Archiwa tagu: blog o Paryżu

Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?- Muzeum Człowieka w Paryżu

Zastanawialiście się kiedyś co znajduje się w budynkach na Trocadero skąd rozpościera się przepiękny widok na Wieżę Eiffla? Mnie bardzo to intrygowało i zaraz po przeprowadzce do Paryża musiałam to sprawdzić! Okazało się, że jest to Muzeum Człowieka, w którym można dowiedzieć się wiele ciekawych informacji na temat homo sapiens.

Trocadero

Musée de l’Homme mieszczące się w prawym budynku Palais de Chaillot, zostało założone w 1937 roku przez Paula Riveta z okazji Międzynarodowej Wystawy Paryskiej „Sztuka i technika w nowoczesnym życiu”. W budynku po lewej stronie znajduje się Muzeum Morskie, które wraz z Muzeum Człowieka stanowią część paryskiego Muzeum Historii Naturalnej. Pisałam już wcześnej o Wielkiej Galerii Ewolucji, która także należy do tej rodziny.

Budynek Muzeum Człowieka na Trocadero

Muzeum liczące 700 tys. zabytków prehistorii i 30 tys. obiektów antropologicznych stara się odpowiedzieć na 3 ważne pytania –„Kim jesteśmy? Skąd przychodzimy? Dokąd zmierzamy?”. Wśród eksponatów znajdziemy m.in. mumię inkaską, czaszkę człowieka kromaniońskiego oraz wykonaną z kości słoniowej mamuta słynną paleolityczną rzeźbę bogini, tzw. Wenus z Lespugue. Obiekty reprezentują różne kultury, a wiele eksponatów związanych jest z najnowszymi badaniami z dziedziny genetyki. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka
Część ekspozycji Muzeum Człowieka
Część ekspozycji Muzeum Człowieka

Muzeum jest podzielone na 3 części – antropologii biologicznej, antropologii kulturowej oraz prehistorii. 

Część ekspozycji Muzeum Człowieka w Paryżu
Część ekspozycji Muzeum Człowieka

W 2003 roku dużą część kolekcji, (200 tys. obiektów z zakresu antropologii kulturowej Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk) przejęło Musée du Quai Branly. Tam mieści się obecnie główny zbiór sztuki pierwotnej ludów pozaeuropejskich od 2006 roku.

Espozycja dotycząca mniej znanych języków, którymi posługuje się dużo ludzi na świecie

W muzeum można znaleźć także obiekty polskie przekazane przez darczyńców oraz przez polskie muzea (m.in. reprezentacja ceramiki, stroju ludowego, wycinanek, pisanek).

W muzeum znajduje się kawiarnia z widokiem na Wieżę Eiffla, w której często prezydent Emmanuel Macron udziela wywiadów.

Widok na Wieżę Eiffla z kawiarni w Muzeum Człowieka
Widok na Wieżę Eiffla z Muzeum Człowieka
Przydatne informacje:

Bilety: 

  • bilet normlany 10 €
  • bilet ulgowy 7€
  • darmowy wstęp dla osób poniżej 26 roku życia

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz wtorku od 10.00 do 18.00.

Adres:
17 place du Trocadéro et 11 Novembre
751116 Paryz

Jak dojechać:

  • metro linia 6 stacja Trocadéro
  • metro linia 9 stacja Trocadéro

Więcej informacji na stronie głównej muzeum.

Foire aux Vins – targi wina we Francji

Jeszcze dobrze nie zakończyło się szaleństwo la rentrée, a supermarkety już mają kolejne promocje i prześcigują się w najniższych cenach za najlepsze wina. Nie jest to oczywiście przypadek, że targi win są w tym samym czasie co początek francuskiego roku – przecież w okresie wakacyjnym skończył się zapas wszystkiego, także wina. Jest to okazja do połączenia wyprzedaży i organizacji Vins de la rentrée 2018. Od końca sierpnia do połowy października trwają targi win i jest to okazja na uzupełnienie winnych piwniczek na cały rok.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Moja skrzynka pocztowa wypchana jest książeczkami (tego nie można nazwać ulotkami, bo niektóre mają po 40 stron) z różnych supermarketów z informacjami o cenach win, ich jakości czy nagrodach, które otrzymały. W broszurce z Lidla znajdziecie także więcej szczegółów – z jakim posiłkiem najlepiej spożywać dane wino oraz w jakiej temperaturze je trzymać. Wybór tego sklepu najbardziej przypadł mi do gustu, może z powodu eleganckiej oprawy, a może z powodu idealne selekcji najlepszych win wykonanej przez Adama Lapierre’a Mastera Wina. Z pewnością wybiorę się do tego sklepu w celu zakupu kilku butelek.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Ceny rzeczywiście są konkurencyjne i zaczynają się już od 1, 50€ za butelkę. Najlepiej zaopatrzyć się conajmniej w skrzyneczkę (6 butelek) nawet jeśli nie lubicie wina. Jest to idealny dodatek do prezentu na święta czy na poczęstowania gości, nie można mieszkać we Francji i nie mieć butelki wina w domu! Dodatkowo taka kolekcja wina w domu także robi wrażenie 🙂 Możecie także zakupić wino na „przetrzymanie”, aby się starzało, zyskiwało na swojej cenie oraz smaku i było idealne na specjalne okazje. Tutaj gazetka ze sklepu Casino pomoże wam w wyborze, szukajcie win ze znaczkiem A conserver.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Przed zakupem win, dobrze poczytajcie o ich rodzajach, bo jest to także czas wyprzedaży tych gorszych roczników oraz niepożadanych rodzajów, którcyh nie udało się hurtownikom sprzedać przez ostatnie miesiące. Mój ostatni wyjazd do Bordeaux nauczył mnie, że czerwone wino z Saint Emilion (region niedaleko tego miasta) należy do jednego z najlepszych na świecie, ale „prawdziwa” butelka tego wina to koszt około 90€. Jednakże można kupić inne rodzaje z tego regionu, które są także bardzo dobre.

Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Daty Targów Wina w poszczególnych marketach:

  • Lidl: od 05 września 2018 r
  • Leclerc: od 02 do 13 października 2018 r
  • Casino: od 31 sierpnia do 16 września 2018 r
  • Carrefour: od 12 do 24 września 2018 r
  • Intermarché: od 11 września do 30 września 2018 r
  • Monoprix: od 12 do 27 września 2018 r
  • Auchan: od 21 września do 4 października 2018 r
Foire aux Vins czyli targi wina we Francji

Jeśli nie wystarczy wam zakupionego wina do następnego roku, nie martwcie się, przed Wielkanocą będzie kolejny Foire aux vin, ale ta wiosenna wyprzedaż jest już znacznie mniejsza.

 

Wyrażenia francuskie z nazwami innych krajów

W języku francuskim często słyszę wyrażenia z nazwami innych krajów. Wydaje mi się to całkiem śmieszne, bo w języku polskim za bardzo nie ma takich połączeń, no chyba że pierogi ruskie. Dlatego chciałabym przytoczyć parę takich wyrażeń.

Kuchnia amerykańska

La cuisine américaine. Kuchnia otwarta na salon lub jadalnię, często z wyspą pośrodku. Nawiązuje do stylu wyposażenia pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych. W przeciwieństwie do tradycyjnych, zamkniętych kuchni, kuchnia amerykańska oferuje pewną zabawę, ponieważ jest oddzielona od innych pomieszczeń jedynie niewielkim barem. Żartobliwie mówiąc – kobiety chcą być więcej w salonie, więc wymyślono ten rodzaj kuchni.

La cuisine américaine

Włoski prysznic

Douche à l’italienne. Prysznic bez brodzika. Popularne w nowym budownictwie, także w Polsce, prysznice przystosowane dla osób starszych oraz niepełnosprawnych. Ten typ prysznica jest inspirowany łaźniami rzymskimi, stąd nazwa.

Douche à l’italienne.

Japońska toaleta

Toilettes japonaises. Japońskie toalety wyglądają jak klasyczne toalety, ale są o wiele bardziej zaawansowane technologicznie. Wyposażone w regulowany system prysznicowy, który służy do mycia części prywatnych ciepłą wodą, a następnie samooczyszczania, służą one jako toalety zachodnie przyszłości. Jak sugeruje nazwa, koncepcja pochodzi z Japonii.

Wyrażenia francuskie z nazwami innych krajów Toilettes japonaises

Turecka toaleta

Toilettes à la turque. Kolejny typ toalet, które można jeszcze spotkać np. na Ukrainie, po prostu dziura w ziemi z miseczką w środku.

Norweski omlet

Omelette norvégienne. Norweski omlet lub omletowa niespodzianka, to mrożony deser w środku, bardzo gorący na zewnątrz, składający się z bazy łyżek herbatników nasączonych alkoholem, zwieńczony zamrożonym kremem i zamaskowanymi jajkami i cukrem, ozdobiony, a następnie upieczony. Można go również zapalić po ugotowaniu. Beza działa jak doskonały izolator i zapobiega nagrzewaniu (jeśli czas gotowania nie jest zbyt długi), aby dotrzeć do serca deseru i stopić lód.
Deser ten został rzeczywiście opracowany w 1867 roku przez Francuza, szefa kuchni Balzaca, który pełnił służbę w jednym z paryskich hoteli. Na World Expo wpadł na pomysł, by czerpać inspirację z najnowszych osiągnięć naukowych i wykorzystał badania amerykańskiego fizyka Benjamina Thomsona, który właśnie wykazał, że białko jaja nie przewodzi ciepła.

Omelette norvégienne

Amerykańska lodówka

Réfrigérateur américain. Lodówki dwudrzwiowe lub „side-by-side” są modne i wydają się zdobywać rynek francuski. Droższe i bardziej energochłonne niż zwykłe lodówki, ale pojemniejsze. Popularne w Stanach, dlatego nazywane są we Francji lodówkami amerykańskimi.

Wyrażenia francuskie z nazwami innych krajów Amerykańska lodówka

Polska suknia

Robe à la Polonaise. Suknia polka lub polonezowa to szata kobieca z lat siedemdziesiątych i siedemdziesiątych XVIII wieku. To był styl sukni z dopasowanym stanikiem i spód spódnicy zebranych w trzy oddzielne dmuchane sekcje, aby odsłonić halkę poniżej. Sposób zawieszania tkaniny był różny. Najczęściej sukienkę miały rzędy małych pierścieni wszywanych wewnątrz spódnicy, przez które sznur biegał od dołu do pasa. 

Robe à la Polonaise.

Angielski ogród

Jardin à l’Anglaise. Angielski ogród, zwany także ogrodem krajobrazowym, o nieregularnych kształtach.

Jardin à l’Anglaise

Powyżej opisałam te zwroty, które znam i często słyszę we Francji. Jeśli znacie jeszcze inne wyrażenia, dajcie znać!

Zapraszam także do przeczytania dlaczego Francuzi rozpoczynają nowy rok we wrześniu.

À la rentrée czyli dlaczego Francuzi zaczynają nowy rok we wrześniu

Przez ostatnie dni często słyszę wszędzie w telewizji słowo rentrée, które oznacza powrót. Wiem, że ludzie wracają z urlopów, ale czy trzeba tyle o tym gadać? Okazało się, że wyrażenie à la rentrée ma dużo głębsze znaczenie we Francji i jest nawet ważniejsze niż nowy rok.

Sierpień we Francji to czas urlopów. Nikogo nie dziwią pozamykane sklepy czy ulubione restauracje z wywieszonymi karteczkami – nieczynne cały miesiąc. Większość fabryk czy biur świeci pustkami, a w Paryżu ciężko spotkać paryżanina. Jest to dobry czas na odwiedzenie nieturystycznych miejsc, które normalnie są wypełnione mieszkańcami stolicy, a tylko w sierpniu można się do nich dostać bez kolejek. Tydzień temu udało mi się wejść na największy w Paryżu rooftop (bar na dachu) z widokiem na Wieżę Eiffla, a było to moje 3cie podejście. Normalny czas oczekiwania to 2-3 godziny, dlatego zawsze zniechęcona rezygnowałam z czekania i szłam w inne miejsce. Ale w sierpniu było to w końcu możliwe.

Jardin Suspendu to największy w Paryżu rooftop

Wielkim plusem tego miesiąca są także pustki na drogach podparyskich oraz dużo miejsc parkingowych w samym Paryżu. Wszędzie można się szybko dostać i nawet metro przyjemniej wygląda bez tłumów napierających w każdej strony.

Pusty Paryż w sierpniu

Jako miesiąc urlopów jest to także czas, kiedy wszyscy Paryżanie udają się na południe Francji, aby spędzić swój urlop w Saint Tropez, Cannes czy Nicei. Można to zauważyć nie tylko po ilościach ludzi nad Lazurowym Wybrzeżem, ale także po zapełnionych drogach prowadzących do nadmorskich miejscowości. Dużo Francuzów udaje się także do Hiszpanii, która jest relatywnie blisko oraz do Maroka, które jest nie tylko dużo tańsze, ale przede wszystkim można się tam porozumieć po francusku. 

Maroko to drugi po Hiszpanii najczęściej odwiedzany kraj przez Francuzów

Od połowy sierpnia słyszy się także dyskusje o powrotach z urlopów czyli rentrée. Po powrocie z wakacji rozpocznie się także nowy rok, nie tylko rok szkolny, ale we Francji jest to po prostu nowy rok na wszystko. Chcesz kupić nowy samochód – na pewno zrobisz to po rentrée. Masz zamiar zmienić pracę? Najwięcej ofert pracy jest we wrześniu. To także czas rozpoczęcia nowych hobby czy zapisania się na lekcji tańca czy kursu językowego. We Francji w większości miejsc nie można zacząć żadnych nowych kursów od stycznia czy lutego, zapisy są od września! W polityce ciągle mówi się o rentrée polityków do pracy, o nowych projektach i planach na najbliższe miesiące. A wczoraj  Auchan zaskoczył mnie mejlem z informacją o rentrée.

Rentrée Auchan

A może w Polsce przydałby rentrée, aby mieć ostatnią szansę na reailizację noworocznych postanowień?

Gay Games w Paryżu – event otwarty dla wszystkich

Paryż, znajdując się w samym sercu Europy, jest strategicznym miejscem dla wielu wydarzeń. Połączenia lotnicze do miejscowości na całym świecie, dobrze skomunikowane, z łatwym dojazdem metrem oraz dużą ilośią hoteli, czyni je wprost idealnym miastem dla wielu wydarzeń kulturalnych, sportowych czy medialnych. Wczoraj miałam okazję zobaczyć namiastkę jednego z eventów.

Przechadzając się paryskimi uliczkami w środowy wieczór, usłyszałam muzykę z okolic Ratusza. Zmierzałam w tamtą stronę już wcześniej, ale teraz zaciekawiło mnie co za event może odbywać się w sierpniu (kiedy większość Paryżan wyjechało na wakacje).  Z daleka ujrzałam wielokolorowe flagi symbolizujące poparcie dla homoseksualistów, a będąc bliżej zobaczyłam nazwę wydarzenia – Gay Games.

Gay Games w Paryżu

Plac pod Ratuszem był ogrodzony, a w środku znajdowały się różne stanowiska z jedzeniem i napojami oraz souvenirami. W samym centrum stała ogromna scena, na której DJ puszczał rytmiczne kawałki. Całość promowała odbywający sie w tym samym czasie 10 edycji Gay Games, największej na świecie imprezy sportowej, kulturalnej i świątecznej, która jest otwarta dla wszystkich!

Gay Games w Paryżu

Wzięłam kilka ulotek oraz po powrocie do domu poczytałam więcej o tym wydarzeniu. GAY GAMES odbywa się co cztery lata od 32 lat i opowiada się za społeczeństwem dla wszystkich różnorodności. Paryż jest doskonałym gospodarzem, aby uczcić tę 10. edycję, na której spodziewanych jest 10 000 uczestników z ponad 80 krajów! Wspierany przez najwyższe francuskie instytucje instytucjonalne i sportowe, PARIS 2018 przygotował gry z okazji różnorodności, szacunku, równości, solidarności i dzielenia się.

Gay Games w Paryżu

W terminie 4-12 sierpnia, przez 10 dni, PARIS 2018 GAY GAMES oferuje uczestnikom i gościom z całego świata wyjątkową okazję do korzystania z ekskluzywnych obiektów, takich jak stadiony Jean Bouin lub Charléty, Grand Palais , Carreau du Temple, Salle Pleyel czy stadion Vaires-sur-Marne.

W tym czasie odbędzie się 36 sportowych eventów sportowych oraz 14 kulturalnych. Pomysłodawcą i założycielem tego wydarzenia był Tom Waddell, którego marzeniem było życie w świecie, w którym żadne wykluczenie z powodu jakiejkolwiek różnicy nie byłoby możliwe. Z pewnością szczytny cel!

Więcej informacji na oficjalnej stronie wydarzenia. 

 

Muzeum Orsay – galeria sztuki w centrum Paryża

W samym centrum Paryża, po lewej stronie Sekwany i na wprost Ogrodów Tuileries koło Luwru znajduje się galeria sztuki francuskiej XIX i XX wieku – Muzeum Orsay. Miejsce odwiedzane przez ponad 4 miliony osób rocznie należy do najsłynniejszych muzeów w Paryżu. 

Wejście do Muzeum Orsay

Z budynkiem muzeum wiążę się ponad stuletnia historia. Pod koniec XIX wieku teren ten zakupiono w cely budowy dworca kolejowego. Nowy budynek zaprojektował Victor Lalouxa, a jego zadaniem było stworzenie miejsca wpisującego się w elegancką dzielnicę Paryża. W ten sposób powstał obecny budynek z eklektyczną fasadą, szklanym dachem oraz dwoma ogromnymi zegarami, które zachowały się do dziś.

Zegar główny w Muzeum Orsay

Inauguracja odbyła się w 1900 roku podczas wystawy światowej, w tym samym czasie jak Grand i Petit Palais czy Wieża Eiffla

Plac przed wejściem do Muzeum Orsay

Niestety budynek służył jako dworzec jedynie przez 39 lat, gdyż z powodu zmiany długości pociągów, nie mieściły się one w dworcu d’Orsay. Przez kolejne lata budynek miał wiele ról, mieścił się tam teatr Renault-Barrault, później dom aukcyjny Druot, a także nakręcono tam wiele filmów. 

Muzeum Orsay w Paryżu

Plany zburzenia budynku napotkały się ze sprzeciwem Paryżan, dlatego w 1978 roku wpisano go na listę zabytków. Kilka lat poźniej zaczęto realizować pomysł stworzenia tam muzeum sztuki XIX wieku, którymi kierował architekt Gae Aulenti.

Widok na Luwr zza zegara w Muzeum Orsay

Otwarcia Musée d’Orsay dokonał prezydent François Mitterrand 1 grudnia 1986 roku.

Selfie z zegarem w Muzeum Orsay

Kolekcja muzeum składa się ze zbiorów malarstwa, rzeźby, fotografii i grafiki, jednak największym powodzeniem cieszą się dzieła impresjonistów.

Co właściwie znaczy Orsay? To typ buta, pantofelka, który zakrywa tył stopy i palce, ale odkrywa stopę po bokach. Może być na obcasie lub na płasko.

Statua Wolności w Muzeum Orsay

W muzeum można podziwiać dzieła wielu znanych artystów, o których słyszałam wiele razy, a nigdy nie spodziewałam się ujrzeć na żywo. Pamiętam jak pisałam kilkustronnicową pracę o Paula Cézanne w szkole podstawowej i jak abstrakcyjna była myśl o ujrzeniu jego oryginalnych dzieł w Paryżu. Dlatego oglądając obrazy wielkich impresjonistów, a szczególnie Cézanne’a w moim przypadku, było to dla mnie niesamowitym przeżyciem.

Muzeum Orsay w Paryżu

Oprócz Paula Cézanne’a w Musée d’Orsay można zobaczyć dzieła Gustave’a Courbeta, Paula Gaugina, Édouarda Maneta, Claude’a Moneta, Auguste’a Rodina, Auguste’a Renoir  czy Vincenta Van Gogha.

Kobiety w Ogrodzie autorstwa Claude Monet’a w Muzeum Orsay

Do najsłynniejszych eskponatów należą obrazy Autoportret i Gwiaździsta noc nad Rodanem Van Gogha, Śniadanie na trawie Maneta,  Tahitańskie kobiety na plaży Paul Gauguin czy cykl Katedra w Rouen Moneta. 

Autoportret Vincent van Gogh w Muzeum Orsay

Muzeum Orsay ma 3 piętra i każde podzielone jest na inną część w zależności od czasu tworzenia artystów oraz rodzaju sztuki. 

Safo z Lesbos, Muzeum Orsay

Muzeum Orsay to galeria sztuki z dziełami wybitnych artystów, ale to także przepiękny budynek z kawiarnią z widokiem na Luwr. Na spokojne obejrzenie wszystkich dzieł wystarczy poświęcić parę godzin i jest to naprawdę zwiedzanie z przyjemnością.

Widok na Sekwanę z balkony w Muzeum Orsay
Vivante Muzeum Orsay w Paryżu
Przydatne informacje

Jak dojechać:

  • metro 12, przystanek: Solférino
  • Rer C, przystanek: Musée d’Orsay

Bilety:

  • bilet normalny 12€
  • bilet ulgowy 9€

Godziny otwarcia:

Codziennie oprócz poniedziałków od 9.30 do 18.00, w czwartki do 21.45

Adres:

62, rue de Lille, 75343 Paris Cedex 07

Więcej informacji na oficjalnej stronie muzeum.

Ogrody Wersalskie – czyli jak Ludwik XIV podporządkował sobie naturę

O ile budowa Pałacu Wersalskiego była całkiem prostym zadaniem dla takiego władcy jak Ludwik XIV, o tyle podporządkowanie 800 ha natury to nie lada wyzwanie.

Oś główna parku w Wersalu

Plan powstania parku wraz z przepięknymi ogrodami został powierzony architektowi André Le Nôtre, a prace rozpoczęły się w 1660 roku.

Geometryczne formy w Ogrodach Wersalskich

Każdy element królewskiego ogrodu został staranne zaplanowany, a cała sceneria wyreżyserowana.

Parter kwiatowy na górnym tarasie, Wersal

Do parku wersalskiego można wejść za darmo o ile nie zwiedza się pałacu. Według mnie jest to całkiem ciekawa perspektywa, aby wybrać się do ogrodów innego dnia niż do Pałacu Wersalskiego, gdyż kolejka do wejścia oraz samo zwiedzanie apartamentów może być męczące. Jeśli dodamy do tego spokojne przejście parku pieszo, rośnie to do rangi ciężkiego zadania, a przecież ogrody powstały dla przyjemności ich odwiedzających. 

Jeśli zdedycujesz się wejść również do Pałacu to bilet możesz kupić tutaj.

Budynki pałacowe z główną komnatą Ludwika XIV, Wersal

Po przekroczeniu bramek bezpieczeństwa, znajdziemy się na placu głównym Place d’Armes. Stamtąd należy udać się na lewo i po przejściu przez dziedziniec, wejdziemy do kompleksu ogrodowego.

Posągi w Ogrodach Wersalskich

Naszym oczom ukażą się ogrody, a kontynuując dalej prosto, możemy zwiedzić cały park i dotrzeć do prywatnych pałaców Marii Antoniny – Małego i Dużego Trianonu (wejście płatne). 

Grand Trianon, Ogrody w Wersalu

Ogrody Wersalskie to pierwowzór jardin à la français, tak zwanego ogrodu francuskiego opartego na geometrycznych formach, przystrzyżonych w fantazyjne formy żywopłotach oraz przepięknych fontannach. Ukazują one idealne połączenie roślinności, architektury i rzeźby. 

Rzeźby przy fontannie w Ogrodach Wersalskich

„Ludwik XIV był dumny ze swojego ogrodu i miał ku temu powody. Znajdowały się w nim gaje, baseny, partery, kanały, fontanny oraz rzeźby. W 1669 roku posadzono w ogrodzie osiemdziesiąt tysięcy kasztanowców, świerków, grabów, dębów oraz wiązów. Dla nawodnienia takiej liczby roślin potrzeba było masy urządzeń kanalizacyjno-nawadniających, a ich długość rozciągała się na przestrzeni sześćdziesięciu kilometrów. Wykorzystywano około dwustu pomp do tłoczenia wody z Sekwany.”

Fontanna Latony, Ogrody Wersalskie

W ogrodach wersalskich można spędzić cały dzień przechadzając się dróżkami, odpoczywająć przy stawach czy jedząc obiad w kawiarni w parku. Oczywiście odpowiednia pogoda sprzyja odkrywaniu tego miejsca. Latem, kiedy wszystko kwitnie i roślinność dopełnia urok tego miejsca, jest piękniej niż zimą. Jednakże odwiedzając Paryż w zimniejszych miesiącach, również polecam wybranie się do wersalskich ogrodów, gdyż wtedy otacza je tajemnicza atmosfera.

Restauracja w Ogrodach Wersalskich

Czy wiesz, że w Parku w Wersalu znajduje się 50 fontann i 200 000 drzew?

Fontanna Apolla w Ogrodzie w Wersalu

Zapraszam także na post o Pałacu Wersalskim.

Przydatne informacje

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Ogrody- wejście darmowe
  • Bilet zwykły 18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Więcej informacji o biletach na oficjalnej stronie

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles

Skwer Saint Lambert- spokojny park w Paryżu

Paryż słynie z parków i zielonych terenów. Ponoć każdy Paryżanin, który tylko ma na to ochotę, może udać się na darmowy kurs ogrodnictwa, aby nauczyć się pielęgnacji zieleni. Później może wybrać dowolny kawałek ziemi na terenie stolicy Francji i zasadzić kwiaty. Oczywiście należy o nie dbać i być odpowiedzialnym. Całkiem fajny pomysł, prawda? Uczy to nie tylko odpowiedzialności i przynależności obywatelskiej, ale także pomaga wspólnie tworzyć piękny krajobraz w miejscu zamieszkania. Poznajcie Skwer Saint Lambert.

Brama skweru 

W Paryżu parki oraz drogi do biegania są w wielu miejscach. Ostatnio spacerując 15-stą dzielnicą Paryża zobaczyłam antyczną, niebieską bramę z napisem Square Saint Lambert i postanowiłam przez nią przejść. Moim oczom ukazał się spokojny a zarazem interesujący, zielony teren z przepiękną fontanną. Paryż znowu mnie zaskoczył, pomyślałam.

Skwer Saint Lambert

W XIX wieku w tym samym miejscu znajdowała się gazownia, która została zburzona w 1933 roku. W celu odnowienia skażonego terenu, zastąpiono go zupełnie nową ziemią. Architekt Georges Sébille postanowił wykorzystać nowe miejsce i stworzyć przyjazny mieszkańcom park z amfiteatrem.

Park podzielono na 3 części: 

  • miejsce zabaw dla dzieci z huśtawkami i zjeżdżalniami

Teren do zabawy dla dzieci w tym parku

Teren do zabawy dla dzieci w Saint-Lambert

 

 

 

 

 

 

 

 

  • teatr z terenem otwartym, idealny na piknik i odpoczynek

    Tereny zielone w Paryż

  • krytą, okrągłą piaskownicę na deszczowe dni 

    Skwer Saint-Lambert

Park został stworzony w stylu art-deco, podobnie jak wiele innych miejsc z lat 30-tych.

Skwer Saint-Lambert

Główny mur zdobi monumentalna płaskorzeźba autorstwa rzeźbiarza Auguste Guénota przedstawiająca tańczące dzieci.Znajduje się tam także pomnik Victora Piotra z 1938 r. (Les Oursons), przedstawiający walkę dwóch młodych niedźwiedzi.

Paryż

Miejsce to zostało wpisane do zabytków historycznych w 1997 roku jako „Dziedzictwo XX-go wieku”.

Skwer Saint-Lambert

Przechadzając się parkiem w słoneczne, niedzielne popołudnie, nie spotkałam tam zbyt wielu osób. Oczywiście dwie rodziny korzystały z przyjemnej pogody robiąc piknik, ktoś uprawiał jogę, a ktoś czytał książkę, ale było tam naprawdę pusto w porównaniu do innych miejsc Paryża.

Skwer Saint-Lambert

Zatem jeśli będziecie z 15-stej dzielnicy Paryża to serdecznie polecam wejście do małego parku z widokiem na Wieżę Eiffla i odpoczęcia od zgiełku paryskich ulic.

Fontanna na Skwerze Saint-Lambert

Przydatne informacje:

Jak dojechać:

  • metro linia 8, przystanek Commerce
  • metro linia 12, przystanek Vaugirard

Adres: Rue Léon Lhermitte/ Rue Théophraste Renaudot

Poczytaj więcej o tym miejscu.

Przeczytaj także: Ogrody Wersalskie.

Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Odwiedzany przez 10 milionów ludzi rocznie, podparyski Wersal jest jedną z największych atrakcji turystycznych we Francji. Nawet w mroźne dnie, ciężko trafić na brak kolejek, w których trzeba zazwyczaj stać ponad godzinę, a często nawet dłużej. Dlaczego ten pałac jest tak interesujący i przyciąga tak wielu turystów? Pałac Wersalski – dlaczego należy do największych atrakcji Francji

Na dziedzińcu Pałacu Wersalskiego

Początki Wersalu

Za panowania Ludwika XIII Wersal było małą wioską, gdzie król przybywał na polowania w okolicznych lasach. Natomiast jego syn, Ludwik XIV, zakochał się z tym miejscu i postanowił wybudować tam rezydencję królewską. Jednak nie był to jedyny powód. Zaraz po odwiedzinach zamku Vaux-le-Vicomte, który należał do wysokiej rangi urzędnika, Nicolasa Fouqueta, zrodził się pomysł realizacji lepszego pałacu. Król po prostu pozazdrościł przepięknej rezydencji swojego podwładnego i nie tylko zlecił budowę lepszego miejsca, ale także aresztował urzędnika.

Kaplica w Wersalu

Prace rozpoczęto w 1661 roku przebudowując istniejący zamek na mały pałac oraz urządzając park. Jednak kiedy król świętował otwarcie nowej rezydencji, a dworzanie nadal uważali ją jedynie za wiejską posiadłość, Ludwik XIV zdecydował o całkowitej przebudowie pałacu. Miał powstać bajeczny Pałac Słońca (Palais du Soleil) i uczynić go Królem Słońca (Roi Soleil). 

Pałac w Wersalu

Budynki zaprojektowali architekci królewscy Louis Le Vau i Jules Hardouin-Mansart, natomiast wnętrza Charles Le Brun, a André Le Nôtre odpowiedzialny był za ogrody.

Komnata Króla Ludwika XVI

Architektura Wersalu

Wersal jest jedną z najznakomitszych budowli baroku i stanowił inspirację dla architektów wielu innych podobnych miejsc powstałych w późniejszych latach. Przed pałacem znajduje się półkolisty plac (Place d’Armes ) liczący 6 ha, o podstawie 350 m oraz szerokości 220 m

Posąg Króla Ludwika XVI

„Pałac posiada trzy dziedzińce: Cour des Ministres (Dziedziniec Ministrów), Cour Royale (Dziedziniec Królewski) z konnym posągiem Ludwika XIV i Cour de Marbre (Dziedziniec Marmurowy) z częścią zabudowań stanowiących część zameczku myśliwskiego Ludwika XIII z białego kamienia i czerwonej cegły.”

Pałac w Wersalu

20 lat po rozpoczęciu budowy pałac z 2 tys. okien, z 700 komnatami,1200 kominkami i 67 klatkami schodowymi był gotowy do zamieszkania. Stał się oficjalną rezydencją króla Francji w 1682 roku i przejął niejako rolę stolicy kraju. Zamieszkany przez wielu dworzan, był wygodny jedynie dla królewskiej pary. Reszta mieszkańców pałacu musiała zadowolić się spaniem w garderobach czy na pryczach. 

Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Maria Antonina w Wersalu

Wersal słynie z przepychu, bogatych wnętrz oraz przepięknego ogrodu. Jednak my utożsamiamy go także z powodu najbardziej znanej i kontrowersyjnej osobistości, która go zamieszkiwała – Marii Antoniny. Kiedy w 1774 roku siedemnastoletnia królowa wystąpiła u boku Ludwika XVI-go, ukazała światu olśniewiające wnętrza pałacu. To dla Marii Antoniny król wzniósł dwa pałace Grand i Petit Trianon w samym środku Ogrodów Wersalskich (zapraszam na mój artykuł o ogrodach). Miałam okazję przeczytać jedną z książek trylogii Juliet Grey o tej monarchini, którą serdecznie polecam. 

Sala Luster w Pałacu w Wersalu

„Królowie Francji mieszkali w Wersalu do 1789 r., kiedy wybuchła rewolucja francuska. Wzburzony lud zgilotynował wówczas Ludwika XVI i Marię Antoninę, Wersal stał się celem grabieży. Pałac przed ruiną uratował Napoleon. W 1833 r. król Ludwik Filip urządził w nim Muzeum Historii Francji.”

Posąg w Pałacu w Wersalu

Kilka ciekawostek o Pałacu Wersalskim.

  • Największa w pałacu jest Sala Lustrzana, w której znajduje się 357 ogromnych luster od podłogi do sufitu.
Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Sala Luster w Pałacu w Wersalu
  • Wszystkie materiały i dekoracje wykorzystane do budowy pałacu są 100 % francuskie.
  • To tutaj podpisano traktat wersalski kończący I wojnę światową.
  • W pałacu panował problem z kanalizacją i brzydko pachniało. 
  • Nawet garnki w pałacu wykonane były ze srebra. 
Pałac w Wersalu
  • Część mebli wersalskich zostało sprzedanych na aukcji i zakupili je władcy brytyjscy. Meble znajdują się w Pałacu Buckingham.
  • Miejsce obecnego zakupu biletów było budynkiem mieszkalnym ministrów francuskich.
  • W Wersalu znajduje się 5000 mebli oraz 6000 obrazów
Sala z obrazami w Pałacu w Wersalu
  • Król Ludwik XVI miał 200 sług, a zadaniem niektórych było po prostu opróżnianie jego toalety.
  • Pałac ma ponad 67 tys. metrów kwadratowych.
  • 36 000 pracowników budowało pałac i ogrody.
  • Złota brama pałacu wersalskiego została wymieniona w 2008 roku, gdyż orginalną bramę zniszczono podczas rewolucji francuskiej. Replikę zdobi 100 000 złotych liści o wartości 5 milionów euro
  • Pałac można zwiedzać z audio przewodnikiem dostępnym także w języku polskim
Komnata Królowej w Pałacu w Wersalu

Przydatne informacje

Pamiętajcie!

Po przejściu pierwszych bramek bezpieczeństwa trzeba iść w lewo, aby kupić bilety. Jeśli będą kolejki do kas, w tym samym budynku znajdują się maszyny samoobsługowe, do których zazwyczaj nie ma kolejek, ale tam możliwa jest  płatność jedynie kartą. Po zakupie biletu należy iść do kolejki do wejścia, która znajduje się na zewnątrz.

Przeczytaj także artykuł o Ogrodach Wersalskich.

Godziny otwarcia:

  • sezon letni 09:00 – 18:30
  • sezon zimowy09:00 do 17:30

Jak dojechać:

  • Pociąg podmiejski Rer C przystanek – Versailles-Rive Gauche
  • Pociąg linii SNCF przystanek – Versailles-Rive Droite

CENY:

  • Zwykły bilet -18€ – wejście do pałacu oraz ogrodów
  • Bilet z wejściem do pałacu, ogrodów oraz Tranionu 23€ 
  • Bilet do samego Trianonu 12€ 

Bilety kupisz tutaj.

Adres 

Place d’Armes, 78000 Versailles

Wielka wygrana Francji w Mistrzostwach Świata 2018 – atmosfera po finale

Francja czekała na ten dzień od 20 lat, ale mimo prognoz przedstawiających dobre szanse na wygraną, wciąż wielu wątpiło, że będzie to możliwe. Analitycy mówili o świetnej drużynie, ale porównując ją do starych graczy z 1998 roku, kiedy Francja wygrała Puchar Świata, nie liczono na wygraną na początku meczów. Francuscy piłkarze udowodnili, że są niesamowici, a dzięki ciężkiej pracy zespołowej odnieśli wielkie zwycięstwo i zostali mistrzami świata w piłce nożnej. Przed Mistrzostwami Świata napisałem artykuł cytujący francuską telewizję sportową, mówiącą o niskiej obronie w zespole. Już w Euro Cup w 2016 roku Francja miała wielkie nadzieje, ale bardzo się rozczarowała po przegranej w finale z Portugalią. W ciągu ostatnich dwóch lat pracowali jeszcze ciężej i opłaciło się! Wielka wygrana Francji.

Finałowa gra była wyświetlana na telebimach w całym Paryżu i wielu oglądało ją w barach i miejscach publicznych przygotowanych specjalnie z okazji finału. Na Pola Marsowe nie wpuszczano kibiców już 2 godziny przed meczem z powodu przeludnienia, ulice były pełne ludzi od pory obiadowej, a wiele stacji metra zostało zamkniętych. Jeśli ktoś oglądał mecz w domu, zaraz po jego zakończeniu prawdopodobnie pojechał do centrum Paryża, aby świętować. Byłam jedną z tych osób, które postanowiły obejrzeć finały w domu (wyobrażałam sobie, jak bardzo bary mogą być zatłoczone i nie będę w stanie widzieć ekranu podczas gry), ale wyszłam z domu zaraz po meczu, aby uczestniczyć w szczęściu panującym na ulicach Paryża.

Już w metrze ludzie w niebiesko-czerwono-białych barwach krzyczeli „On à gagné” (Wygraliśmy) czy „On est les champions” (Jesteśmy zwycięzcami) i skakali do sufitu pociągu. Próbowałam wydostać się z metra jedną stację przed Champs – Elysees, ponieważ wszystkie inne przystanki były zamknięte, jednak setki ludzi robili to samo i utknęliśmy tam przez kilka minut. Było bardzo gorąco, bo nawet takie miejsce jak Paryż nie jest przystosowane do przyjmowania tylu osób w tym samym czasie. Mimo tych problemów nikt nie stracił nastroju i kiedy ochrona chciała zamknąć stacje, gdy czekaliśmy na wyjście, wszyscy zwolennicy zaczęli krzyczeć „laisse-nous sortir” (pozwólcie nam wyjść) i udało się nam wydostać.

Wysiadłam na przystanku Invalides, obok mostu Aleksandra III, a wszystkie ulice pełne były mężczyzn i kobiet ubranych we francuskie kolory, spacerujących z flagami, jeżdżących z ludźmi na dachach samochodów. Wiele ulic było zamkniętych dla samochodów, więc piesi mieli wystarczająco dużo miejsca. Im bardziej zbliżałam się do Pól Elizejskich, tym bardziej było tłoczno i głośniej. Wszyscy byli szczęśliwi i chcieli wyrazić to w najlepszy sposób. Widziałam ludzi z kolorowymi racami śpiewającymi hymn Francji, innych z fajerwerkami skaczącymi i krzyczącymi „Qui ne pas n’est pas français” (Kto nie skacze, nie jest Francuzem) i wielu siedzących i pijących z przyjaciółmi. Wokół były setki ludzi i wszyscy byli dumni z tytułu „champion du Monde” (mistrzów świata).

Bardzo cieszę się, że mogłam uczestniczyć w tym radosnym momencie z Francuzami i świętować razem z nimi – Dobra Robota Francjo!

Wielka wygrana Francji!

Zapraszam do mojej galerii zdjęć z tego wydarzenia: