Archiwa tagu: Paryż

Bazylika Sacre-Coeur – wspaniały zabytek z widokiem na cały Paryż

Bazylika Sacre-Coeur powinna bez wątpienia znaleźć się na waszej liście obowiązkowych miejsc do odwiedzenia w Paryżu. Jest to nie tylko przepiękny kościół katolicki, ale także miejsce wielu pielgrzymek. Oprócz tego położona jest na wzgórzu, w najwyższym miejscu Paryża, skąd rozciąga się niesamowity widok na stolicę Francji.

Plac du Tertre obok Bazyliki Sacre Coeur

Bazylika Najświętszego Serca, zwykle nazywana po prostu Sacre-Coeur (fr. sacre- święte, coeur – serce), to nie tylko symboliczne miejce religijne, ale także polityczne.

Bazylika Sacre-Coeur nocą

Inspiracja do projektu Sacré Cœur powstała w dniu 4 września 1870 r., kiedy proklamowano Trzecią Republikę Francuską. Wraz z przemówieniem biskupa Fourniera, który przypisał klęskę francuskich żołnierzy podczas wojny francusko-pruskiej boskiej karze po podziale społeczeństwa po rewolucji francuskiej. Bazylika powstała w celu upamiętnienia poświęcenia 58 000 osób, którzy stracili życie podczas wojny.

Bazylika Sacre Coeur

Bazylika została zaprojektowana przez Paula Abadiego, który pokonał 77 innych architektów chętnych do podjęcia tego wyzwania. Budowa rozpoczęła się w 1875 roku. Ukończono ją w 1914 roku, jednak wybuch pierwszej wojny światowej uniemożliwił konsekrację, która odbyła się po zakończeniu wojny, w 1919 roku.

Ołtarz w Bazylice Sacre Coeur

Ogólny styl struktury pokazuje swobodną interpretację cech romańsko-bizantyjskich.  Do budowy zastosowano biały granit, dlatego też często nazywa się ten zabytek „białą bazyliką„.

„Biała bazylika”

„Wiele elementów bazyliki symbolizuje wątki nacjonalistyczne: portyk z trzema łukami ozdobiony jest dwoma rzeźbami konnymi francuskich świętych narodowych Joanny d’Arc (1927) i królem Ludwikiem IX, wykonanymi w brązie przez Hippolyte Lefebvre; a dziewiętnastotonowy dzwon Savoyarde (jeden z najcięższych na świecie), oddany w 1895 roku w Annecy, nawiązuje do aneksji Sabaudii w 1860 roku.”

Makieta bazyliki Sacre-Coeur
Organy piszczałkowe w Bazylice Sacre-Coeur

Wielkie organy piszczałkowe znajdujące się w Bazylice Sacré-Cœur są uznawane za jedne z najbardziej znaczących w Paryżu, Francji i Europie. Zbudowane w 1898 roku, są ostatnim świetnym instrumentem zbudowanym przez znakomitego Aristide Cavaillé-Coll.

Kopuły bazyliki mają wysokość 79 metrów, a wieża północna 83 metry. W tej to wieży znajduje się najcięższy dzwon w Paryżu (19 ton), nazywany „Savoyarde, którego serce waży 500 kg.

Widok na Paryż ze wzgórza Montmartre

Bazylika Sacre-Coeur znajduje się w 18. dzielnicy Paryża, nieco dalej od centrum, niż inne słynne zabytki. Jednak jest bardzo blisko Moulin Rouge i Ściany Kocham Cię. Dzielnica, w której się znajduje – Montmartre, jest bardzo piękna i znana. Wszędzie można znaleźć artystów sprzedających swoje obrazy lub namawiających do narysowania waszej karykatury lub portretu.

Sacre-Coeur

Oprócz tego, jeśli planujecie kupić pamiątki z Paryża, zdecydowanie powinniście to zrobić w Montmartre. Różnorodność wyboru i ilość sklepów jest niezliczona, a ceny są najlepsze!

Różowy Dom w Montmartre

Widok ze wzgórza Sacre-Coeur jest naprawdę oszałamiający – można zobaczyć cały Paryż. Polecam wziąć ze sobą kanapkę lub kupić piwo od miejscowych panów, którzy się tam kręcą i usiąść na schodach pod bazyliką, aby zatrzymać się na chwilę i spojrzeć na zapierający dech w piersiach widok, który tam znajdziecie.

Panoramiczne zdjęcie zrobione ze wzgórza Montmartre

Wszystko to można zobaczyć w Basilique du Sacré-Cœur  i jej okolicach za darmo! Nie ma opłaty wstępu i proszę nie zniechęcać się kolejką, którą możecie tam zobaczyć – to tylko kontrola bezpieczeństwa, która idzie bardzo szybko.

Sacre-Coeur

Jak dojechać:

  • metro linia 2 – przystanek Anvers
  • metro linia 12 – przystanek Abbesses

Z metra można podjechać autobusem albo przejść się pieszo 🙂

Adres: 
35, RUE DU CHEVALIER-DE-LA-BARRE
75018 PARIS

Godziny otwarcia: 6.00 a 22.30.

Wstęp – bezpłatny.

Więcej informacji na oficjalnej stronie bazyliki.

Zapraszam na wirtualny spacer po dzielnicy Montmarte.

Poczytajcie także o grobie Marii Skłodowskiej- Curie.

Centrum Pompidou – paryski potwór z Loch Ness

Le Figaro (francuska gazeta codzienna) porównał go do potwora z Loch Ness. Budynek, zaprojektowany w architekturze high-tech, znajduje się bardzo blisko Notre Dame i tuż obok jednego z najnowszych centrów handlowych w Paryżu – Les Halles.

Projekt Centrum George Pompidou został nazwany przez National Geographic „Miłością od drugiego wejrzenia”.

Centrum Pompidou – paryski potwór z Loch Ness

Wewnątrz budynku znajduje się Narodowe Muzeum Sztuki Współczesnej, które jest największym muzeum sztuki współczesnej w Europie! Na drugim piętrze znajduje się również biblioteka publiczna, w której uczniowie z całego Paryża i okolic spotykają się, aby wspólnie się uczyć.

Nazwa muzeum pochodzi od George Pompidou, prezydenta Francji z lat 70., który zainicjował budowę budynku. Muzeum zostało oficjalnie otwarte w 1977 roku przez prezydenta Valéry Giscard d’Estaing. Centrum Pompidou odwiedza miliony turystów każdego roku i mogę potwierdzić, że za każdym razem, gdy przechodzę obok, zawsze widzę długą kolejkę do wejścia.

Widok z Centrum Pompidou na Bazylikę Sacre Coeur

Centrum Pompidou znane jest na całym świecie, więc pomimo moich rozterek związanych z odwiedzeniem go (czasami mam wrażenie, że tak naprawdę nie rozumiem sztuki współczesnej), zdecydowałam się wejść do środka w 2017 roku. I była to jak najbardziej dobra decyzja! Nawet jeśli nie lubicie sztuki nowoczesnej, z piątego piętra muzeum rozciąga się niesamowity widok na Paryż. Z jednej strony widać Bazylikę Sacre Coeur, a z drugiej – Wieżę Eiffla.

Wejście do Centrum Pompidou

Muzeum ma 5 pięter, na pierwsze dwa piętra można wejść od wewnątrz budynku, ale na pozostałe trzeba użyć schodów znajdujących się na zewnątrz (nie martwcie się – są to schody elektryczne).

Widok z Centrum Pompidou na Bazylikę Sacre Coeur

Centrum Pompidou – paryski potwór.

Odwiedziłam wystawę rosyjskiej sztuki współczesnej, poniżej można zobaczyć zdjęcia niektórych obrazów i instalacji.

Szczerze mówiąc, trudno było zrozumieć znaczenie niektórych instalacji, takich jak prysznic przymocowany do ściany. Jednak, jak zawsze miło było odwiedzić nowe miejsce, a zwłaszcza zobaczyć widok z dachu budynku.

Widok na Wieżę Eiffela z Centrum Pompidou

Dodałam dużo zdjęć z tego muzeum, ale uważam, że jest to najlepszy sposób pokazania, jak wygląda Centrum Pompidou, abyście sami mogli zdecydować czy checie go zwiedzić.

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 lub 11 przystanek Hotel de Ville
  • metro linie 1, 4, 7, 11, 14 przystanek Chatelet
  • Rer A, B, D przystanek Châtelet-Les Halles

Ceny:

Bilet normalny kosztuje 14€

Godziny otwarcia:

Poniedziałek do soboty 9.00 do 19.00. 

Więcej możecie dowiedzieć się na stronie oficjalnej.

Przeczytaj także: Muzeum Orsay.

Most Aleksandra III – miejsce wielu nagrań muzycznych (Adele) i filmowych (Bond)

Most Aleksandra III to nie tylko przejście łączące dwa brzegi Sekwany, ale także elegancki, pozłacany most z niesamowitym widokiem na każdą dzielnicę miasta i tętniącym życiem pod nim.

Jest to miejsce wielu zdjęć ślubnych, scen z filmów (na przykład filmy o Jamesie Bondzie czy ostatniej scenie Północ w Paryżu) lub teledysków takich jak Say Somethin z Mariah Carey & Snoop Dogg czy Someone Like You Adele.

Paryż

Istnieje wiele sposobów, aby dostać się na most, powiedziałabym, że wszystkie drogi prowadzą do mostu Aleksandra III. Lokalizacja między Les Invalides (stary szpital ze złotymi kopułami, obecnie wojskowe muzeum broni), 20 minut spacerem od Wieży Eiffla (z niesamowitym widokiem na nią) oraz Dużym i Małym Pałacem tuż obok (skąd już bliziutko na Pola Elizejskie z jednej strony i Place de la Concorde z drugiej) tworzy miejsce, którego nie możesz przegapić podczas zwiedzania Paryża.

Le Pont Alexandre III in Paris

Most nazwany  został na cześć cara Aleksandra III, który zawarł sojusz franko-rosyjski w 1892 r., A jego syn, Mikołaj II, położył kamień węgielny w październiku 1896 r. Z tego powodu mieści on herby Francji i imperium rosyjskiego.

„W ten sposób powstał bardzo niski 40-metrowy most o długości 107,5 metra i wysokości zaledwie 6 metrów.”

Le Pont Alexandre III został zaprojektowany przez architektów Josepha Cassien-Bernarda i Gastona Cousina na Wystawę Światową organizowaną w 1900 roku.

Most Aleksandra III, widok z drogi pod mostem, która jest częstym miejscem spotkań Paryżan

Przejście przez most raz nie wystarczy. Należy go dobrze obejrzeć z każdej strony, każdego rogu i każdego kierunku. Jest pełen niesamowitych posągów nimf, lwów, cherubinów, syren i przechodząc za każdym razem można zauważyć coś nowego.

Pomiędzy cherubinami na moście

„Na każdym końcu Mostu Aleksandra III  znajdują się duże pozłacane posągi na 17-metrowych filarach, a każdy z nich został stworzony przez innego artystę”.

Most Aleksandra III widziany z Mostu Invalides

To wspaniałe miejsce kryje więcej tajemnic, niż można się spodziewać. Przejście pod mostem to tętniące życiem, zatłoczone miejsce spotkań wielu paryżan, którzy przyjeżdżają tam, by spędzić czas z przyjaciółmi i rodziną. Można przynieść napoje i przekąski lub zjeść posiłek w restauracji na świeżym powietrzu. Bary na łodziach, dobra muzyka i niesamowity widok na most to idealne miejsce na spędzenie niedzielnego popołudnia.

Na przejściu pod mostem

To także miejsce wielu wydarzeń. W zeszłym roku miałam przyjemność uczestniczyć w obchodach 14 lipca, narodowego dnia Francji, i zobaczyć paradę wojskową, która przeszła z Pól Elizejskich przez most Aleksandra III. Przede mną przeszło wielu policjantów i żołnierzy w kolorowych ubraniach i z różnymi rodzajami broni. Byłam w stanie zobaczyć ich z bliska i zrobić ładne zdjęcia i filmy. Nie mogę się doczekać, aby to powtórzyć w tym roku!

Parada wojskowa na Dzień Niepodległości Francji na Moście Aleksandra III

Le Pont Alexandre III to jeden z najpiękniejszych mostów na świecie. Jest często wybierany przez znanych artystów do filmów, teledysków i zdjęć, więc upewnijcie się, aby zobaczyć go na własne oczy!

Jak się tam dostać:

  • metro linia 13 – przystanek Invalides
  • metro linia 12 – przystanek Assemblée Nationale
  • 20 min spacerem od Wieży Eiffla

Most jest otwarty cały czas, a wstęp oczywiście darmowy.

Poniżej teledysk Adele „Someone like you” nakręcony na Moście Aleksandra III:

#mostaleksandra #paryż #mostyparyskie

Panteon – grób Marii Skłodowskiej

Le Panthéon to wspaniałe arcydzieło architektoniczne położone tuż obok Uniwersytetu Sorbony, naprzeciwko słynnego Ogrodu Luksemburskiego i niedaleko Notre Dame.

Jednak lokalizacja jest zarówno dobra, jak i zła dla tego mauzoleum. Z pewnością większość turystów widziała je z zewnątrz, gdyż będąc w centrum wielu innych turystycznych miejsc, nie można go przegapić. Niestety często ludzie decydują się nie wchodzić do tego dawnego kościoła i zamiast tego odwiedzić inne, bardziej znane miejsca.

Panteon – grób Marii Skłodowskiej

Przez wiele miesięcy wahałam się czy wejść do środka Panteonu, nie byłam pewna czy jest wart 9 €. Kiedy wreszcie zdecydowałam się, zaskoczyła mnie architektura i sztuka, która znajduję się wewnątrz.

Panteon – grób Marii Skłodowskiej

W 1774 r. król Ludwik XV, w obliczu śmiertelnej choroby, o odzyskanie sił poprosił Świętą Genowefę, główną patronkę Paryża. Kiedy wyzdrowiał, postanowił zbudować świątynię poświęconą tej świętej. Budynek służył jako kościół przez wiele lat, ale w 1885 roku świątynia została zdesakralizowana, a wszystkie chrześcijańskie symbole usunięte. Od tego czasu miejsce to stało się mauzoleum słynnych francuzów.

„Panteon zbudowany jest jak krzyż grecki: nawa główna, prezbiterium i dwa transepty są mniej więcej równe, jest to wczesny przykład neoklasycyzmu z fasadą wzorowaną na Panteonie w Rzymie”.

Zabytek ma jedno piętro z posągami oraz piwnicę, w której znajdują się krypty. Główna rzeźba Panteonu, La Convention Nationale, stoi w miejscu, które kiedyś było ołtarzem. Pośrodku stoi Marianna, symbol Francji, po jej prawej stronie żołnierze, a po lewej członkowie Konwentu Narodowego. To Narodowa Konwencja zarządziła egzekucje Ludwika XVI i jego żony Marii Antoniny w 1793 roku.

Panteon

W każdym rogu Panteonu znajdziecie wiele rzeźb, poniżej hołd dla oratorów i polityków zwanych mężami stanu i generałami. Pomnik jest imponujący, zwłaszcza, że zdopracowano każdy najmniejszy szczegół.

Rzeżby w Panteonie

Jednak w Panteonie największą uwagę przyciąga wahadło Foucaulta, proste urządzenie nazwane od nazwiska francuskiego fizyka Léona Foucaula, które było eksperymentem demonstrującym obrót Ziemi.

Foucault Pendulum w Panteonie

„Zarówno na biegunie północnym jak i południowym, płaszczyzna oscylacji wahadła pozostaje stała względem odległych mas wszechświata, podczas gdy Ziemia obraca się pod nim, wykonując jeden sizerealny dzień, aby zakończyć rotację. Tak więc, w stosunku do Ziemi, płaszczyzna oscylacja wahadła na biegunie północnym podlega pełnemu obrotowi w prawo w ciągu jednego dnia, wahadło na biegunie południowym obraca się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.”

Na szerokości geograficznej Paryża pełny cykl precesji trwa nieco poniżej 32 godzin, więc po jednym dniu gwiazdowym samolot oscylacyjny obrócił się o nieco ponad 270 stopni.

Wewnątrz można także zobaczyć model Panteonu, który wygląda dokładnie jak oryginał, tylko jest jego mniejszą wersją.

Makieta Panteonu w Paryżu

W kryptach Panteonu w Paryżu pochowani są znani Francuzi. Wśród 76 mężczyzn znajdują się: Voltaire, Rousseau, Victor Hugo, Émil Zola, Aleksander Dumas. Przez wiele lat w Panteonie była tylko jedna kobieta, podwójna laureatka nagrody Nobla i nasza rodaczka Maria Skłodowska-Curie. Od niedawna to sie zmieniło i dołączyły do jej grona kolejne 4 kobiety.

Jeśli także wahacie się czy odwiedzić to mauzoleum, pamiętajcie, że jest to wyjątkowe miejsce ze wspaniałą architekturą, wahadłem Foucaulta pokazującym, że Ziemia krąży wokół własnej osi i kryptami wpływowych ludzi.

Informacje:

Bilety: 9€

Godziny otwarcia: codziennie od 9.00 rano to 18.00

Jak się tam dostać:

  • metro linia 1 przystanek station – Cardinal Lemoine
  • metro linia 4 przystanek – Odeon
  • Pociąg Rer B przystanek – Luxembourg

Adres: Panthéon, Place du Panthéon, 75005 Paris

Możecie też sprawdzić więcej informacji na oficjalnej stronie Panteonu.

Przeczytaj także: Najpiękniejsze parki w Paryżu.

Przeprowadzka do Paryża – co warto wiedzieć

Co warto wiedzieć rozważając osiedlenie się w stolicy Francji? Przeprowadzka do Paryża.

Moja historia

Pierwszy raz przyjechałam do Paryża w 2015 roku na 3 dni i od razu zakochałam się w tym mieście! Zwiedzanie stolicy Francji było jak spełnienie marzeń. Kiedy byłam nastolatką, każdy chciał pojechać do Paryża, zrobić zdjęcie pod Wieżą Eiffla, zwiedzić Luwr, zobaczyć obrazy Picassa na żywo, poczuć się jak dziecko będąc w Disneylandzie.

Bazylika Sacre Coeur

Wtedy nawet o tym nie śniłam! Pochodzę z małego miasteczka, z naszymi zarobkami i słabą walutą, wyjazd do Francji był kosztownym wydatkiem, szczególnie na tamte możliwości. Na szczęście z biegiem czasu sytuacja w Polsce się zmieniła i mimo, że wciąż pozostajemy w tyle za wieloma krajami europejskimi i nie zarabiamy w euro, możemy wyjechać za granicę i odwiedzić nawet nie tanie miasta, takie jak Paryż. Jednak nawet kiedy przyjechałam tu we wrześniu 2015 roku, nie wyobrażałam sobie, że już  półtora roku później będę mieszkać w tym niesamowitym mieście!

Przeprowadziłam się do Paryża 1 stycznia 2017 r. z najbardziej romantycznego powodu jaki może istnieć – znalazłam tu miłość mojego życia. Po roku wspólnego odwiedzania się, zdecydowaliśmy, że czas zamieszkać razem, w Polsce lub we Francji. Stanęło na Paryżu, ze względu na większe możliwości kariery i rozwoju.

Znajomość języka francuskiego

Jednak przeceniałam swoje szanse na znalezienie tutaj pracy bez znajomości francuskiego – nawet znajomość angielskiego, polskiego i hiszpańskiego nie była wystarczająco dobra. Francuzi nie lubią używać innych języków niż ich własny i często nie potrafią. Zwykle słyszę, jak mówią „Nous sommes nul en anglais” (Nasz angielski to zero) i niestety taka jest prawda. Nie miałam innego wyjścia, jak szybko nauczyć się francuskiego, aby stać się niezależną i móc cokolwiek załatwić w urzędach czy w życiu codziennym. Uwierzcie mi, we Francji panuje mega biurokracjia, mimo że nie sądziłam, że może być gorzej niż w Polsce. Jeśli chce się tutaj zostać, trzeba załatwiać dużo administracyjnych spraw, a do tego wszędzie potrzebny jest francuski.

Widok na Paryż z balona
Przeprowadzka do Paryża

Osiedlenie się w nowym miejscu i rozpoczęcie nowego życia nigdy nie jest łatwą decyzją, nawet jeśli masz wiele powodów, by się przeprowadzić. Całkowicie zmieniając życie, pozostawiając wszystko za sobą – pracę, przyjaciół, rodzinę i zaczęcie od samego początku, to wyzwanie, którego nie każdy chce się podjąć. I dla mnie nie było to łatwe. Oczywiście miałam mojego ukochanego, który mnie wspierał, ale ciągle pracował i czułam się samotna przez większość czasu.

Mieszkanie w Paryżu

Poza tym mieszkanie w samym Paryżu jest nie tylko męczące ze względu na ciągłe korki i tłumy turystów, ale także drogie. Dlatego postanowiliśmy poszukać mieszkanka w okolicach Paryża zamiast płacić wysoki czynsz za niewielką klitkę w centrum. Za cenę kawalerki w Paryżu mamy 4-pokojowe mieszkanie w spokojnej okolicy, dość blisko metra i z widokiem na Wieżę Eiffla! Wieża jest trochę daleko, ale wyraźnie widoczna. Zawsze cieszę się, gdy spoglądam przez okno i ją widzę, zwłaszcza gdy błyszczy o pełnych godzinach! Mieszkamy na przedmieściach Paryża, 20 minut metrem od centrum. Tak, nie mieszkam w samym mieście, ale uwierzcie mi, nie mogłabym. Przede wszystkim, stolica Francji jest bardzo turystycznym miejscem, zawsze zatłoczonym i pełnym turystów z całego świata szukających właściwej drogi lub linii metra. Mając możliwość dojazdu kiedy tylko zapragnę, a tym samym mieszkając w spokojnej okolicy, czuje się bardziej komfortowo. Przygotowałam wpis o formalnościach przy wynajęciu mieszkania we Francji.

Syndrom dużego miasta

Uwielbiam jeździć do Paryża, co robię praktycznie codziennie. Jednak na początku mojego pobytu trochę bałam się jeździć tam sama, żeby nie zgubić się w jednej z linii metra czy w małych uliczkach miasta. Jednak gdy tylko zdobyłam się na odwagę, aby udać się na zwiedzanie Paryża sama, od razu poczułam się pewnie i zobaczyłam jak łatwe może być poruszanie się po tym wielkim mieście! Od tego czasu większość swoich dni spędzałam odwiedzając muzea, spacerując w parkach i próbując nowych potraw w miejscowych knajpkach. Chętnie dzielę się na blog informacjami co warto zobaczyć i wskazówkami jak najlepiej zwiedzać stolicę Francji.

Łuk Triumfalny na Polach Elizejskich w Paryżu

W ciągu pierwszego roku mojego pobytu we Francji, jako aktywna turystka, objechałam większość muzeów i parków paryskich, co nazywam dużym sukcesem (wierzcie mi, tutaj naprawdę jest co zobaczyć!). Na kursach francuskiego spotkałam wiele osób, które pomimo lat spędzonych w stolicy Francji, nigdy nie odwiedzili nawet Katedry Notre Dame, nie wspominając o żadnych muzeach. Jeden z moich przyjaciół, który mieszkał tu przez 8 lat i niedługo się wyprowadza, dopiero niedawno po raz pierwszy pojechał do Luwru i paru innych „oczywistych” miejsc. Oczywiście, kiedy gdzieś mieszkamy, zwykle nie zachowujemy się jak turyści i nie wybieramy się na wielkie zwiedzanie, ale ja właśnie to robiłam przez cały zeszły rok!

Dlatego mogę powiedzieć, że znam Paryż bardzo dobrze i chciałabym podzielić się z nami tą wiedzą 🙂

Zapraszam do Miasta Miłości, nie pożałujecie!

Ogrody Tuileries – ogrody koło Luwru

Ogrody Tuileries to to jedno z najpiękniejszych miejsc w Paryżu. Z Jardins des Tuileries można zobaczyć wszystkie najsłynniejsze zabytki miasta – Luwr, Wieżę Eiffla i Łuk Triumfalny.

Nazwa Jardins des Tuileries

Nazwa ogrodu pochodzi od starej fabryki cegieł (fr. Tuile), która została zbudowana w tym samym miejscu. W XVI wieku teren został zakupiony przez królową Katarzynę Medycejską w celu zbudowania pałacu z ogrodami w stylu włoskim.

Ogrody Tuileries w Paryżu, widok na Luwr

Król Luis XIV szybko narzucił swój porządek na Ogrody Tuileries. Jego architekci, Louis Le Vau i François d’Orbay, ostatecznie ukończyli Pałac Tuileries, tworząc prawdziwą rezydencję królewską.”

Łuk Triumfalny Karuzeli w Ogrodach Tuileries

Ten sam król zatrudnił również architekta krajobrazu, André Le Nôtre, który zaprojektował cały ogród, przekształcając Tuileries w formalny ogród à la française, oparty na symetrii, porządku i długich perspektywach. Dzięki niemu możemy podziwiać dzisiejsze ogrody.

Ogrody Tuileries kolo Luwru

Ogrody Tuileries łączą Luwr z Place de la Concorde, który jest początkiem najsłynniejszej paryskiej ulicy – Pól Elizejskich.

Jedna z fontann w Ogrodach Tuileries

W ogrodzie Tuileries można spędzić całe popołudnie odkrywając wiele oryginalnych posągów, czytając książkę przy jednej z fontann czy odpoczywając na trawie i podziwiając widoki. Można też napić się kawy w jednej z kawiarni na świeżym powietrzu. Ogrody kryją wiele ciekawych zakątków, a latem znajdziecie tam wesołe miasteczko. Jestem pewna, że zawsze będziecie chcieli tam wrócić, z pewnością nie będziecie mieć dość tego miejsca!

Ogrody Tuileries – prawa strona ogrodów

Także wieczorne zwiedzanie ogrodów jest całkiem interesujące i ukaże wam inną stronę, bardziej romantyczną stronę tego miejsca.

Ogrody Tuileries w nocy

Dojazd:

  • Metro Linia 1 – przystanek Concorde or Tuileries
  • Pociąg RER C – przystanek Musée d’Orsay

Ceny:

Wejście do ogrodów jest całkowicie darmowe.  

Ogrody Tuileries są czynne cały dzień od 7 rano aż do późnego wieczora latem ( godz. 21).  

Więcej info tutaj.

Wieża Eiffla – przydatne informacje

Wieża Eiffla to najczęściej odwiedzany płatny zabytek na świecie! Co roku około 7 milionów ludzi wspina się na jeden z poziomów wieży, co oznacza ponad 300 milionów osób, którym do tej pory udało się odkryć piękno tego miejsca.

Wieża Eiffla w liczbach – przydatne informacje

324 metry wysokości i 10 000 ton to tylko niektóre z liczb, które można przytoczyć jeżeli chodzi o tzn. Kobietę ze stali czyli La Dame de Fer, jak nazywany jest najbardziej popularny zabytek stolicy Francji.

„Skaczące” zdjęcia pod Wieżą Eiffla robią furorę

Trochę historii

Wieża Eiffla w słoneczny dzień

Jednak symbol Francji wywołał wiele kontrowersji. Już w momencie, gdy rozpoczęto budowę w 1887 roku, ponad 300 artystów protestowało, by zniszczyć „śmieszną wieżę”. Uważali, że konstrukcja stalowa nie pasuje do klimatu Paryża. Na szczęście nie udało im się zatrzymać postępów budowy i Wieża Eiffla powstała i ma się dobrze.

Wieża Eiffla, La Tour Eiffel w języku francuskim, była głównym eksponatem wystawy Targów Światowych w 1889 roku. Została zbudowana w celu upamiętnienia stulecia rewolucji francuskiej i pokazania przemysłowych możliwości Francji na świecie.

Wieża Eiffla podczas zachodu słońca

Wieża Eiffla może odchylać się nawet 6 do 7 metrów w wietrzny dzień, ale postaraj się o tym nie myśleć podczas wchodzenia na górę!

Zachód słońca z Wieży Eiffla

Także pierwotny plan zatrzymania jej jedynie przez 20 lat, uderzenie pioruna czy rozkaz rozebrania wieży wydany przez Hitlera, nie dały rady pokonać symbolu Paryża, który stoi do dzisiaj.

Wieża Eiffla wieczorem

Zwiedzanie Wieży Eiffla

Na szczęście dla nas! Można ją odwiedzać o każdej porze roku od 9 rano do północy. Winda z ziemi prowadzi bezpośrednio na drugie piętro (115 metrów), skąd możemy wziąć kolejną windę na szczyt (276 metrów) i mieć widok na ponad 65 kilometrów Paryża. Możemy również zejść na pierwsze piętro (windą lub schodami) i zobaczyć ziemię przez szklaną podłogę.

Wieża Eiffla – przydatne informacje
Wieża Eiffla – szklana podłoga

Bilety na wieżę Eiffla można kupić wcześniej przez internet, ale wtedy jest to bilet na konkretny dzień i godzinę. Jednak może to być ryzykowne. Jeśli będzie padać deszcz lub niebo będzie pochmurne, nie zobaczysz zbyt wiele, a będziesz zmuszona wykorzystać bilet. Najlepszy czas na wizytę to słoneczny dzień. Wtedy widoczność nie jest ograniczona i można zobaczyć wiele zabytków w mieście, a ten widok daje niesamowite wrażenie!

Wizyta na La Tour Eiffel trwa około 3-4 godzin, w zależności od kolejki i czasu, który chcesz spędzić na szczycie. Musisz liczyć co najmniej godzinę na wykonanie przepięknych zdjęć! Także tam znajduje się „Place to kiss” (Miejsce na pocałunek), które można znaleźć również na szczycie wieży.

Uwielbiasz dreszczyk emocji? Wybierz krótszą kolejkę przy wejściu na Wieżę Eiffla i wejdź 324 schodami na pierwsze piętro i kolejnymi 380 stopniami na drugie piętro. Jest to nie tylko lepsze dla zdrowia, ale także tańsze niż winda!

Na pierwszym piętrze nie bój się zrobić zdjęcia przy szklanej podłodze i koniecznie przeczytaj całą historię tego miejsca, którą można tam znaleźć.

  Place to Kiss pierwsze piętro wieży Eiffla

  Widok z Wieży Eiffla
 

Kolory Wieży Eiffla

Widoczna z wielu miejsc w Paryżu, Wieża Eiffla może zaskoczyć Cię różnorodnością kolorów w zależności od okazji. Widziałam ją zarówno w barwach francuskiej flagi na dzień niepodległości, koloru drużyny piłkarskiej PSG, kiedy dołączył do niej Neymar, Dnia Ziemi w tonacjach zielono – niebieskich czy czarną, gdy zmarł słynny francuski piosenkarz Johnny Hallyday.

 

O każdej pełnej godzinie po zachodzie słońca wieża błyszczy przez pięć minut. Za każdym razem, gdy zaczyna świecić, wokół słychać głośne „Woooow!”.

Błyszcząca Wieża Eiffla w nocy

Wieża Eiffla – przydatne informacje

Ten obowiązkowy punkt do odwiedzenia w Paryżu, wcale nie musi być drogim wydatkiem! Jeśli nie chcesz wydawać pieniędzy na wjazd na górę, weź butelkę wina lub szampana i usiądź na trawie pod wieżą na Polach Marsowych (Champs de Mars) i ciesz się widokiem! Jeśli zapomnisz o winie, nie martw się – ludzie przyniosą je  do Ciebie (sprzedawcy oferujący zakup alkoholu czy pamiątek są wszechobecni w okolicach wieży).

Wieża Eiffla wiosną

Polecam rozpocząć zwiedzanie La Tour Eiffel od wzgórza Trocadero, skąd będziesz mieć niesamowity widok i skąd spacerkiem można dotrzeć aż do wieży cały czas ją widząc 🙂  

Dojazd:

  • Metro linia 9 (przystanek Trocadéro)
  • Metro linia 6 (przystanek Bir-Hakeim)
  • Metro linia 8 (przsytanek Ecole Militaire)
  • Pociąg RER Linia C (przystanek Champ de Mars – Tour Eiffel – Pola Marsowe)

Ceny:

  • Bilet na drugie piętro windą: 16 €
  • Bilet na szczyt windą: 25 €
  • Bilet na drugie piętro schodami: 10 €

Dowiedz się więcej na oficjalnej stronie.

Poczytajcie także o największym muzeum na świecie.