Auguste de Morny, przyrodni brat Napoleona III, polityk i finansista, spędzał wakacje w Trouville (miejscowości łączącej się z Deauville). Zauroczony widokami, postanowił stworzyć od podstaw dużą stację nad morzem dla paryskiej elity.

Port w Deauville

Deauville powstał z piasków w latach 1860-1864. Stworzono pierwsze wille, tory wyścigowe i linię kolejową łączącą Paryż. W 1912 roku pojawiło się pierwsze kasyno. Największe nazwiska w świecie biznesu i sztuki, oraz szlachta, licznie przybywali do Deauville. Tak miasteczko zbudowało światową sławę.

Port w Deauville

Festiwal filmów amerykańskich (American Film Festival)

Deauville jest gospodarzem corocznego festiwalu filmów amerykańskich. American Film Festival, wydarzenie słynne na całym świecie, przyciąga sławne gwiazdy. Jest to możliwość zobaczenia Angeliny Jolie czy Brada Pitta na żywo. Celebryci zatrzymują się w lokalnych hotelach, dlatego wszystkie najbliższe kurorty są wypełnione!

Luksusowy Hotel Normandia

Weekend pod Paryżem – Deauville – Trouville

Deauville działa w aglomeracji z Trouville, które połączone są mostem znajdującym się w środku dwóch miast. Jeśli most jest akurat zamknięty, można przejść na około kanału bądź przepłynąć łódką za 1 euro na drugą stronę. Polecam zarezerwować hotel w Trouville i korzystać z uroków Deauville.

Deauville – Trouville

Targ Trouville przy samym kanale, jest atrakcją weekendu. Można się tam zaopatrzyć w lokalne przysmaki, zakupić świeże owoce morza na obiad lub na miejscu spróbować przepysznego jedzenia.

Plaża w Deauville

Deauville oferuje przede wszystkim przepiękną, piaszczystą plażę. Plaża ciągnie się na wiele kilometrów, ale w lecie jest wypełniona Paryżanami spragnionymi nadmorskich klimatów. Deptak wzdłuż plaży posiada także tablice z nazwiskami znanych osobistości, na wzór holywoodzkiej Aleji Gwiazd.

Plaża w Deauville

Obowiązkowo udajcie się na zachód słońca na plaże w Deauville, bo widoki są przepiękne.

Zachód słońca w Deauville

Przeczytajcie także: Weekend pod Paryżem – Etretat i Hawr.

Wielki Meczet w Paryżu

Wielki Meczet w Paryżu czyli Grande Mosquée de Paris to największa świątynia muzułmańska na terenie Francji, zbudowany już w 1926 roku.

Wielki Meczet w Paryżu

Historia Wielkiego Meczetu

Już pod koniec XIX wieku domagano się budowy meczetu w Paryżu ze względu na potrzeby rosnącej we Francji społeczności muzułmańskiej. Jednak dopiero po ponad 20 latach dyskusji, 19 października 1922 roku, marszałek Lyautey uroczyście podpisał dzieło, które miało stać się Instytutem Muzułmańskim w meczecie w Paryżu.

Wielki Meczet w Paryżu

Muzułmanie mieli za zadanie postawić pierwszy kilof i ułożyć symboliczny kamień w sali modlitewnej MIHRAB. Ten gest został przeprowadzony z niezachwianym entuzjazmem i zapałem, w obecności najwybitniejszych osobistości francuskich i muzułmańskich z Maghrebu, Afryki, Wschodu, Turcji, Egiptu, Persji, Afganistanu i nawet z Azerbejdżanu.


Idea otwarcia meczetu wiązała się z wielką radością ponieważ to symboliczne miejsce miało nawiązać więź i przyjaźń między Francją a islamem. Szczególnie, że otwarcie meczetu oznaczało uznanie Francji dla tysięcy muzułmanów z całego świata.


Patio – Wielki Meczet w Paryżu

W 1922 r. oficjalnie rozpoczęto prace na placu w pobliżu Ogrodu Botanicznego, na miejscu dawnego szpitala Miłosierdzia. W 1926 r. dokonano otwarcia obiektu. Meczet stał się oficjalnym centrum ruchu muzułmańskiego we Francji, którym jest po dziś dzień.

Minaret- Wielki Meczet w Paryżu

Architektura Wielkiego Meczetu w Paryżu

Architektura meczetu wzorowana jest na podobnych obiektach z Maroka i na hiszpańskiej Alhambrze. Marmur z mozaikami kwiatowymi oraz minaret na 30 metrów to obowiązkowe elementy meczetów, których nie zabrakło także tutaj.

Wielki Meczet w Paryżu

Zwiedzanie meczetu w Paryżu

Meczet otwarty jest dla zwiedzających we wszystkie dni oprócz piątków i świąt muzułmańskich. Pierwszy raz kiedy się tam wybrałam przy okazji odwiedzin w Jardin des Plantes znajdującego się zaraz obok, meczet był zamknięty dla zwiedzających. Ze względu na świąteczny wymiar piątku w islamie, tego dnia każdy powinien przyjść pomodlić się w meczecie, podobnie jak katolicy udają się do kościoła w niedzielę. Oczywiście dlatego dużo więcej muzułmanów przychodzi do meczetu w piątki i jest on nieczynny dla nie-muzułmanów. Następnym razem udałam się tam w inny dzień, aby na pewno móc wejść do środka. Wstęp kosztuje jedynie 3 euro, ale i tak uważam, że powinien być darmowy, jak to jest w katedrach Notre Dame czy w Sacre Coeur. Aczkolwiek ze względu, że jest to jedyne tego typu miejsce w Paryżu, oczywiście warto zapłacić.


Minaret i Patio w tle
Wielki Meczet w Paryżu

Wchodzenie do sali modlitw nie jest możliwe dla nie-muzułmanów, ale można zobaczyć jak ludzie się modlą przed wejściem do tej sali. W środku nie ma wielu pomieszczeń do obejrzenia, ale sama architektura jest ciekawa i warta zobaczenia. Najpiękniejszą częścią meczetu jest patio w typowych arabskich dekoracjach. Oczywiście jeśli kiedyś zwiedzaliście już inne meczety w krajach arabskich, to miejsce może być podobne. Jednak na tle innych zabytków paryskich, jest to obiekt innego rodzaju, który naprawdę robi wrażenie.


Wielki Meczet w Paryżu

Adres: 2 bis Place du Puits de l’Ermite , 75005 Paris

Godziny otwarcia: Codziennie (oprócz piątku):

09h00 – 12h00; 14h00  – 18h00

Wejście płatne 3 euro

Pałac Luksemburski – jak dostać się do budynku siedziby francuskiego Senatu

Kojarzycie piękny budynek widoczny podczas spaceru po Ogrodzie Luksemburskim? Jest to Pałac Luksemburski, siedziba francuskiego Senatu.

Pałac Luksemburski

Wejście do pałacu ma bardzo ograniczony dostęp dla publiczności, ale udało mi się wejść do środka podczas Les Journess du patrimoine, które odbywa się corocznie w trzeci weekend września. Tego dnia można zwiedzić wszystkie muzea za darmo, a także wiele miejsc, które zazwyczaj nie są otwarte dla publiczności. Na przykład jest to jedyny dzień w roku, kiedy można odwiedzić Palais de l’Élysée, oficjalną rezydencję prezydenta Francji. Jednak nie tylko wy będziecie chcieli to zrobić, więc bądźcie przygotowani na długie kolejki. Słyszałam, że czas oczekiwania na wejście do rezydencji prezydenta wynosi około nawet do 6 godzin!

Pałac Luksemburski z zewnątrz

Czekałam trochę ponad godzinę, aby wejść do Pałacu Luksemburskiego we wrześniu zeszłego roku. Na szczęście pogoda była świetna, a przyjazne zielone otoczenie sprawiło, że czas szybko minął .

Czekając na wejście do siedziby Senatu francuskiego – Pałacu Luksemburskiego

Pałac Luksemburski został zbudowany w 1645 r. na wniosek Marii de 'Medici (jak nazwa fontanny w ogrodzie luksemburskim), matki Ludwika XIII, jako rezydencja królewska. Postanowiła ona stworzyć nową rezydencję sąsiadującą ze starym hotelem należącym do François de Luxembourg, hrabiego de Piney. Hotel ten nosi nazwę Petit Luxembourg i jest obecnie rezydencją prezydenta francuskiego Senatu. Ta informacja powinna rozwiązać być może nurtujące was pytanie o pochodzenie nazwy ogrodu i pałacu – Luksemburg.

Pałac Luksemburski wewnątrz

Pałac Luksemburski został zaprojektowany przez architekta Salomona de Brossa, który wzorował się Palazzo Pitti we Florencji, ale w końcu nadał mu bardziej francuski niż włoski styl.

Sufit w Pałacu Luksemburskim

„W latach 1799-1805 architekt Jean Chalgrin przekształcił pałac w budynek legislacyjny, niszcząc wielką centralną klatkę schodową (escalier d’honneur), zastępując ją komnatą senatu na pierwszym piętrze. „

Pałac Luksemburski wewnątrz

Wycieczka po pałacu zajęła mi ponad 2 godziny. Zaczęłam od zobaczenia pomieszczeń w środku, w tym biura wiceprezydenta Senatu.

Biuro wizeprezydenta senatu w Pałacu Luksemburskim

Następnie udałam się do biblioteki senackiej, która zrobiła na mnie wielkie wrażenie. Nieczęsto czuję gęsią skórkę, gdy wchodzę do jakiegoś miejsca, ale biblioteka w pałacu jest nie tylko ogromna i długa, ale ma też przepiękny sufit. Całość potrafi naprawdę „zwalić z nóg”.

Biblioteka w Pałacu Luksemburskim

 

Sufit w bibliotece Pałacu Luksemburskiego

Poszłam również do niesamowitej sali konferencyjnej pełnej wspaniałych obrazów i rzeźb.

Sala Konferencyjna

Wspaniałym przeżyciem było zobaczyć salę obrad, w której gromadzą się wszyscy senatorowie, aby decydować o nowych prawach.

Sala Obrad Senatu

To w Sali Obrad znajduje się Siedem posągów stojących półkolem do Izby Senatu (od lewej do prawej): Turgot • d’Aguesseau • l’Hôpital • Colbert • Molé • Malesherbes • Portalis.

Siedem Posągów w Sali Obrad Senatu 

Odwiedziliśmy również Petit Luxembourg, obecnie gabinet prezydenta Senatu, który ma niesamowite schody i duże, antyczne biuro.

Biuro prezedynta Senatu w Petit Luxembourg

 

Schody w Petit Luxembourg 

To prawie koniec wycieczki po Pałacu Luksemburskim. Słyszałam, że istnieje również możliwość rezerwacji wycieczki grupowej w poniedziałki i piątki, ale lista oczekujących jest długa i czeka się nawet ponad 3 miesiące, a priorytetem są grupy lokalne. Można również otrzymać zaproszenie od jednego z senatorów po napisaniu do niego prośby.

Ja polecam znaleźć czas w trzeci weekend września, aby wtedy bez problemy go zdwiedzić. Powodzenia!

Dobrą wiadomością jest to, że wejście jest bezpłatne.

Sprawdź oficjalną stronę Senatu i odwiedź wirtualną wycieczkę.

 

Adres: ulica Rue de Vaugirard 15, 75291 Paryż

#palacluksemburski#cozwiedziczparyzu#salaobradsenatu#francuskisenat

Dni Dziedzictwa Narodowego – darmowe muzea

Les Journées européennes du patrimoine  czyli Dni Dziedzictwa Narodowego to doroczne imprezy krajowe, organizowane obecnie przez ponad 50 krajów, na wzór „Dni otwartych drzwi zabytków”, utworzonych w 1984 r. przez francuskie Ministerstwo Kultury. Od 1991 roku Rada Europy organizuje także Europejskie Dni Dziedzictwa.

Sala obrad Senatu francuskiego

Dni Dziedzictwa odbywają się  zawsze w trzeci weekend września, który przypada w najbliższą sobotę 15 i niedzielę 16 września 2018 roku. W ten weekend większość zabytków i atrakcji kulturalnych jest bezpłatna oraz oferuje bezpłatne wycieczki, warsztaty i inne spotkania. Otwarte są nie tylko muzea, ale także miejsca specjalne, które normalnie są zamknięte dla publiczności. Jest to jedyny weekend w roku kiedy można zwiedzić np. Palais de l’Élysée czyli siedzibę prezydenta Francja, budynek Senatu czy ratusz paryski. Do tych miejsc w ciągu roku można się dostać jedynie na zaproszenie ważnej osobistości politycznej.

Biblioteka w budynku Senatu

W tamtym roku udało mi się odwiedzieć 5 miejsc w ciągu 2 Dni Dziedzictwa Narodowego. Pierwszego dnia udałam się do Conciergerie czyli więzienia, gdzie przetrzymywana była Maria Antonina przed straceniem, Pałacu Luksemburskiego czyli budynki obecnego Senatu oraz do Panteonu gdzie pochowanych jest wiele wpływowych ludzi, jak nasza Maria Skłodowska. Drugiego dnia udało mi się odwiedzić budynek Banku Narodowego i zobaczyć jak produkowane są pieniądze oraz Hotel de Ville czyli ratusz miejski, w którym urzęduje prezydent oraz rada miejska Paryża.

Hotel de Ville w Paryżu

Jeśli lubicie odkrywać piękno dziedzictwa kulturowego Paryża i jego okolic, nie może Was zabraknąć na najbliższych journées du patrimoine. Dobrze zaplanujcie swój weekend, bo atrakcji jest wiele, a macie na to jedynie 2 dni! Już teraz można sprawdzić listę darmowych miejsc i zdecydować się, gdzie warto się udać. A naprawdę jest w czym wybierać! Można nie tylko wejść budynku Sejmu, do ministerstwa ekonomii, rolnictwa czy spraw wewnętrznych, ale także zobaczyć od środka France television, Disneyland czy niedostępne dla pasażerów strefy paryskich lotnisk!

Narodowy Bank Francji

Wiele osób aktywanie korzysta z możliwości, które daje to wydarzenie i odwiedzających jest naprawdę dużo, dlatego w niektórych miejscach trzeba przygotować się na kolejki. Na wejście do Senatu czekałam około godziny, ale tylko ci najbardziej cierpliwi mogą wejść do Palais de l’Élyséegdzie czeka się nawet 6 godzin! Jednakże w większości miejsc nie stoi się więcej niż 20 minut, więc nie przerażajcie się kolejkami.

Panteon w Paryżu

Spacery, wycieczki z przewodnikiem i warsztaty są świetną okazją, aby na nowo odkryć Ile de France i Paryż także skorzystajcie z możliwości, które dają Dni Dziedzictwa Narodowego!

Dokładne informacje i szczegółowy plan znajdziecie na stronie sortiraparis.

Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?- Muzeum Człowieka w Paryżu

Zastanawialiście się kiedyś co znajduje się w budynkach na Trocadero skąd rozpościera się przepiękny widok na Wieżę Eiffla? Mnie bardzo to intrygowało i zaraz po przeprowadzce do Paryża musiałam to sprawdzić! Okazało się, że jest to Muzeum Człowieka, w którym można dowiedzieć się wiele ciekawych informacji na temat homo sapiens.

Trocadero

Musée de l’Homme mieszczące się w prawym budynku Palais de Chaillot, zostało założone w 1937 roku przez Paula Riveta z okazji Międzynarodowej Wystawy Paryskiej „Sztuka i technika w nowoczesnym życiu”. W budynku po lewej stronie znajduje się Muzeum Morskie, które wraz z Muzeum Człowieka stanowią część paryskiego Muzeum Historii Naturalnej. Pisałam już wcześnej o Wielkiej Galerii Ewolucji, która także należy do tej rodziny.

Budynek Muzeum Człowieka na Trocadero

Muzeum liczące 700 tys. zabytków prehistorii i 30 tys. obiektów antropologicznych stara się odpowiedzieć na 3 ważne pytania –„Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?”. Wśród eksponatów znajdziemy m.in. mumię inkaską, czaszkę człowieka kromaniońskiego oraz wykonaną z kości słoniowej mamuta słynną paleolityczną rzeźbę bogini, tzw. Wenus z Lespugue. Obiekty reprezentują różne kultury, a wiele eksponatów związanych jest z najnowszymi badaniami z dziedziny genetyki. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Muzeum jest podzielone na 3 części – antropologii biologicznej, antropologii kulturowej oraz prehistorii. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka w Paryżu

Część ekspozycji Muzeum Człowieka

W 2003 roku dużą część kolekcji, (200 tys. obiektów z zakresu antropologii kulturowej Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk) przejęło Musée du Quai Branly. Tam mieści się obecnie główny zbiór sztuki pierwotnej ludów pozaeuropejskich od 2006 roku.

Espozycja dotycząca mniej znanych języków, którymi posługuje się dużo ludzi na świecie

W muzeum można znaleźć także obiekty polskie przekazane przez darczyńców oraz przez polskie muzea (m.in. reprezentacja ceramiki, stroju ludowego, wycinanek, pisanek).

W muzeum znajduje się kawiarnia z widokiem na Wieżę Eiffla, w której często prezydent Emmanuel Macron udziela wywiadów.

Widok na Wieżę Eiffla z kawiarni w Muzeum Człowieka

Widok na Wieżę Eiffla z Muzeum Człowieka

Przydatne informacje:

Bilety: 

  • bilet normlany 10 €
  • bilet ulgowy 7€
  • darmowy wstęp dla osób poniżej 26 roku życia

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz wtorku od 10.00 do 18.00.

Adres:
17 place du Trocadéro et 11 Novembre
751116 Paryz

Jak dojechać:

  • metro linia 6 stacja Trocadéro
  • metro linia 9 stacja Trocadéro

Więcej informacji na stronie głównej muzeum.

Foire aux Vins – targi wina we Francji

Jeszcze dobrze nie zakończyło się szaleństwo la rentrée, a supermarkety już mają kolejne promocje i prześcigują się w najniższych cenach za najlepsze wina. Nie jest to oczywiście przypadek, że targi win są w tym samym czasie co początek francuskiego roku – przecież w okresie wakacyjnym skończył się zapas wszystkiego, także wina. Jest to okazja do połączenia wyprzedaży i organizacji Vins de la rentrée 2018. Od końca sierpnia do połowy października trwają targi win i jest to okazja na uzupełnienie winnych piwniczek na cały rok.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Moja skrzynka pocztowa wypchana jest książeczkami (tego nie można nazwać ulotkami, bo niektóre mają po 40 stron) z różnych supermarketów z informacjami o cenach win, ich jakości czy nagrodach, które otrzymały. W broszurce z Lidla znajdziecie także więcej szczegółów – z jakim posiłkiem najlepiej spożywać dane wino oraz w jakiej temperaturze je trzymać. Wybór tego sklepu najbardziej przypadł mi do gustu, może z powodu eleganckiej oprawy, a może z powodu idealne selekcji najlepszych win wykonanej przez Adama Lapierre’a Mastera Wina. Z pewnością wybiorę się do tego sklepu w celu zakupu kilku butelek.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Ceny rzeczywiście są konkurencyjne i zaczynają się już od 1, 50€ za butelkę. Najlepiej zaopatrzyć się conajmniej w skrzyneczkę (6 butelek) nawet jeśli nie lubicie wina. Jest to idealny dodatek do prezentu na święta czy na poczęstowania gości, nie można mieszkać we Francji i nie mieć butelki wina w domu! Dodatkowo taka kolekcja wina w domu także robi wrażenie 🙂 Możecie także zakupić wino na „przetrzymanie”, aby się starzało, zyskiwało na swojej cenie oraz smaku i było idealne na specjalne okazje. Tutaj gazetka ze sklepu Casino pomoże wam w wyborze, szukajcie win ze znaczkiem A conserver.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Przed zakupem win, dobrze poczytajcie o ich rodzajach, bo jest to także czas wyprzedaży tych gorszych roczników oraz niepożadanych rodzajów, którcyh nie udało się hurtownikom sprzedać przez ostatnie miesiące. Mój ostatni wyjazd do Bordeaux nauczył mnie, że czerwone wino z Saint Emilion (region niedaleko tego miasta) należy do jednego z najlepszych na świecie, ale „prawdziwa” butelka tego wina to koszt około 90€. Jednakże można kupić inne rodzaje z tego regionu, które są także bardzo dobre.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Daty Targów Wina w poszczególnych marketach:

  • Lidl: od 05 września 2018 r
  • Leclerc: od 02 do 13 października 2018 r
  • Casino: od 31 sierpnia do 16 września 2018 r
  • Carrefour: od 12 do 24 września 2018 r
  • Intermarché: od 11 września do 30 września 2018 r
  • Monoprix: od 12 do 27 września 2018 r
  • Auchan: od 21 września do 4 października 2018 r

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Jeśli nie wystarczy wam zakupionego wina do następnego roku, nie martwcie się, przed Wielkanocą będzie kolejny Foire aux vin, ale ta wiosenna wyprzedaż jest już znacznie mniejsza.

 

Wyrażenia francuskie z nazwami innych krajów

W języku francuskim często słyszę wyrażenia z nazwami innych krajów. Wydaje mi się to całkiem śmieszne, bo w języku polskim za bardzo nie ma takich połączeń, no chyba że pierogi ruskie. Dlatego chciałabym przytoczyć parę takich wyrażeń.

Kuchnia amerykańska

La cuisine américaine. Kuchnia otwarta na salon lub jadalnię, często z wyspą pośrodku. Nawiązuje do stylu wyposażenia pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych. W przeciwieństwie do tradycyjnych, zamkniętych kuchni, kuchnia amerykańska oferuje pewną zabawę, ponieważ jest oddzielona od innych pomieszczeń jedynie niewielkim barem. Żartobliwie mówiąc – kobiety chcą być więcej w salonie, więc wymyślono ten rodzaj kuchni.

La cuisine américaine

Włoski prysznic

Douche à l’italienne. Prysznic bez brodzika. Popularne w nowym budownictwie, także w Polsce, prysznice przystosowane dla osób starszych oraz niepełnosprawnych. Ten typ prysznica jest inspirowany łaźniami rzymskimi, stąd nazwa.

Douche à l’italienne.

Japońska toaleta

Toilettes japonaises. Japońskie toalety wyglądają jak klasyczne toalety, ale są o wiele bardziej zaawansowane technologicznie. Wyposażone w regulowany system prysznicowy, który służy do mycia części prywatnych ciepłą wodą, a następnie samooczyszczania, służą one jako toalety zachodnie przyszłości. Jak sugeruje nazwa, koncepcja pochodzi z Japonii.

Wyrażenia francuskie z nazwami innych krajów Toilettes japonaises

Turecka toaleta

Toilettes à la turque. Kolejny typ toalet, które można jeszcze spotkać np. na Ukrainie, po prostu dziura w ziemi z miseczką w środku.

Norweski omlet

Omelette norvégienne. Norweski omlet lub omletowa niespodzianka, to mrożony deser w środku, bardzo gorący na zewnątrz, składający się z bazy łyżek herbatników nasączonych alkoholem, zwieńczony zamrożonym kremem i zamaskowanymi jajkami i cukrem, ozdobiony, a następnie upieczony. Można go również zapalić po ugotowaniu. Beza działa jak doskonały izolator i zapobiega nagrzewaniu (jeśli czas gotowania nie jest zbyt długi), aby dotrzeć do serca deseru i stopić lód.
Deser ten został rzeczywiście opracowany w 1867 roku przez Francuza, szefa kuchni Balzaca, który pełnił służbę w jednym z paryskich hoteli. Na World Expo wpadł na pomysł, by czerpać inspirację z najnowszych osiągnięć naukowych i wykorzystał badania amerykańskiego fizyka Benjamina Thomsona, który właśnie wykazał, że białko jaja nie przewodzi ciepła.

Omelette norvégienne

Amerykańska lodówka

Réfrigérateur américain. Lodówki dwudrzwiowe lub „side-by-side” są modne i wydają się zdobywać rynek francuski. Droższe i bardziej energochłonne niż zwykłe lodówki, ale pojemniejsze. Popularne w Stanach, dlatego nazywane są we Francji lodówkami amerykańskimi.

Wyrażenia francuskie z nazwami innych krajów Amerykańska lodówka

Polska suknia

Robe à la Polonaise. Suknia polka lub polonezowa to szata kobieca z lat siedemdziesiątych i siedemdziesiątych XVIII wieku. To był styl sukni z dopasowanym stanikiem i spód spódnicy zebranych w trzy oddzielne dmuchane sekcje, aby odsłonić halkę poniżej. Sposób zawieszania tkaniny był różny. Najczęściej sukienkę miały rzędy małych pierścieni wszywanych wewnątrz spódnicy, przez które sznur biegał od dołu do pasa. 

Robe à la Polonaise.

Angielski ogród

Jardin à l’Anglaise. Angielski ogród, zwany także ogrodem krajobrazowym, o nieregularnych kształtach.

Jardin à l’Anglaise

Powyżej opisałam te zwroty, które znam i często słyszę we Francji. Jeśli znacie jeszcze inne wyrażenia, dajcie znać!

Zapraszam także do przeczytania dlaczego Francuzi rozpoczynają nowy rok we wrześniu.

À la rentrée czyli dlaczego Francuzi zaczynają nowy rok we wrześniu

Przez ostatnie dni często słyszę wszędzie w telewizji słowo rentrée, które oznacza powrót. Wiem, że ludzie wracają z urlopów, ale czy trzeba tyle o tym gadać? Okazało się, że wyrażenie à la rentrée ma dużo głębsze znaczenie we Francji i jest nawet ważniejsze niż nowy rok.

Sierpień we Francji to czas urlopów. Nikogo nie dziwią pozamykane sklepy czy ulubione restauracje z wywieszonymi karteczkami – nieczynne cały miesiąc. Większość fabryk czy biur świeci pustkami, a w Paryżu ciężko spotkać paryżanina. Jest to dobry czas na odwiedzenie nieturystycznych miejsc, które normalnie są wypełnione mieszkańcami stolicy, a tylko w sierpniu można się do nich dostać bez kolejek. Tydzień temu udało mi się wejść na największy w Paryżu rooftop (bar na dachu) z widokiem na Wieżę Eiffla, a było to moje 3cie podejście. Normalny czas oczekiwania to 2-3 godziny, dlatego zawsze zniechęcona rezygnowałam z czekania i szłam w inne miejsce. Ale w sierpniu było to w końcu możliwe.

Jardin Suspendu to największy w Paryżu rooftop

Wielkim plusem tego miesiąca są także pustki na drogach podparyskich oraz dużo miejsc parkingowych w samym Paryżu. Wszędzie można się szybko dostać i nawet metro przyjemniej wygląda bez tłumów napierających w każdej strony.

Pusty Paryż w sierpniu

Jako miesiąc urlopów jest to także czas, kiedy wszyscy Paryżanie udają się na południe Francji, aby spędzić swój urlop w Saint Tropez, Cannes czy Nicei. Można to zauważyć nie tylko po ilościach ludzi nad Lazurowym Wybrzeżem, ale także po zapełnionych drogach prowadzących do nadmorskich miejscowości. Dużo Francuzów udaje się także do Hiszpanii, która jest relatywnie blisko oraz do Maroka, które jest nie tylko dużo tańsze, ale przede wszystkim można się tam porozumieć po francusku. 

Maroko to drugi po Hiszpanii najczęściej odwiedzany kraj przez Francuzów

Od połowy sierpnia słyszy się także dyskusje o powrotach z urlopów czyli rentrée. Po powrocie z wakacji rozpocznie się także nowy rok, nie tylko rok szkolny, ale we Francji jest to po prostu nowy rok na wszystko. Chcesz kupić nowy samochód – na pewno zrobisz to po rentrée. Masz zamiar zmienić pracę? Najwięcej ofert pracy jest we wrześniu. To także czas rozpoczęcia nowych hobby czy zapisania się na lekcji tańca czy kursu językowego. We Francji w większości miejsc nie można zacząć żadnych nowych kursów od stycznia czy lutego, zapisy są od września! W polityce ciągle mówi się o rentrée polityków do pracy, o nowych projektach i planach na najbliższe miesiące. A wczoraj  Auchan zaskoczył mnie mejlem z informacją o rentrée.

Rentrée Auchan

A może w Polsce przydałby rentrée, aby mieć ostatnią szansę na reailizację noworocznych postanowień?